Zielenkoppeling

" waardoor iemand zich zou kunnen herkennen, etc."

Wil je hiermee zeggen dat jouw tweelingziel niet weet dat ze jouw tweelingziel is? Want hoe kun je dan zeker weten dat dit zo is als je het niet checkt?

Ik ben nooit actief op zoek geweest naar mijn tweelingziel, maar toen ik Peter, mijn huidige man, tegenkwam 'wist' ik (met mijn innerlijk weten dus) dat hij en ik bij elkaar hoorden. Ik keek in zijn ogen en er was zoveel liefde.... Ik kan het niet uitleggen, ik heb het 'liefde op het eerste gezicht' genoemd, maar het ging echt verder... Een gevoel alsof ik hem na jaren eindelijk gevonden had.... Dat gevoel was wederzijds, want Peter is best rationeel maar verklaarde later dat hij iets had gedaan wat hij anders nooit zou doen, namelijk zijn gevoel volgen... (ik was in die tijd nog getrouwd, wel bijna gescheiden.... Peter wilde nooit iets met getrouwde vrouwen, hij is daar erg principieel in). Binnen drie weken woonde ik bij hem, en iedereen verklaarde ons voor gek. Maar wij wisten gewoon dat het goed was... Nu nog zijn we gek op elkaar, we hebben merkwaardige overeenkomsten, bijv. dat we allebei gek zijn op Engeland en toen we daar waren het gevoel hadden dat we 'thuis' kwamen... (en ik was er nog nooit geweest). We zijn naar dezelfde concerten geweest in het verleden en houden van dezelfde muziek. We maken elkaar beter als we ziek zijn.... Als hij moe thuis komt voel ik ineens een moeheid over me komen en als we dan samen op de bank zitten trekt het bij ons allebei weg. Als ik me niet lekker voel en naast hem ga zitten voel ik me ook meteen beter... Ik ben nu ruim vijf jaar bij Peter, we hebben samen een tweeling gekregen (naast de vier meiden die we al hadden uit onze vorige huwelijken) en we zijn nog steeds gek op elkaar. Ik moet er wel bij vertellen dat ik vlak voor ik Peter ontmoette erg diep in geestelijke puree zat, en vanuit de 'modder' oprecht aan de kosmos heb gevraagd om iemand tegen te komen die op lichamelijk, emotioneel en spiritueel niveau bij me zou passen. Zelfs de mogelijkheid van een complete verandering bij mijn toenmalige man heb ik open gelaten... Drie weken later ontmoette ik Peter... Ik heb niet gevraagd om mijn tweelingziel te ontmoeten, maar toen ik Peter tegenkwam was ik er van overtuigd dat hij mijn tweelingziel was... Ik ben er toen over gaan lezen, en dat bevestigde mijn gevoelens. Later begreep ik dat het herkennen van een zielsverwant dezelfde gevoelens oproept als de herkenning van een tweelingziel, dus dat je het inderdaad nooit zeker zal weten. Het maakt ook niet uit wat mij betreft, want Peter en ik zijn nog steeds erg blij met elkaar, en ik voel me diep en intens gelukkig met hem.... Dus ik heb mezelf inderdaad als 'search engine' gebruikt, maar zonder vooraf de resultaten vast te leggen... Alles stond open en ik heb gekregen waar ik om gevraagd heb.... Vanaf het moment dat ik bij Peter was ben ik spiritueel enorm gegroeid, omdat Peter me omringt met liefde en respect, en me de ruimte geeft om mezelf te zijn. Ik ben steeds meer mensen van mijn zielegroep tegengekomen, en daarvan ook weer gegroeid. Ik heb alleen nooit uitgezocht hoe het nou precies zat met zielegroepen, dus vandaar mijn zoektocht op internet. Deels omdat ik 'bewijs' zoek voor dat wat ik voel, deels omdat ik vind dat mijn mening ook maar een mening is, en niet 'de waarheid'. Ik probeer dus mijn gevoel te toetsen aan dat wat anderen erover zeggen... Dus mijn search engine is altijd mijn gevoel, en das pas google....

Grote kans dat jullie hier wel in een vorig leven zijn geweest, denk ik zo.

Hoi Liesanne, ik zal je proberen zoveel mogelijk te vertellen wat ik wil en kan. Vraag gerust als je nog wat wilt weten!

