Loading...
nl

op mijn bek

Thomas A
Thomas A jan 24 '08
Een van de forum leden vroeg aan mij; "Hoe ben jij dan op je bek gegaan?" Ik dacht van, 'zet het ook hier maar neer........'


Ik ben op mijn bek gegaan toen ik in een weekend in augustus ’01 zoveel heftige ervaringen op mijn weg kreeg, dat ik volkomen brak…….
Mijn leven was er al een van verlating - ook door mijn eigen ouders en ik als kind nog heel jong was -, veel angsten, veel verdriet, nooit een echt goede relatie kunnen opbouwen, alleen al vanwege mijn achtergrond als kind. Toch als kunstenaar/edelsmid nog heel ver gekomen. Mijn vrijheid en kunnen, maakte dat ik goed in mijn eigen levensonderhoud kon voorzien. Grotendeels in mijn eentje mijn 2 kinderen grootgebracht en een eigen zaak………………………. En toen aug.,01 op zaterdag 2 zigeuners in mijn winkel, en ik heb met moeite een overval kunnen voorkomen, maar was nog NOOIT zo bang, zondag erop vragen mijn kinderen aan mij of ik hun moeder wil helpen want die wilde zelfmoord plegen. Ik zag wel dat het serieus was, maar zei hun dat ik dat niet kon omdat wij nooit alles hadden opgelost samen en nog boos op elkaar waren. Ik heb dat toen toch gedaan en was heel heftig. Direkt na dat gesprek kreeg ik voor de tweede in mijn leven een visioen – de tunnel en het licht ver-scheen aan mij, heel bijzonder en ook bizar. Het was maandag, de 14de inmiddels en ik ging met een collega/vriendin die bij mij werkte in de zaak, naar Terschelling. Op het salondek van de Friesland, winderig, een groepje jongens op het dek; een van de jongens springt zo over de hekrailing het buiswater van de schroeven in……………… vanaf dát moment gebeurde er iets, iets vertrok in mij……. Hele heftige gewaarwording………

Een winter met veel wijn en mij verloren voelen volgde. Febr.’02 ging ik hulp zoeken; alternatief dan. Sloeg niet zo aan, maar er was een begin gemaakt. Ik besloot cursussen te gaan volgen en dat was een goed besluit. Intuïtieve ontwikkeling helemaal – een 3 jarige deeltijd opleiding aan de SIO van Maria Majoor.
Ik ging de weg aan naar mijn diepste wezen en het leren be-grijpen van het aards trauma, (waar bijna iedereen zelf een stukje van koestert en dus last van heeft) Ik ben het vet hard met mijzelf aangegaan. Ik ging langzaam op weg naar mijn eigen zon; apart is dat toch dat je alleen in liefde kunt loslaten……………. En dan te bedenken dat er alleen liefde en angst bestaat!

Mijn oude leven glipte uit mijn handen, had er de juiste aandacht niet meer voor. Geen zaak meer, geen dikke duitse 8-cylinder meer, wel veel gelukkiger, omdat in mijn hart vrediger is, veel vrediger. Ik heb eigenlijk ook nog nooit zoveel liefde gevoeld als de laatste paar jaar…..

Voor mij is medemens zijn belangrijk geworden. Loslaten…….. juist in liefde blijft alles staan. De les is zelfliefde!

Thomas
Delen:
Acheliah
Acheliah jan 24 '08
Dat is heel heftig Thomas. En zeker een wijze les. Ik gun je dan ook het allerbeste. Dikke kus en zeker een dikke pluim Dieneke want je verdiend het.
es
es jan 24 '08
Wow Thomas, wat een gebeurtenissen. Ik weet niet wat ik moet zeggen. Ben blij dat je zover gekomen bent.
Debiorah
Debiorah jan 24 '08
Dankje Thomas dat je dit deelde.
Ik vind het mooi om te lezen, het raakt me.
Heftig, confronterend maar ook transformerend.

Door de val in het donkere gat, ontdaan van illusies, een licht dat je terugbracht naar de essentie, die je zelf bent.

Ik vind je een bijzonder medemens!
liesanne
liesanne jan 24 '08
Bedankt voor het delen en je openheid...

