Goed en kwaad

Ja Nims, dat "zijn" volg ik helemaal. De grootste gemene deler echter niet. Volgens mij is de essentie niet te vatten door de grootste gemene deler te nemen.

Stel jezelf dan eens de vraag:
Is de realiteit niet dat wat wij allemaal samen ervaren?

Een mooi voorbeeld is een droom. Dat is namelijk geen realiteit omdat jij de enige bent die deze droom ervaart. De mensen die namelijk in jouw droom spelen, delen deze ervaring namelijk niet. Dat maakt het voor hen geen realiteit. Maar zodra alle mensen uit jouw droom, dezelfde ervaring zouden hebben, zouden ze dat allemaal als de realiteit ervaren.

De realiteit is dus die ervaring die iedereen ervaart.

Heb je er wel eens aan gedacht dat wat wij als "realiteit" ervaren maar een deeltje is van wat er werkelijk "is"! Want wij kunnen met onze ogen maar een beperkt lichtspectrum zien. Infrarood en ultraviolet kunnen wij al niet meer met het blote oog zien en daaronder en daar boven zijn nog meer frequenties. En dan nog, alleen dat wat in onze hersenen is opgeslagen als beeld kunnen wij zien. Dat wat we niet kennen zien we dus ook niet! En dan nog iets; de mens ervaart drie dimensionaal, hoeveel dimensies zijn er denk je? Ik hoor hier wel eens over 9!
Zover zijn we nog niet. Of jij wel soms!
Dus wat we nu kunnen ervaren van die werkelijkheid is niet per definitie "de waarheid".

Ja dat is heel mooi Buddha en daarmee bestaat er geen goed of kwaad meer; is die dogmatische levensvisie over goed en kwaad niet langer levensvatbaar............

Dat ben ik niet met je eens Gast omdat wij wel degelijk die hogere dimensies kunnen ervaren. Het is je eigen geest die zich beperkt heeft tot de drie dimensies die je denkt te ervaren. Waar denk je dat de mensheid op dit moment mee bezig is? Juist, het loslaten van de beperkte visie dat wij enkel zien met onze ogen en enkel horen met onze oren.

De essentie is het zijn, en zijn ben je volledig in alle dimensies en in alle waarheden. Waar kies jij te zijn? Ik ben overal en dus ben ik nergens. Maar dat ik ben, dat is de waarheid .

Ja NiMS, daar zeg je rake dingen. Toch is het voor velen niet mogelijk om verder te kijken dan de derde dimensie al verandert er veel, een massa zal zich onzeker en angstig vast blijven houden aan het oude (maatschappij gevoed natuurlijk).

Niet iedereen heeft ogen en oren als waarnemer maar ook de ziel met haar grotere geheel of 'plan' bewustzijn en inherrente gevoeligheid

Zolang wat je nu zegt niet door de de grootste gemene deler ervaren wordt, Nims, zoals je zelf zegt dat dat de waarheid is, is het nog geen waarheid (in jou optiek). Of wel?
Ik denk dat veel mensen niet eens drie demensies ervaren, laat staan meer.
Neemt niet weg dat wat IS IS of iemand het nu wel ervaart of niet het IS. Maar op de vraag 'wat is IS' kan niemand een antwoord geven want dan is IS niet meer IS maar een deeltje ervan.

Idd, ik denk niet dat je voor 'de mensheid' kunt spreken ivm het loslaten van de beperkende/beperkte visie.
Als je de grootste gemene deler neemt van wat 'de mensheid' als waarheid ziet, krijg je volgens mij maar een schammele benadering van wat IS.

Volgens mij, IS toch iedereen. Hoe groter wil je deze gemene deler hebben. De waarheid is niet ingewikkeld, het is alleen maar een kwestie van er te zijn.

Welke gevolgen dat "zijn" voor jou heeft, en hoe je dit ervaart daar kan ik niet over oordelen.

Dat niet iedereen de hogere dimensies ervaart, betekend inderdaad dat het nog geen volledige waarheid is. Maar het proces is wel bezig, en steeds meer mensen ervaren deze wel, waardoor de hogere dimensies ineens werkelijkheid beginnen te worden.

Het is een proces van waarnemen en inzicht, en dat is het process dat iedereen doorgaat. En bedenk je heel goed: "Je hoeft niet iets zelf te ervaren om te zien dat het bestaat.".

Dit laatste is duidelijk te maken door middel van jezelf de volgende vraag te stellen:
"Geloof jij in geesten/engelen/aura's, zonder dat jij ooit een geest/engel/aura hebt gezien?"