Vanwege de opbouw van de zielengroep zoals ik hierboven eerder aangaf. Dat is mijn onderbouwing voor de tweelingzielen. En op dit moment kan ik het alleen nog maar vanuit mijn beter weten benaderen, maar ik werk aan een theorie voor deze filosofie .

Helaas is het enige juiste antwoord hierop: Dat weet je gewoon. Klinkt erg cliché, maar mocht jij hem ooit ontmoeten dan weet je dat ik gelijk heb.

Je ziet elkaar, je herkent elkaar en er is meteen onvoorwaardelijke liefde. (Niet verwarren met verliefdheid).

De zekerheid dat je nooit alleen zult zijn. Dat die ander er altijd is voor jou, en dat jij er altijd bent voor die ander. Dat niemand jou beter kent dan die persoon, en jij niemand beter kent dan die ander.

Dubbel, lastig, heerlijk, spannend, vrolijk, emotioneel, vreemd, alsof het niet anders kan, etc. Best een achtbaan van gevoelens waar je in terecht komt.

Het maakt je leven een heel stuk completer.

Ik weet zeker dat ik vele levens in Engeland ben geweest... Ik ben gek op Shakespeare, en denk soms in het engels.. lees vaak engelse literatuur, en toen ik in Engeland was kon ik moeiteloos engels praten, terwijl ik sinds de Havo geen engels meer heb gehad...

Need you know more . Ik weet ook dat ik een leven daar geleefd heb.

Gaaf, misschien horen wij wel bij dezelfde zielengroep!

Ik denk het niet eerlijk gezegd. Geen herkennings gevoel op van je foto namelijk.

Ik had eigenlijk ook al het idee van niet, het was ook meer een grapje....

Helder Nims, ik denk ook dat je je heel bevoorrecht mag noemen als dit je overkomt!
Haal zelf wel alle termen wel doorelkaar, zielsverbondeneheid, soulmate, tweelingziel.
Er is veel te lezen op internet hierover, maar wat is een goede site? suggesties? :D(behalve Merudi dan)

Julien bedankt voor je antwoorden.
Zoals je het beschrijft zal het voor jou een mooie ervaring zijn. Persoonlijk kan ik er niet zo heel veel mee. Het lijkt mij eerlijk gezegd niet zo aantrekkelijk dat er ergens een tweelingziel van mij rondloopt. Ik geloof wel in zielemaatjes of zielsverwanten of hoe je het ook kan noemen.
Dat het je leven completer zou kunnen maken volg ik ook niet zo. Het is juist mijn proces (geweest) om mezelf als compleet te zien. Hoewel ik een zeer goede relatie heb met mijn partner (wij zijn zeker zielemaatjes) heb ik juist ook geleerd dat ik zelf een hele 'cirkel' ben en niet met mijn partner een cirkel vorm, waardoor ik zelf maar 'half' zou zijn....
Zo zal jij het waarschijnlijk ook niet bedoelen, maar ik snap de functie van een tweelingziel niet zo.
Je zegt ook, je voelt meteen onvoorwaardelijke liefde...hoe werkt dat dan.... en dat die persoon er altijd voor je zal zijn en jij bent er altijd voor die ander...

dat dát bestaat....? Ben misschien een ongelovige Thomas.....

Ik weet niet of Thomas het daar mee eens is maar zonder gein, het is inderdaad dat je weet dat je er altijd bent voor die ander, en die ander er altijd is voor jou. Noem het een natuurwet, of een beter weten. Anders dan dat kan ik het niet uitleggen.

En jij hoeft ook helemaal niet jouw tweelingziel te leren kennen of te ontmoeten. De meeste mensen zullen dat namelijk ook helemaal niet doen. Vaak komt de tweelingziel ook pas op je pad als je die op dat moment nodig hebt.

In mijn geval is het letterlijk zo, dat Merudi is begonnen dankzij de eerste ontmoeting die ik met mijn tweelingziel had. Zonder deze ontmoeting, had ik de eerste teksten van Gabriel niet (op dat moment) doorgekregen.

Uiteraard wil ik hiermee niet zeggen, dat dit een wetmatigheid is, en voor iedereen zo geld, maar alleen maar vertellen hoe het voor mij is gegaan.