Ik heb een paar vragen : ik ben benieuwd wat je bedoelt met "iets vertrok in mij" toen je daar op de boot stond.

Ik zou ook wel graag meer willen horen over de visioenen, of heb je daar al eerder over geschreven?

liefs, Liesanne
admin
admin jan 24 '08
Claire
Claire jan 24 '08
Hallo Thomas

Een heftige gebeurtenis die jij beschrijft. En dan de ervaringen daarna, met voor ogen iemand over de railing zien springen....
heel heftig.

En dan het volgende..... de zoektocht naar binnen.... in een paar zinnetjes zeg jij heel veel... Mooi wat je zeg; "In liefde kun je alleen loslaten...... het raakt mij. Zo is het, is soms een lange weg eer je weer in die liefde staat. In harmonie. Van mij een dikke knuffel, Thomas.

Heb alleen een vraag na wat jij schrijft; "......dat er alleen liefde en angst bestaat......" En mijn emoties dan, dat is wat in mijn opkomt....... Of bedoel je de het ware zijn? De ongevormde levensenergie?

Liefs

Claire.
Lena
Lena jan 24 '08
De les is zelfliefde!

Maar oh zo lastig!
gast
gast jan 24 '08
zelfliefde is niet het einddoel maar een hindernis die je op je weg tegenkomt. (het kunnen om jezelf lief te hebben en jezelf te vergeven)
Als die zelfliefde ook maar geen narcisme is. Ook hier telt dus ook weer; hoe interpreteer je het.
admin
admin jan 24 '08
Please niet boos worden Gast, maar waarom presenteer jij jouw mening als "de waarheid"?
Ik denk namelijk zelf dat zelfliefde wel het einddoel is, door zelfliefde weer contact krijgen met jezelf en daardoor die liefde ook weer verspreiden waardoor anderen deze kans ook weer krijgen :)Enne narcisme is geen liefde dus die twee zijn niet zo moeilijk te verwarren.
Dit is zoals ik het zie, maar misschien zit ik er wel helemaal naast.
Claire
Claire jan 24 '08
Dus als ik het goed zie, word met zelfliefde onvoorwaardelijke liefde bedoeld. Onvoorwaardelijk van jezelf houden, daarmee jezelf accepteren je zoals je bent.

claire.
Beschermengel
Beschermengel jan 24 '08




.........
gast
gast jan 24 '08
Karin waarom zou ik boos worden?
Maar naar mijns inziens is het een heel mooi iets dat je op je pad tegen komt en weer verder kan. Het is jezelf leren kennen en daardoor de wereld om je heen. Maar zie het als een berg waar je tegenop klimt, op het moment dat je denkt dat je de top hebt bereikt komt de volgende top in zicht.
Om onvoorwaardelijk lief te kunnen hebben is het belangrijk dat je ook weet wat die liefde in werkelijkheid is. De zelfliefde is de eerste stap in het proces om alles als Liefde te kunnen zien. Dus ook de narigheid in de wereld. Alleen doe je daar niet meer onbewust aan mee als je je bewust bent van de Liefde.
Zie het als een 3D kaart. Ken je die? Dat het op het eerste gezicht niets lijkt voor te stellen maar als je weet hoe je er naar moet kijken kun je zien wat het werkelijk voorsteld.
Helma
Helma jan 24 '08
Om werkelijk zo op je bek te gaan, in een paar dagen tijd, lijkt wel een trigger die expres geplaatst werd, Thomas. Alsof 'ze' expres jou eenhalt hebben toegeroepen. De mededeling dat je naar je zelf moet gaan kijken, dat is nogal wat. Zonder dat iemand hem uitsprak.

Er waren in mijn leven wel telkens dingen die mijn aandacht vroegen, die misschien vroegen om opgelost te worden, dat ik eens aan de slag zou gaan met mezelf. Maar ik reageerde er nooit op. Ja, wel een burnout, maar niet zo geïnterpreteerd door te gaan kijken naar mezelf. Nee, het leek erop alsof ik gewoon moe was. Maar nu weet ik het beter. In die zin, eindelijk ben ik het gaan her-kennen. Dankzij mensen in mijn omgeving. Een leerproces van jaren, maar de laatste duwtjes werden me gegeven door hele lieve mensen. Hele dappere ook. Die mij voorgegaan waren. Het intense gevoel wat ik nu beleef de laatste tijd, maakt mij dankbaar en gelukkig. Eindelijk weer kind mogen zijn, weer terug naar de basis: mooi hoor. Wel moeilijk, dat daar vaak zo'n lijdensweg aan vooraf moet gaan. Maar door die loutering word je pas vrij van alle condities die je (mis)gevormd hebben.

