Nee (durven) zeggen

Gaat het er niet om dat mensen geholpen worden, op een goede manier.Zou dat niet het allerbelangrijkste zijn?

Er zit een verschil in iemand helpen, iemand kunnen helpen, of iemand willen helpen.

Volgens mij is de hulpvrager net zo belangrijk als de hulpgever. Je helpt niet zomaar iemand, maar altijd met een reden. Soms is de reden dat je geen nee kunt zeggen, of soms omdat je iets goeds wilt doen voor een ander, of soms .....

Voor mij is het meestal zo, dat ik geen hulp wil vragen, maar wacht tot mensen het zelf aanbieden. Ik weet dan namelijk zeker dat ze het dan ook zelf willen (want ze bieden het dan ook spontaan en uit eigen beweging aan).


Ook zal ik zelf mensen waar ik zie dat ik ze kan helpen, mijn hulp aanbieden zonder dat ik het belangrijk vindt dat ze iets voor mij terug moeten doen, maar gewoon omdat ik weet dat ik ze kan en wil helpen.

Het leukste is, dat ik hierdoor heb gemerkt is dat door deze instelling er juist wel een hele prettige situatie is ontstaan. Wij zijn op dit moment bezig met het verbouwen van ons nieuwe huis dat we gekocht hebben. En we hebben aan (bijna) niemand gevraagd of ze ons wilden helpen, maar iedereen die geholpen heeft, het ook spontaan heeft aangeboden. Het mooiste hiervan vind ik, dat we eigenlijk bijna nooit alleen hebben hoeven te klussen. Wel vind ik het van sommige mensen jammer, dat ze nooit hun hulp hebben aangeboden, maar ik zelf zal ze het er niet om kwalijk nemen. Ik weet gewoon dat ze mij liever niet helpen, want anders hadden ze het echt wel aangeboden. En als ik het had gevraagd, hadden ze het misschien wel gedaan, maar dan voor mijn gevoel om de verkeerde redenen (schuldgevoel, of omdat ze vinden dat het zo hoort, of geen nee kunnen zeggen).

Ik heb liever dat iemand mij helpt omdat die dat ook echt wilt, en niet omdat die zich verplicht voelt. Dan hoeft het voor mij al niet meer.

Maar goed, zo ben ik. Beetje eigenwijs, maar waarom ook niet .