Toch denk ik dat het begrip tweelingziel een beetje buiten de persoon geplaatst is. Zoals ik het zelf heb ervaren is het meer een vereniging met je eigen innerlijke "andere kant". Noem het je mannelijke en vrouwelijke kant, of je hart en hoofd die zich verenigen. En omdat dat gebeurd is kom je in het materiele leven je evenbeeld tegen, die je als je wilt je tweelingziel kunt noemen. Dit kan een persoon zijn die je al kon maar nooit als zodanig gezien hebt omdat je nog met de "verkeerde" ogen keek. Het kan dus zomaar zijn dat dit een persoon is die eigenlijk helemaal jou type niet is (maar dan kijk je dus nog alleen naar de uiterlijkheden) en in veel gevallen dus eerder afstoot dan aantrekt. Maar toch zijn er vaak al wel kleine dingetjes die niet ongemerkt blijven maar die je een beetje wegwimpeld omdat het gewoon jou type niet is. (zo is het bij mij gegaan in iedergeval)

Maar heb jij dan wel het gevoel of de ervaring dat je je tweelingziel in levende lijve hebt ontmoet?

[quote=liesanne]Dat het je leven completer zou kunnen maken volg ik ook niet zo. Het is juist mijn proces (geweest) om mezelf als compleet te zien. Hoewel ik een zeer goede relatie heb met mijn partner (wij zijn zeker zielemaatjes) heb ik juist ook geleerd dat ik zelf een hele 'cirkel' ben en niet met mijn partner een cirkel vorm, waardoor ik zelf maar 'half' zou zijn....

Ik begrijp wat je bedoelt. Met zielsverwanten heb je ook een intens gevoel, en het is heerlijk om een goede relatie te hebben. De relatie van tweelingzielen zit meer op spiritueel niveau (onvoorwaardelijke liefde) en dat kun je pas geven als je eigen cirkel rond is. Tweelingzielen versterken elkaar in een gezamenlijk doel. Het nut ervan is eigenlijk dat ze bij samenkomen veel voor de aarde kunnen betekenen. Één en één is geen twee, maar drie.... Ieder heeft immers via zijn eigen proces de cirkel in zichzelf rond gekregen... Tweelingzielrelaties zijn niet gemakkelijk, je ziet immers precies je eigen zwakheden bij de ander... Het kunnen ook relaties zijn in de familiesfeer, of het kan je collega zijn... Het lijkt zo'n romantisch plaatje, je tweelingziel ontmoeten, maar het gaat juist om een herkenning die verder gaat dan romantiek....

Inderdaad, goed gezegd Sarina. Vaak is er geen sprake van een liefdesrelatie. De onvoorwaardelijke liefde, is universele liefde die niets te maken heeft met relatie liefde.

Ik snap dat jullie willen zeggen dat de relatie van tweelingzielen geen 'liefdesrelatie' is. Zoals jij het hier omschrijft Sarina, zouden tweelingzielen dus juist heel veel bij elkaar herkennen -je ziet je eigen zwakheden bij de ander- ? Maar is er ook sprake van 'tegenpool' zijn, volgens jou?

Nee, ze zijn eigenlijk juist enorm gelijk (vandaar de naam tweeling).

Het moeilijke in een relatie met een tweelingziel is inderdaad juist dat je erg op elkaar lijkt, dus precies de zwakheden van de ander herkent. Je ziet in de ander jezelf... bijvoorbeeld kun je allebei jaloers aangelegd zijn. Je herkent dit stukje meteen in de ander omdat je daar zelf mee bezig bent... Je kunt de ander daar dus genadeloos op afstraffen als het ware... Het mooie van een goede tweelingzielrelatie is echter dat je de ander niet afstraft, maar liefdevol kan begeleiden... Juist omdat je zelf erdoor heen bent gegaan (de cirkel heel hebt gemaakt voor jezelf) en het vanuit je diepste wezen invoelt. Tweelingzielrelaties kunnen erg stormachtig zijn, en op het scherp van de snede... Een tweelingzielrelatie kan ook wel een 'liefdesrelatie' zijn, maar het hoeft zeker niet.. Alleen denken heel veel mensen aan iets romantisch bij de term tweelingziel, terwijl het eigenlijk meer een spirituele relatie is..... Even goed kun je een tweelingzielrelatie hebben met je collega of buurman....

Of met je eigen kinderen.

Maar sluit niet uit, dat je ook gewoon een liefdesrelatie met je tweelingziel kunt hebben. Enige wat je niet moet verwarren is je tweelingziel met "de ware".