De klappen zijn raak geweest en ik was geslagen, net als jij Thomas. Maar niet vér-slagen.
Acheliah
Acheliah jan 25 '08
Claire wat als je het moeilijk vindt jezelf te accepteren. Omdat er altijd wel mensen lachen als je voorbij loopt. Of over je praten. Dat het pijn doet daar let niemand op. Aan de ene kant kan en wil ik me wel accepteren maar aan de andere kant kan ik het niet,
admin
admin jan 25 '08
 Quote:
Karin waarom zou ik boos worden?


Om wat ik schreef :)

 Quote:
Maar naar mijns inziens is het een heel mooi iets dat je op je pad tegen komt en weer verder kan. Het is jezelf leren kennen en daardoor de wereld om je heen. Maar zie het als een berg waar je tegenop klimt, op het moment dat je denkt dat je de top hebt bereikt komt de volgende top in zicht.
Om onvoorwaardelijk lief te kunnen hebben is het belangrijk dat je ook weet wat die liefde in werkelijkheid is. De zelfliefde is de eerste stap in het proces om alles als Liefde te kunnen zien. Dus ook de narigheid in de wereld. Alleen doe je daar niet meer onbewust aan mee als je je bewust bent van de Liefde.
Zie het als een 3D kaart. Ken je die? Dat het op het eerste gezicht niets lijkt voor te stellen maar als je weet hoe je er naar moet kijken kun je zien wat het werkelijk voorsteld.


Zo begrijp ik je weer anders, mooi gezegd!
lang leve de verwarring op het internet! :)
inneke
inneke jan 25 '08
Lang leve de kans het opnieuw duidelijk te maken tot er wederzijds begrip is :)

Ik zie het ook zo dat jezelf en het leven onvoorwaardelijk liefhebben een proces is- geen einddoel. Het is in beweging en we worden steeds opnieuw voor uitdagingen geplaatst. Ik heb nog maar sinds kort 'ontdekt' dat ik mezelf niet altijd voor 100 % kan en moét liefhebben...kan er wel steeds terug naar gaan. En ja, dan stroomt de liefde voor de ander en voor het leven eveneens. Dat is het grote verschil met narcistische eigenliefde: die is gericht op zelfbehoud en afscherming van de wereld, op angst dus.

" Heb de ander lief, zoals jezelf", zei Jezus. De christelijke kerk heeft het eerste benadrukt: naastenliefde-liefdadigheid. Maar de ander waarachtig graag zien vertrekt vanuit het graag zien van de kern in ieder van ons, dus ook van onszelf.
Claire
Claire jan 25 '08
Dinie, dat zegt meer over degene die over jou lachen en praten.
Maar zij vergeten een ding, dat zij ook hun fouten en gebreken hebben en daar durven zij vaak niet naar te kijken.

Ik begrijp dat het jouw pijn doet. Kunt je kijken naar de kant waar je moeite heb?? Om het te leren te accepteren???

Vriendelijke groet, Claire.
Acheliah
Acheliah jan 25 '08
Ik doe mijn best maar ik denk niet dat dat gaat lukken. Want ik kan het namelijk niet los laten. Ik schaam me ervoor. En wil het zo graag anders zien maar zodra ik er moeite voor doe dan lukt het juist niet.

XXX
gast
gast jan 25 '08
Accepteer het dan zoals het is.
Waarom schaam je je ervoor en voor wie? Dit zijn meestal denkbeelden die gebaseerd zijn op illusies.
Wil je echt dat het oplost of ben je bang dat je alles wat je nu denkt te hebben kwijt raakt?
Pagina's: 1 2 Volgende

Social Services

Delen:

Netwerk

carina
Helderziende magda
Angela
Ies
Annemarie
Roy
Patske
xXBertDeZienerOpenaarDesDerdeOogXx69x420
Nouki