excuus aan HiddenWings en Evelyn

Dat heeft dus niet iedereen in balans Lena(congruent), ik ook niet...

[/quote]
Ik zeg ook niet dat je een klein kind bent, ik zeg alleen dat het moeilijk is om een beter woord te kiezen. Maar als dat voor jou niet zo is, welk woord denk jij dat beter is dan? En dit niet in het kader om gelijk te krijgen, maar als leermoment. [/quote]

Voel me even niet geroepen voor een leermoment voor jouw, misschien begrijp je het niet, dat kan, maar mijn uiteenzetting was duidelijk dacht ik zo.Het gaat alleen maar over hoe je iets wil vertellen aan een ander, ongeacht of je de wijsheid hebt of niet, hoe een geschreven woord bij een ander over kan komen.
Goed bedoeld of niet.

Thomas ware empatie komt niet uit het denken en ook niet uit het hart (emotie) maar uit de eenheid die ontstaat als de twee in balans zijn.
En ja Lena, onder hart versta ik niet de e-motie die wij onder hart verstaan maar de samensmelting van "hart en hoofd".
Die balans is alleen te verkrijgen als je het één niet uitsluit van het ander maar ze gelijkwaardig kan zien.

Voor mij is niet zo belangrijk waar wat vandaan komt Gast, meer waar het naar toe moet, maar in eerste instantie waar wat NU is.......
Het hart staat niet per definitie voor emotie zo ook niet alleen maar als antenne (zetel) voor de ziel, waaraan ons ge-weten gekoppeld is en ook empatie.

In mijn ogen mag je juist hopen van wel. Er is niets eerlijkers dan een woord uit het hart. Daar zit geen leugen bij. Met je verstand kun je liegen en bedriegen, maar je hart spreekt de waarheid. Wat is het nut van het zoeken van evenwicht tussen leugens en waarheden, als je ook de mogelijkheid hebt om alleen maar uit de bron der waarheid te spreken?

En ik bedoel dit niet direct als aanval hoor, maar ik heb gewoon mijn vraagtekens bij het niet meer kunnen zeggen wat je denkt en voelt, om de ander maar niet te kwetsen. Verkies je eerlijkheid boven voorzichtigheid, of voorzichtigheid boven eerlijkheid?

Ik vind het lastig en kan volgens mij ook niet zo zwart wit als er nu gesteld wordt. Ik probeer me meestal aan te passen aan degene tegen wie ik spreek en let daarbij totaal niet op de zij-lijn-lezers. Want volgens mij kun je alleen op die manier, de persoon tegen wie je spreekt, die persoon ook iets vertellen. Gewoon door zijn / haar taal te spreken en vooral niet om de waarheid heen te draaien.

Iemand met de zachte handschoen slaan, vind ik persoonlijk gewoon hypocriet. Maar goed, dat is wat ik ervan vind .

Hmm...Volgens mij is het juist erg belangrijk dat jij bij jezelf blijft als je met anderen werkt.
Empathie is je inleven, niet de ander worden.
Het advies dat je dan geeft is niet van jezelf.
Je antwoord van de persoon af laten hangen is raar, dan ben je steeds iemand anders.
Wees jezelf en ga maar eens op je ***, daar leer je van maar wees gewoon eerlijk.
Degene die je het meest schaadt ben jezelf, op den duur raak je jezelf kwijt..

Als je hier zou zijn voor jezelf, dan wel Karin, dan heb je helemaal gelijk. Maar als je hier alleen maar voor de ander bent, dan heb je het helemaal niet nodig om jezelf te zijn en zou je zelfs je ziel kunnen loslaten . Tenslotte helpt niets beter dan een spiegel. Maar wat dacht je van een actieve spiegel, waar je niet omheen kunt, en jou alleen maar confronteerd met jezelf?

Je kunt een ander niet helpen, je kunt een ander alleen maar helpen, zichzelf te helpen.

Nims,

Je opent met: “In mijn ogen mag je juist hopen van wel.” Wat ik versta als, dat je hoopt dat mensen alleen vanuit hun hart woorden kiezen, terwijl je in de tweede alinea vraagtekens plaatst bij het niet meer kunnen zeggen wat je denkt (gezond verstand) en voelt (je gevoel). Dit op zijn minst is in tegenspraak met elkaar, en bevestigt exact hetgeen ik heb beweerd.

Verder vind ik dat leugens en waarheden geen synoniem zijn voor gezond verstand en gevoel, over het hart als bron der waarheid heb ik geen enkele uitspraak gedaan.

Je vindt e.e.a lastig, en vind mijn hoop, dat men zoekt naar een evenwicht tussen verstand en gevoel bij het kiezen van woorden, zwart wit gesteld. Terwijl alleen maar eerlijk zijn en een woorden brei zonder nadenken laten opborrelen zogenaamd vanuit het hart, in mijn bescheiden opinie alleen maar onnozel gebrabbel oplevert, namelijk het verstand ontbreekt.

