Mensen aanvoelen...

ga ik proberen,tegen een boom aanzitten. Bomen genoeg hier in het dorp. Kan/wil je er nog meer over vertellen,hoe werkt dat met bomen?
gr LS

Ik aard eigenlijk bijna op dezelde manier als Karin, alleen visualiseer ik de energie niet als bubbels maar als een mistig licht.
Als het zittend niet wil doe ik het ook wel staand met mijn benen wat uitelkaar en mijn knieen licht te buigen. Dan voel je je ook fysiek echt stevig geaard in de grond en dit kan soms helpen.

Die van bomen kende ik nog niet, superleuk om eens te proberen.
Nu nog een boom vinden.

Stevig op de grond stampen, (Afrikaans) dansen, zingen, met je handen in het zand zitten of deeg kneden, de natuur ingaan (om een boom te knuffelen;-)...je hebt er natuurlijk iets meer tijd en ruimte voor nodig dan voor een visualisatie, maar het doet je met zekerheid aarden :-)

Wat werkt voor mij om te aarden is om een anker uit te werpen net zoals bij het zeilen.

Bij meditatie gebruik ik een gouden draad die ik naar het midden van moeder aarde breng.

Afsluiten voor anderen of energieën, een denkbeeldige spiegel plaatsen of in gedachten bloemetjes plukken.

Daarnaast heb ik de laatste tijd bijna altijd een kristal (welke hangt af van mijn stemming) in mijn broekzak.
Vrij handig als je een man bent die altijd een broek aan heeft.

Goeie tips Inneke, inderdaad met aardse dingen bezig zijn is de perfecte manier om te gronden.

Dragon, heerlijk hoe meer vragen hoe liever, alleen heb ik niet altijd een antwoord, maar dan kunnen we samen zoeken

Hoe werkt dat met bomen, tsja ik kan je wel vertellen hoe ik het ervaar, bomen hebben net als mensen ook een energieveld, voor mij zijn bomen, planten, eigenlijk alles uit de natuur vruchten van de Godin, ook zij hebben dus allemaal iets goddelijks in zich. Ik denk dat bomen net als dieren gedachten en energieën van mensen kunnen zien, lezen, voelen. Op het moment dat jij tegen een boom zit en de boom voelt dat jij probeert contact te maken zal hij net als een dier proberen je te helpen. Via zijn energie kan hij de foute energie van jou opslorpen en afvoeren via zijn wortels diep de aarde in.

Sla je armen maar eens om een boom heen en duik dan maar in je gevoel, je zult zien dat het werkt.

Daar ben ik het mee eens Karin, dus ook van mij, bedankt Inneke.

Wel grappig dat jullie hier met tips komen die ik soms wel eens deed, maar niet bewust. Zoals met de boom, dat deed ik vroeger vaak als ik niet lekker in mijn vel zat.
En ook als ik teveel in mijn hoofd zit, dan krijg ik sterk de neiging om in de tuin te gaan wroeten, op mijn knieen de vloer te boenen ed. Nooit zo met elkaar in verband gebracht, maar wel heel leuk om me er nu bewust van te zijn!!

Karin, mooi verwoord. Een tijdje geleden voelde ik me niet blij. Toen ben ik in een boom gaan zitten en voelde me na een half uurtje stukken beter. Ook weer niet bewust, ik deed het gewoon en het was gewoon zo. Nu je mij vertelt hoe jij het ziet, snap ik het verband! Heel erg bedankt.

Hmm ok.. Nog 1 vraagje.. Het beeld wat je van diegene krijgt bij zo'n foto.. is dat van het moment dat de foto is genomen? Of is dat het huidige moment waar diegene zich nu in verkeerd?

Voor mij is dat vaak hoe die persoon op het moment NU is. Mensen veranderen ook niet zo vaak, ik heb dus niet de emoties van dat moment, maar ik zie hoe die persoon is.

Bij mij wil het nog niet lukken, fotolezen.
Ik kijk naar de foto en kan meteen zeggen 'die ligt me wel, of die ligt me niet'
Maar als de eerste indruk me niet aanstaat kom ik ook niet verder?

Bij mij gaat mensen aanvoelen automatisch altijd al geweest.
Gewoon op straat in de stad ook ik word heel vaak moe als ik ergens ben geweest omdat ik zoveel mensen tegen kom zoveel ogen die allemaal een indruk bij mij achter laten ik weet precies wat ze voelen en denken.
Laats was ik ergens geweest met me mama en er waren veel mensen op een gegeven moment kon ik echt niet meer ik werd helemaal raar in me hoofd en ik werd soort paniekerig dus ik moest daar weg dus deed ik dat toen ik thuis kwam ging ik even op me bed liggen en mediteren toen ging het al een stuk beter.

