2012 geen utopie?

Soms wel



Juist.



Nou ik vind mezelf niet zo gebalanceerd hoor.
Iets graag willen en dan toch niet doen, soms wel ja, ik geloof dat ik dan juist mezelf ben, zik kan enorm streng voor mezelf zijn, soms te
Ik denk dat ik best goed stelling kan nemen, het in zijn of haar waarde laten van de ander is voor mij zeer belangrijk, juist omdat ik dat van een ander ook verwacht.
Ik waardeer het zeker en vind deze manier van praten veel prettiger als zoals we het eerder deden.



Omdat ik wel eens het gevoel krijg dat je om de hete brei heendraait en geen eerlijk antwoord vanuit jezelf geeft, het antwoord komt dan uit jouw hoofd en niet uit je hart.




Toch zie ik hem liever omgaan
Terwijl je ook dan je waarheid vasthoudt, maar dan zonder muur.



Das lief

Lolololol
Wat ben je toch een lieverd Grunie

Origineel bericht van: NiMS Nou dat vind ik wel want ik heb nu al een paar keer de uitspraak voorbij zien komen:
"De waarheid vind je in jezelf" of "De waarheid die zit in je hart".

Hoe kan ik dit dan anders interpreteren?

Ik heb het dus niet over inzichten die iemand krijgt in zijn / haar leven door inzichzelf te spitten. Daar is namelijk helemaal niets mis mee, en juich ik juist ook enorm toe. Maar het gaat mij erom, dat hier door sommige mensen wordt beweerd dat de waarheid alleen maar in jezelf te vinden is, en helemaal niet wetenschappelijk beredeneerd kan worden.

En daar heb ik gewoon een beetje moeite mee, om te begrijpen . Snap

Origineel bericht van: Lena10
Ja maar de mens is ook al vaak een studie object geweest,en nog steeds. Alles moet onderzocht worden voor nieuwe inzichten.
Maar de ziel is naar mijn mening datgene wat die mens nu is.
Moeten we hier niet vanaf blijven.? (heb het hier niet over uitvinden en genezen van ziekte of gebrek).
Ben het er wel mee eens dat de mens verder groeit in zijn bestaan, en zich verder zal ontwikkelen.

orgineel bericht Nims
Waarom zou je van de ziel moeten afblijven? Inzicht in jezelf, is volgens mij juist een zoektocht in je eigen ziel. Vaak kun je pas iets goed begrijpen als je het volledig uit elkaar hebt gehaald, en weer in elkaar hebt gezet. En ja, als het uit elkaar ligt, kan je dan ook niet meteen wat verbeteringen aanbrengen?

__________________
Ja, maar dat lijkt mij nog altijd een keus van die mens zelf, en mocht hij hier hulp voor nodig hebben, zal een beter inzicht of genezing helemaal uit die persoon zelf moeten komen.En wordt dit dan uiteindelijk niet je eigen waarheid, je eigen binnenste?Uiteindelijk dat is wie je bent met alle eigenschappen van dien?En dat je hele leven een lange ontwikkeling is en dat waarheden ook mee groeien?
Waarom er dan zo,n moeite mee hebben dat dit niet wetenschappelijk te toetsen is?

Misschien stel ik het me te simpel voor, maar als je waarheden van verschillende mensen samen kunt voegen, er weer iets nieuws voor in de plaats kan komen?

Het enige dat je kan veranderen is jezelf (jouw wereld als dat voor jouw duidelijker is) En als je de wereld buiten die van jouw zonodig wil veranderen is het enige dat je kunt doen de mensen vertellen hoe jij jou wereld hebt veranderd. Maar nog beter werkt het als je zelf het goede voorbeeld geeft

Ik doe mijn best, gast, ik doe mijn best . En ik geloof dat ik ondertussen toch al redelijk wat wereldjes hier en daar heb veranderd .

Heb jij dat veranderd!? Dan is het afwachten wanneer die dan weer instorten

Alleen leugens storten in . De waarheid staat als een huis .