Je zegt je aan te passen aan degene waar mee je spreekt je gaat zelfs zover dat je probeert zijn of haar taal te spreken terwijl ik nu juist vind dat de ander recht heeft op jouw mening, jouw taal, jouw gevoel en bovenal jouw verstand.

De vraag of eerlijkheid te verkiezen is boven voorzichtigheid is hier volstrekt onrelevant maar ik wil er toch een opmerking overmaken, namelijk: het een sluit het ander niet uit.

De intentie hebben iemand te slaan met harde of zachte handschoen vind ik arrogant en onzinnig, en dat is wat ik er van vind.

Ps de zijlijn lezers zijn hier niet voor niets en hun mening is net zo belangrijk (we zitten immers op een forum en wie mee wil praten doet mee) als die van jou of van mij, en lijkt me als je meedoet in de discussie je geen zijlijn lezer meer bent!

Oeps,

Gaat dit alleen om het woordje "troep"
Wat een discussie om niets.
Ik heb totaal geen moeite met dat woord.
Mar oké als je er wel moeite mee hebt.
Maar om één woordje zo'n discussie???
Dat zegt heel veel over de mens.
Er zijn belangrijker dingen in het leven.
Kom op toch!!

Groet,
Elly/Hilly.

synoniemen van het woord troep,

belt, bende, boel, dot, gros, hoeveelheid, klomp, massa, menigte, opeenhoping, ophoping, partij, resem, schaar, schare, schelf, stapel, tas, troep, trossel


What's in a word???
Elly/Hilly.

Wij (met onze ik-cultuur hier in het Westen) hebben misschien geleerd 'direct' te zijn in onze communicatie. Wat dat betreft kunnen we misschien ook 'leren' van het 'Oosters denken'..

Ik heb ook vaak gedacht dat alles eerlijk zeggen en uiten vanuit het 'hart' alleen maar goed kon zijn.
Ik leer echter ook steeds meer dat dat niet altijd het geval hoeft te zijn....en dat dat dan niets met niet eerlijk-zijn te maken heeft.

Hoi,
Ik ben wat dat betreft heel voorzichtig in mijn woordkeuze.
Je voelt aan dat jij bij de één wat meer kunt zeggen dan bij de ander.
Maar wat is er mis mee met de zin troep opruimen?
Ben heel kwetsbaar soms, maar zou mijn door zo'n woordje niet aangevallen voelen.
Maar wat doe ik nu?
Ga mee in een naar mijn mening zinloze discussie.
Evengoed voor iedereen alle leifs.

Elly/Hilly.

Niets ( van wat hier is gezegd) is echt zinloos denk ik en het gaat hier m.i. om méer dan 'troep'.....

Leuk, al die synoniemen...wij zijn hier met z'n allen dus ook een soort van troep...

Mwah, ik kom zelf uit een "oosterse" familie, maar wat ik daarvan weet is dat het toch vooral achterbaks en hypocriet is. Ik zeg niets, maar sla wel meteen met de riem erop los. Maar owee als je iets zegt, en doe maar alsof het allemaal koek en ei is. Die oosterse mensen zijn helemaal niet zo zachtaardig. Niet voor niets komen de vechtsporten uit het oosten . Maar goed, ik ga nu misschien iets te ver door over het oosten, dus ik zal even terug on topic gaan.

De vraag die hier eigenlijk de grote rol speelt is eigenlijk gewoon:
-Mag je andere mensen (bewust) kwetsen?

Want hoewel iedereen de waarheid belangrijk vind, wordt er toch een grens geraakt wanneer deze waarheid in staat is om iemand te kwetsen. Dan lopen de meeste hier er toch ineens voor weg, of mag het niet meer gezegd worden.

Ik denk dat de eigenlijke discussie dus hier over gaat, en niet zozeer de woordkeuze. Het is vooral de woordkeuze waardoor anderen gekwetst kunnen worden. En zoals ik eerder al aangaf, elly was niet gekwetst door het woord "troep", en dat wist ik ook al van te voren.

Ik vraag me eigenlijk wel af Lena, of jij wèl gekwetst zou zijn geweest door het woord troep?

Ik had meer een Boedistische monnik in gedachte, Julien....

Met dat laatste zinnetje heb je gelijk Nims.
Je snapt schijnbaar niet wat ik bedoel en ik word er een beetje moe van dat je het altijd en eeuwig beter moet weten.

Voor mij is de basis een diepgaand respect voor mensen. Wanneer je respect voelt voor een mens, met al zijn onvolkomenheden en kwetsbaarheden, dan kies je je woorden met zorg. Je kunt heus wel 'de waarheid' zeggen (of beter gezegd: 'wat je denkt') op een respectvolle manier. Tenminste, als het respect er is!!

