mem=moeder

Hoi Elly,

Voor mijn gevoel heb je enorm veel onverwerkt verdriet in je leven, en het overleiden van je moeder is de druppel. Het is heel duidelijk dat je je verhaal kwijt. Ik kan je ook alleen maar aanraden om alles wat je te binnen schiet op te schrijven, en vooral bij die dingetjes op te schrijven hoe je je voelt, en hoe het voelt. Je hoeft dit niet persee op Merudi te doen, maar dat mag wel. Belangrijkste is dat jij je gevoelens en ervaringen eruit gooit.

In je droom zeg je duidelijk dat jij je verhaal doet, en je moeder niet wilt luisteren. Dan is het weer je moeder en wil jij niet luisteren. In dromen staat je moeder ook voor een kant van je zelf, en hiermee is het duidelijk dat jij niet naar jezelf wilt / kunt luisteren.

Gebruik dus mijn bovenstaande advies om ervoor te zorgen dat jij meer inzicht krijgt in je gevoel. Doe je dit niet, dan zal je moeder de rest van je leven je blijven achtervolgen (en dan niet in positieve zin) .

Het is min of meer te verwachten, dat een thema wat je zo enorm bezig houd, ook in dromen verschijnt. Dit zal stoppen zodra je vrede hebt met het verlies van jouw moeder en geaccepteerd hebt dat zij in jou verder leeft..........

Apart dat NiMS jou bijna het zelfde advies geeft als ik, in jouw andere topic. Ik had dit niet gelezen van NiMS.

Thomas: Soms moeten mensen iets een paar keer horen voordat ze het begrijpen. En soms moet het iets harder gezegd worden om aan te komen. Ik heb enkel het voorwerk proberen te doen, dus ik hoop dat het nu wat beter kan landen.

Ha,

Zal proberen iets met jullie adviezen te doen.
Ga er zeker over nadenken.
Afgelopen nacht had ik wel een mooie droom.
Mijn moeder was weer beter en ik vroeg haar of zij nog wist dat zij in een verpleeghuis had gezeten.
"Jawel, toen was ik vaak boos"zei ze.
Ik had wel het gevoel dat ik nog op haar moest passen.
En idd NiMS, misschien ben ik te vroeg op deze site beland.
Naar mijn idee heb ik de mensen die overleden zijn wel redelijk verwerkt.
Het is de levende familie waar ik last van heb en waar geen contact is.
Waardoor ik mij in de steek gelaten voel.
Dat schuif ik weg en in die zin luister ik niet naar mijzelf.
Ben boos op die broers van mij, maar doe er niets mee.
Een oudere broer viel met één been in het graf toen wij de kist op het open graf legden.
Vond ik wel symbolisch.
Nu merk ik weer hoezeer ik mij onbegrepen voel door mijn 3 broers.
Daar wil ik me in het reine komen..
Contact zit er niet meer in, maar ik wil voor mijzelf dit wel een plaatsje geven.
Ga deze week weer werken, beetje moeilijk, het is in hetzelfde verpleeghuis waar mijn moeder is gestorven.
Bedankt voor de figuurlijke schop onde de kont.

Elly/Hilly.

Nu vallen er nog meer puzzelstukjes op hun plaats.
Ben vorig jaar een paar langdurige vriendschappen kwijtgeraakt.
Daar ben ik eigelijk ook nog boos en verdrietig over.
Het positieve is wel dat er weer verschillende mensen in mijn leven zijn gekomen.

Denken is zo slecht nog niet, soms even een aanzetje nodig.

Elly/Hilly.

Sterkte en het helpt echt als je het gaat opschrijven heeft mij ook geholpen. Al waren er mensen die het niet geloofde mij heeft het wel aan het denken gezet ik ben nu wel voorzichtiger met relatie's.

Liefs Dieneke

Ik merk dat er wel veel meer onverwerkte zaken zitten elly. Deze zitten diep en moeten in mijn ogen eens flink worden bovengehaald zodat je ze ook een plekje kunt geven.