"Geloof jij in geesten/engelen/aura's, zonder dat jij ooit een geest/engel/aura hebt gezien?"

Ik geloof niet in geesten, engelen, aura's, ik weet dat ze bestaan. Maar dat betekent nog niet dat wij er het zelfde mee bedoelen.

Geloven doe je als je het nog niet ervaren hebt, weten doe je als je het wel ervaren hebt!

Volgens mij ga je nu meer door over de semantiek van mijn woorden zonder op mijn boodschap in te gaan. Laat ik de vraag dan anders stellen, zodat je begrijpt wat ik bedoel.

"Je hoeft niet iets zelf te ervaren om te zien dat het bestaat.".

Dit laatste is duidelijk te maken door middel van jezelf de volgende vraag te stellen:
"Hoe weet je dat geesten/engelen/aura's bestaan, zonder dat jij ooit een geest/engel/aura hebt gezien?"

Maar in het zien ervaar je het toch al?

Dat is toch helemaal niet de vraag? Is er ook nog een doel waar je heen wilt met je opmerkingen Gast? Ik zelf zou graag reageren als ik weet waar je heen wilt. Helaas begrijp ik nu niet wat je nu eigenlijk wilt zeggen.

"Hoe weet je dat geesten/engelen/aura's bestaan, zonder dat jij ooit een geest/engel/aura hebt gezien?"

Waar wil je heen met deze vraag? Als ik jou antwoord dat ik wel weet dat ze bestaan, maar het ws anders uitleg dan dat jij en anderen het doen, komt dit toch alleen maar doordat ik een andere perceptie/beleving van de werkelijkheid heb als jou. Dat maakt het object niet anders alleen de uitleg en de beleving is anders. Maar dat neemt nog niet weg dat alles IS zoals het IS.

Waar ik heen wil, is dat, hoe wij ook bepaalde zaken interpreteren, er altijd één ding constant en gelijk is. Namelijk het ZIJN (of het is zoals het is).

Dus waar ik heen wil is dat de echte waarheid zit in het simpele feit dat we kunnen zijn. De essentie van de werkelijkheid is dus het bestaan van verschillende zaken.

Daarmee is het zijn, dus geen illusie, maar een volledige werkelijkheid.

Met de vraag die ik stelde wilde ik alleen maar deze stelling verduidelijken: "Je hoeft niet iets zelf te ervaren om te zien dat het bestaat."

'de waarheid' is een beperkend begrip, iets wat nodig is in deze dimensie om met elkaar te communiceren, net als de begrippen 'goed' en 'kwaad'. Stel je voor dat wij met zijn allen één grote scheppende intelligentie zijn (een proces dus, niet een product zoals 'de waarheid') Dan is de essentie van het 'zijn' niet een waarheid, maar een moment.... Dit mág je niet 'de waarheid' of 'de werkelijkheid' noemen (beperking). Niets staat namelijk vast als je creëert....

Hey Sarina, bij het lezen hiervan denk ik: "BINGO"!

Helemaal mee eens Sarina. Dat wat IS is constant in beweging. Maar daarom zou dit wel de waarheid kunnen zijn. Wat wij als waarheid zien of ervaren is niet de volledige universele waarheid of werkelijkheid die IS maar slechts een afgescheiden deeltje ervan en noemen dat dan "waarheid". Maar dat hoeft niet te betekenen dat dat wat IS geen absolute waarheid is.
Het hangt er dus niet van af wat jij er van maakt/denkt om te zijn wat het IS.

Ons denken is meestal ook het spiegelbeeld van wat IS. Dus is iets dat uit ons denken ontspringt bij voorbaad al geen absolute waarheid. (ookal vinden/denken wij van wel)

Om je af te vragen of de waarheid wel echt een waarheid is, zou je je kunnen afvragen of jij een spinsel bent van mijn gedachten, en jij dus niet bestaat behalve in mijn werkelijkheid, en andersom (ik dus niet besta, maar enkel in jouw werkelijkheid), of dat we allebei bestaan in ELKAARS werkelijkheid.

Sarina verwoord het als een manier waarop we met elkaar communiceren, en heeft dit werkelijkheid gedoopt. Toch vraag ik me af, wie communiceert dan met wie? Communiceer ik enkel met mezelf? En wat is dan de waarheid?

Daar zeg je wat, Nims! Tsja in wiens web zijn we gevangen, of hebben we zelf het web gesponnen?! Dit is wel iets dat mij al een tijdje bezig houd.