Leuke annekdote Puc. Ik snap dat je hierbij de boodschap geeft dat ik ogenschijnlijk een nogal dogmatische houding heb. Ik zou nims niet zijn, als ik niet zou zeggen dat het toch ietsjes genuanceerder ligt als dat je nu stelt
.
Zoals je hierboven zegt zou ik, als ik volledig dogmatisch ben, niet meer in staat zijn mijn opinies te herzien op grond van nieuwe informatie. Heb ik niet altijd iedere vraag beantwoord en elke informatie die ik ontvangen heb, beoordeeld, overwogen en iets mee gedaan? Ik ben alleen erg kritisch naar wat iemand aandraagt, en dat wordt door sommige mensen wel eens verward met kritiek. Ik probeer altijd de feiten te betwisten en niet de persoon zelf. Toch ben ik ook wel eens menselijk, en wil ik soms wel even mijn ongeduld uitten op het moment dat iemand "weer niet snapt" wat ik bedoel. Ik weet dat het mijn eigen schuld is, had ik maar beter mijn best moeten doen, maar goed, ik ben geen robot
.
Verder verwonder jij je over mijn dominantie van het verstand, boven het ego / gevoel. En geldt voor mij precies andersom. Ik verwonder mij over het feit dat mensen volledig op hun gevoel vertrouwen zonder daarbij enige vorm van logisch nadenken toe te passen. Voor mij is dit bijna een synoniem met de welbefaamde Darwin awards
.
Hoe kun je op iets vertrouwen dat je niet kunt verklaren, of in ieder geval enigzins begrijpen?
Ook stelde je twee vragen die ik nog wel wil beantwoorden:
Heb je wel het idee dat je voldoende waardering krijgt voor de werk hier?
Jazeker! Ik haal voldoening uit de openheid en eerlijkheid die er op Merudi waart, en dat er zoveel mensen zijn, die toch ondanks alles wat er gebeurd, blijven terugkomen.
Ik heb bij toch de meeste mensen die hier kwamen, een transformatie gezien. Nou wil ik niet meteen zeggen dat het door merudi kwam / komt, maar merudi heeft er wel voor gezorgd dat ik getuige mocht zijn van deze transformaties.
Daarvoor ben ik enorm dankbaar, en is de enige waardering die ik nodig heb! Ik wil alleen maar een bevestiging dat het werkt, en goed is. Meer dan dat heb ik niet nodig.
Ben je ontvreden over jou huidige functie?
Dat is een lastige vraag en eigenlijk twee-ledig.
Een functie is iets wat je jezelf kunt geven, maar ook iets wat anderen van je verwachten. Deze twee kunnen erg verschillend van elkaar zijn.
Als je kijkt naar de verwachting die een aantal merudianen van mij hebben omdat ik de "beheerder" ben van deze site, wordt ik toch geacht me gematigder of met meer compassie op te stellen. Zo'n functie gaat je dan op een moment dwingen, iets te worden, wat je eigenlijk niet bent.
Als ik iemand met de harde hand wat duidelijk probeer te maken, jaag je daarmee andere mensen in je harnas. En doorbreek je direct een aantal "verwachtingen" die iemand van je heeft. Sterker nog, ze raken daadwerkelijk teleurgesteld in je.
Toch merk je een grote drempel om de beheerder eens goed de waarheid te vertellen, omdat er toch "die angst" bestaat voor een ban, of maatregelen. Ik begrijp dat goed vanuit bepaalde oogpunten, maar ook weer niet op Merudi.
Heb je als persoon / beheerder dan ook echt de plicht om je daden te verantwoorden aan de "gemeenschap", of is het iets wat twee personen samen moeten oplossen? Ik denk vooral het laatste, omdat je anders bepaalde zaken uit hun context haalt. Mensen communiceren op veel manieren, en niet alleen via het openbare forum. Dat heeft tot gevolg dat er nog wel eens bepaalde details van een gesprek onzichtbaar kunnen zijn, waardoor het geheel volledig uit zijn verband gehaald kan worden.
Soms worden er wel eens dingen expres afgebroken. Maar dat is de enige manier om het later weer goed te kunnen opbouwen. Ik zie het nu aan mijn huis. Als we dat niet eerst hadden afgebroken, dan had het niet zo mooi kunnen worden, als dat het nu gaat worden. Helaas zit je dan wel even 3 maanden in een enorme puinhoop, maar dat is gewoon wat er voor nodig is.
Zo geldt het ook voor sommige mensen. Die moeten eerst totaan hun fundering worden blootgelegd, voordat de "constructie-foutjes" verholpen kunnen worden. Toch merk ik aan een aantal reacties, dat er dan toch mensen zijn, die liever voor de puinhoop wegrennen in plaats van er eens goed voor te gaan. Waarom toch weglopen voor je eigen puinhoop? Wat bereik je daarmee? Iedereen weet toch, dat alleen schoonmaken de oplossing geeft.
Goed, dit was niet helemaal (of eigenlijk helemaal niet
) het antwoord op je vraag. Toch is dit wel wat ik wil zeggen, dus ik laat het hier even bij. Genoeg stof tot nadenken lijkt me
.
En de weg naar 2012 is vooral een weg van opruimen
. Maar wie ben ik om dit te weten............