Maar 'onze troep' wordt heel gemakkelijk geprojecteerd op anderen. We willen mensen confronteren met wat ze nog te leren hebben, waar ze fout zijn, tekortschieten. Ons eigen hart, onze eigen kwetsbaarheid, blijft buiten schot. Zolang wij maar bij de 'goeden' horen.

Gisterenavond was ik betrokken bij een babbel met enkele forumleden. Even werd heel duidelijk hoe onzorgvuldig er met mensen kan omgegaan worden hier, hoe zwaar er veroordeeld wordt! Iedereen oordeelt, ik ook, maar veroordelen gaat een grote stap te ver.

Ik probeer genuanceerd mijn 'mening' of 'ongenoegen' te verwoorden. Maar eigenlijk wil ik het uitschreeuwen hoe'n ontzetting en woede ik voel wanneer mensen onrecht wordt aangedaan. Mensen vertellen hier heel persoonlijke en intieme dingen,zoeken steun en sommige mensen hebben echt hulp nodig. Ik hou mijn hart vast voor de gevolgen van sommige 'hulp' die geboden wordt.Ik voel me machteloos omdat ik voor een stomme laptop zit, en alleen maar woorden op een scherm kan 'produceren' om ietwat te verwoorden wat ik wil zeggen of tonen...

Ik heb er over nagedacht of ik dit moest opschrijven, of ik er goed aan doe. Maar zoals ik het nu aanvoel is de keuze die ik heb 'lief en nep' blijven of gewoonweg m'n biezen pak en wegwezen hier of m'n mond opendoen. Er zijn hier prachtige mensen aan wiens verhaal ik iets gehad heb, die mij gesteund hebben, om wie ik heb kunnen lachen, met wie ik me verbonden voel... en dat is de reden dat ik hier nog altijd ben.

De maatschappij van tegenwoordig wil dat men heel zorgvuldig is, en dat men alles doordacht doet, want anders gaat het fout, aldoende leert men tijdens de opvoeding.

Als je ondoordacht een aankoop doet, dan leert ervaring men dat je daar later veelal spijt van krijgt. Als je ondoordacht een uitspraak doet dan kan je een klap in je gezicht ontvangen als je niet de juiste persoon tegenover je hebt.

Echter evolueert de mensheid continue, en komen wij als geheel aan op het punt waar gevoel boven verstand komt te zitten.

Hoe vaak lees je niet hier op het forum dat als iemand een bepaald gevoel heeft maar het tegenovergestelde denkt, dat men zegt: ga af op je gevoel?

Dit komt omdat dit gevoel uit je hart komt. Noem het maar intuitie als je dat wil. Wij zijn hier een heel stel gevoelige mensen die mogen leren om naar ons gevoel te luisteren en dit ook te uiten.

Hoe kun je je gevoel ervaren, dan bedenken wat je ermee doet en het dan pas uiten? Dat kan niet.

Als ik je een harde klap geef, dan doet dat pijn, en dan uit je ook dat gevoel. Kan zich uiten in huilen, boos worden of andere gevoelens, maar het is direct. Je gaat niet eerst nadenken van: hey, hij heeft mij geslagen. Zal ik hem terugslaan? zal ik gaan huilen? zal ik boos worden? Nee, dat gaat automatisch, en dat is maar goed ook, want zo hoort het.

Dat geldt ook voor dingen recht uit je hart zeggen. Ik heb geleerd dat mensen het waarderen wanneer ik dingen recht uit mijn hart zeg. Tuurlijk, als ik een onbekende voor mij heb, dan zal ik eerst die persoon beter leren kennen zodat hij/zij ook beter aan mij kan wennen, maar tot nu toe heb ik nog niemand gehoord die het vervelend vondt dat ik zei wat ik op mijn hart had.

Ik hoop daarom dat je snapt dat ik het niet kwaad bedoel als ik onzorgvuldig overkom, want ik schrijf puur op wat mijn intuitie mij zegt op te schrijven.

Ook dat wat uit ons hart komt kan een projectie bevatten denk ik.... Op zich niets mis mee, maar wel goed om te beseffen in het contact met de ander.

En....het een keertje uitschreeuwen,kan ook 'goed' zijn toch...Inneke? Fijn dat je 'blijft'.....

Het is toch juist enorm prettig dat je de waarheid gewoon mag zeggen, en dat je hierdoor juist niet meer "lief en nep" hoeft te zijn?

Ik ben juist blij dat je hier eerlijk en rechtvaardig oordeelt. En ook ver-oordeeld. Niemand is zonder voor-oordelen, dat zijn tenslotte je eigen normen en waarden die jij gevormd hebt. Die projecteer je bijna automatisch op anderen. Wat jij niet vindt kunnnen, geldt helemaal niet voor wat een ander vindt kunnen. Wat voor de één respectvol is, kan voor de ander juist respectloos zijn.

Ik persoonlijk vind het heel mooi en goed om te zien hoe ook jij kan oordelen over anderen en dit ook durft op te schrijven. Dat maakt je, in mijn ogen gewoon eerlijk.