Maar jouw waarheid is niet die van een ander. Dat wil ik ermee zeggen Nims. Jij kan de wereld van een ander niet veranderen want dan ben je precies hetzelfde bezig als dat ze met de kerk (dus niet religie opzich) geprobeerd hebben. Die heeft ook een betere wereld willen scheppen voor hun zieltjes, en is dat gelukt? Ik weet zeker van niet.
Het enige waar je aan werkt op deze manier is een nieuw collectief ego waar al genoeg van zijn in de wereld.

Zo denk ik er ook over.

Zeg gewoon wat je denkt dat voor jou waar is, en laat de interpretatie ervan aan een ander over. Hoe meer mensen dit doen, hoe meer het op 1 lijn kan gaan zitten.

Deze vraag kwam gewoon boven drijven op dat moment,daar is toch niets bijzonders aan?,
En waar mensen samen werken aan iets, het mogelijk zou kunnen zijn dat er iets nieuws ontstaat,weet niet wat dat met mijn waarheid te maken heeft?(lijkt me gewoon onderzoekend toch?)
Verder kreeg ik hier ook geen reactie op, dus had ik het al losgelaten.

Maar het is wel wat ik bedoel in mijn topic: spiritaliteit vs wetenschap.

Aha! Wanneer ik niet met mijn hart spreek, ben ik niet aan het ontwijken, maar ben ik juist bezig met het begrijpen van wat ik zeg. Mijn hart is gewoon te onbetrouwbaar, omdat het een leugen en de waarheid niet kan onderscheiden zonder dat mijn hoofd zich ermee bemoeit. Iemand die anders beweert, zou ik graag eens willen weten hoe deze dat de waarheid en een leugen kan onderscheiden met ALLEEN het hart. Ik heb namelijk geen idee.

Inderdaad, de persoon die het aanneemt doet dat uiteindelijk zelf. Iemand die niet geholpen wil worden, zal dat ook niet worden. Dus de keuze ligt nog steeds bij de ander. Maar als ik het kan aanbieden, waarom zou ik dat dan nalaten?

Is dit nu een angst van jezelf die je uitspreekt? En mij vergelijken met de kerk? Ik heb die ambitie niet. En de wereld van een ander kan iedereen veranderen, in die zin, dat iemand anders het kan overnemen. De andere verandert hem wel, maar wel dankzij mijn "voorbeeld". Het is maar net wie je waarvoor verantwoordelijk wilt houden. Ik merk vaak, dat als het misgaat de verantwoordelijkheid bij de ander wordt gelegd, maar als het goed gaat dan ineens de persoon het zelf heeft gedaan.

Ik ben het er mee eens, samenwerken levert veel meer op dan het enkel bij jezelf te houden. Vandaar mijn overtuiging van het delen.

Jou topic:
Dit document is geschreven als spiritualiteit. Vragen mogen altijd gesteld worden als je iets niet begrijpt, maar stel ze als spiritualiteit, anders kan ik ze niet beantwoorden.

Kan niet helemaal met je eens zijn dat het in jouw topic thuishoorde, want ik was er echt over aan het nadenken en had daar geen speciaal gevoel bij

Ik had het over ontwijken Nims, niet over leugens.
Enne, je bent nu aan het doorzagen in mijn ogen, ik heb er op dit moment niet zo´n behoefte om jouw drang naar uitleg te bevredigen. Je legt me hier woorden in de mond en op die manier ga ik niet de discussie met jou aan. Nee, ik loop niet weg, maar discussies met jou hebben soms vrij weinig zin in mijn ogen.

Dus je neemt deze woorden terug?

Het is namelijk dit oordeel dat ik probeer te begrijpen. Je hoeft het niet uit te leggen, maar het is wel waarover je oordeeld.

Iets dat niet eerlijk is, is een leugen. Daarom spreek ik ook over de waarheid (eerlijk) en liegen.

Bla bla bla bla bla bla bla and again!
Ik think we all need a good laugh folks!!!