Maar buiten dat met mensen waar ik echt een hechte band mee hebt daar is het nog heftiger.
Vooral met mijn vriend. Als ik bij hem ben voel ik precies hoe die zich voelt ik vraag er dan naar wat er is maar hij zegt dat er dan niks is en ontkent het. Daar kan ik dus al helemaal niet tegen want ik voel dan dat er wat is omdat hij het ontkent ga ik me nog meer voelen hoe hij zich voelt en dat is zwaar kut zo gevoel ik weet dat hij met dingen zit maar ik neem dat dan van hem over automatisch nadat ik hem dan heb gezien voel ik me uitgeput mijn energie is op door de gevoelens die ik voelde. ik ga me hierdoor nog meer drukker maken in me hoofd en kan niet meer nadenken ga dingen negatief zien en word paniekerig ik weet geen uitweg meer en kan soms geen 1 woord tegen hem zegen als ik met hem ben omdat zijn gevoel mijn gevoel heeft geblokkerd hierdoor moet ik soms huilen als ik bij hem ben.

Dit vond ik allemaal te ver gaan voor mezelf. Dus heb ik er zelf iets op verzonne en het werkt best wel. Ik doe elke dag mediteren en haal alles uit me hoofd dat ik nergens meer over moet en hoef te denken het voelt heel rustig aan. Anders dacht ik bijv heel vaak aan me vriend en dit schepte een onzichtbare band tussen hem en mij die alllen voelbaar was voor beide. Nu is die band wat minder geworden omdat ik het soort van stop heb gezet. Omdat ik nu meer rust in me hoofd heb hoef ik niet meer zoveel aan hem te denken en daardoor ook niet meer te bellen enzo het is wat minder geworden. Hij voelt dit gelijk de 1ste dag al hij vroeg zich af wrom ik niks van mezelf liet horen omdat ik dit anders wel deed en hij vond het raar enzo.
Voor mij is het veel rustiger in mezelf geworden.

Maar het is soms wel vervelend als je ergens bent kan ik uitgeput raken door andere mensen hun gevoel en denken.

Groetjes aNNe

Hoi Anne,

herkenbaar. Ik heb ook wel iemand anders tranen gehuild....
en soms kan het verwarrend zijn, "wiens gevoelens zijn dit?"

Fijn dat je nu wat meer rust hebt!

Ja dankje dragon
Ik heb denk ik eigenlijk altijd gevoelt dat ''wiens gevoelens zijn dit'' mijn gevoelens waren maar nu ik erover nadenk is het helemaal niet zo. Het waren niet altijd mijn gevoelens.

Debiorah, Carolina Bont was een supertip.

Een erg fijn boek, ook voor mensen die niet HSP zijn.

Dankjewel!!!!!!!

Graag gedaan hoor, ik heb het alleen maar doorgegeven. Ben je al aan het lezen?

ja zeker Debiorah!

En Anne, wie weet is het ook wel een boek voor jou

Ik dacht altijd dat lichaamstaal zoals mimic e.d. een grote rol hier in mee speelden.
Net zoals mentalisten dat 'bewust' kunnen hebben mensen dit door geboorte (genetisch zoals o.a. een hsp'er) of opvoeding (om je thuis situatie te overleven maar kan ook de padvinderij bijwijzen van spreken zijn geweest) of omgeving (stad, dorp, oerwoud, klimaat, landmentaliteit e.d. ) meegekregen.

Maar als het heus op afstand ook kan heb je inmiddels ook een soort verbintenis ontwikkeld, kan met de ziel of de aura's die eventueel botsen of overlappen.
Maar bijzonder vind ik het wel, ik voel mijn naasten inderdaad ook aan maar ik denk dat ik hun lichaamstaal versta incl. de tonen in de stem.

Ik kom heel vaak in conflict met iemand waarbij ik totaal mis zit volgens hun en dan hun boos of beledigd dat ik dat überhaupt al zei.
Maar ik heb de afgelopen tijd volgens mij iets beter en sneller door (met behulp van ingevingen in de vorm van ideetjes) hoe ik bijvoorbeeld zachter of subtieler iets kenbaar kan maken, da's wel fijn wanéér dat gebeurt .