Misschien vind / vond je me hard, maar het was de enige manier hoe ik je dat duidelijk kon maken. Ik ben blij dat dat nu duidelijker voor je begint te worden . Je hebt in mijn ogen geen steun nodig in de zin van een medelijden, maar steun in de vorm van iemand die je een schopje gaf .

Misschien dat mijn "acties" van de afgelopen tijd, voor een aantal mensen hier dan weer wat duidelijk wordt. Ik heb het echt wel met een reden gedaan .

DAg Elly/Hilly

Mijns inziens ben je niet 'te vroeg' op dit forum, maar zou persoonlijke begeleiding in de vorm van psychotherapie jou veel meer kunnen 'helpen' dan figuurlijke schoppen onder je kont via een forum. Iemand die echt met je op weg gaat, die jou in al je facetten kan leren kennen en ondersteunen zodat je 'in proces' kunt gaan...Want dat is het rouwen om je moeder, om verloren vriendschappen en relaties met je broers uiteindelijk.

En rouwen doe je beter niet alleen Hilly. Het kan zo'n opluchting zijn om het te kunnen delen met iemand die er 100% is voor je.

Toch is het niet zo, dat het alleen maar om het rouwen voor je moeder draait. Dat is wel de aanleiding (of figuurlijke druppel) geweest, maar toch niet echt het enige dat bij je opgesloten zit.

Wel heeft inneke gelijk dat psychotherapie jou heel goed zou kunnen helpen, maar dat moet je ook maar net liggen. Ik vind het veel belangrijker dat jij je verhaal kwijt kunt, en dan vooral jouw eigen gevoel bij dat verhaal. Waar en hoe je dat doet, is in mijn ogen ondergeschikt.

Een psycholoog zal in het grootste geval alleen maar jouw verhaal sturen (no offense), maar aangezien je nogal een groot verhaal hebt, moet je gewoon ergens beginnen en het doen. Van je af schrijven, werkt dan echt het beste.

zeker weten nims en k kan het weten

een psycholoog is niet noodzakelijk een psychotherapeut. Je hebt ze in alle soorten en maten en nee, een goede therapeut stuurt jouw verhaal niet. Integendeel.

Ben het met Inneke eens,soms kan het heel goed helpen als je een uurtje van je af kan kletsen, al is het met een vreemde.
Dat je hier terecht bent gekomen op het forum is ook niet zonder reden, er zijn genoeg mensen die met je meedenken!

Idd, maar meer dan kletsen- naar de diepte gaan en er doorheen gaan. Dat hoeft niet altijd met veel woorden, kan ook via beelden of lichaamswerk.

bedoelde met kletsen,dat het eerst een heel onsamenhangend verhaal kan zijn,en dat het uiteindelijk uit kan groeien naar iets wezenlijks wat voor die persoon de knelpunten zijn.

Ha over wie hebben jullie het?

Ben geen gebruiksvoorwerp.
Zo voelt het even op de manier waarop er over mij gemaild wordt
By the way, heb genoeg therapiën gevolgd,
Ben nu bij een pscholoog voor rouwverwerking die ook aan hypnotherapie doet.Afhankelijk wat ik terugkrijg van het ziekenfonds probeer ik dit nog.

Maar red mij ook zonder hoor,


Elly/Hilly.

je lijkt me ondanks je verdriet een hele sterke vrouw met alleen en onverwerkt verleden. Maar je komt er wel alleen niet van de één op de andere dag dat heeft tijd nodig. Moet je kijken naar mij ik doe er 20 jaar over en nu voel ik me pas gelukkig en heb ik eindelijk door waar mijn problemen liggen. Maarja ondanks alles red ik het wel hoor. En jij ook ben ik van overtuigd.

Liefs Dieneke

Sorry Elly,

Soms ontspoort een topic...Het ging even door over therapie en daarmee niet meer over jou persoonlijk, zeker niet in de hoedanigheid van een gebruiksvoorwerp!

idem