2012 geen utopie?

Ik denk dat dat helemaal niet zo relevant is hoelang deze duurt. Misschien is het karwei klaar en kan de tent direct gesloten worden of mischien duurt het exact zo lang als de weg heen.

Dat je er niet is gelooft is geen probleem. Jij en ik bekijken dit vanuit eenzelfde positie, waar we onmogelijk kunnen vaststellen of dit waarheid is. Dan kun je nog zoveel (meer) kennis 'binnenkrijgen', maar als het niet de bedoeling is dat jij/wij dit zeker weten, komt er nog bevestiging, noch ontkenning.

Hetzelfe geldt voor de discussie over causaliteit. Jij gelooft niet in een bepaalde reden voor het begin van de tijd (oerknal), behalve dat het kan.
Als het niet de bedoeling is dat jij deze extra kennis krijgt (misschien tot een gegeven moment), dan komt deze niet. Dan blijf vanuit een bepaald perspectief redeneren en handelen.

Vergeet niet ieder heeft een doel, een ongeacht de hoeveelheid kennis in jouw positie, kan het zou zijn dat het op basis van "need to know" is. Wat weet jij niet?

Kennis over een bepaald iets op een gegeven abstractieniveau "A" symbolisch zijn voor iets dat op een hoger abstractieniveau "B" een totaal onvatbare en onverwachte betekenis hebben. De vissen hebben misschien een beeld wat in de directe omgeving van de vijver rondkruipt in de tuin, maar wat buiten de tuin is, is onvoorstelbaar.

Dit is geen 'kritiek', maar de suggestie dat huidig gegeven perspectief bepaalt wat jouw visie is. M.a.w. eerlijkheid halve zou je i.p.v. "geloof ik niet zo in" net zo goed kunnen antwoorden "zou best kunnen".

Ik vermoed dat je nu in ieder geval zal denken dat het af te raden om niet overal iets achter te zitten. Mijn redenering is dat achter iets dat fantastisch lijkt, nog iets kan liggen dat nog wonderbaarlijker en ongrijpbaarder is.

Ja Puc, ik geloof er ook in dat we krijgen wat we nodig hebben aan kennis en kunde. Hoe meer we in verbinding staan met de ki (kosmische inteligentie) hoe meer we weten en des te meer we handelen in het belang van het universum.

Precies! En daarom is kennisdeling in mijn ogen enorm belangrijk. Wat ik niet weet, kan jij wel weten en andersom. Als we deze kennis delen, kunnen we achter dingen komen die we anders niet hadden geweten.

Onvoorstelbaar ja, maar onmogelijk niet. Zoals gebruikelijk is in de wiskunde, kan je altijd dingen bij benadering bepalen. Je kan zeggen dat je er weinig aan zult hebben, maar als je niet probeert dan leer je ook niet . En daarbij is een benadering van de waarheid, altijd beter dan het niet omkijken naar de waarheid (vind ik dan).

Ik ervaar het ook zeker niet als kritiek, maar een hele gezonde en verstandige opmerking . En inderdaad je kan er elke naam geven wat je wilt. Waar het mij om gaat is dat het verhaal moet blijven kloppen, want iets dat ik wel de afgelopen jaren heb ontdekt, is dat ALLES toch wel verschrikkelijk mooi en logisch in elkaar past. We leven in één grote puzzel, waarin alle stukjes prima passen en hun rol vervullen. We zijn allen verbonden.

Gelukkig bepaalt mijn interesse waar ik wel / niet iets achter zoek . Maar ik blijf doorgaan totdat het daadwerkelijk ongrijpbaar is geworden. Want dat heeft me tot nu toe altijd dichter bij de waarheid gebracht als dat ik daarvoor had durven dromen .

Zonder mijn vastberadendheid, was Merudi er niet geweest. En alleen al daarom heeft het voor mij zijn nut bewezen .

Nims, hoe komt het dat jij geen vrede hebt met de kennis die jou gegeven is? Waarom wil je die van anderen er ook bij hebben? Dat je dingen wilt begrijpen alla, maar dat je meer wil dan je gegeven wordt is een beetje hebberig, of zie ik dat verkeerd? Ik denk dat je het niet bij anderen moet zoeken maar bij jezelf. Iedereen is in staat om alles te weten wat hij moet weten en dat komt vanzelf jou kant op als je er aan overgeeft en doorziet dat je het niet zelf doet (niet vanuit je ego).
Antwoorden komen er altijd als je de vraag goed stelt. Maar de vraag die gesteld wordt die antwoord krijgt is niet aan "iemand" gericht maar is aan het universum gericht. En het antwoord vind je dan ook terug in "het leven".
Zonder jou vastberadenheid had Merudi er ws ook geweest want als iets er moeten zijn dan is het er dus ook gewoon, vastberadenheid of niet. Jij bent nu degene geweest die het opgezet heeft, anders had het iemand anders geweest.

Juist, in mijn ogen zoek jij ook op de verkeerde plaatsen Nims.
Maar misschien is dat wel de weg die jij moet volgen om toch dichter bij de antwoorden in jezelf te komen.
Begrijp me goed, dit is zeker niet negatief bedoeld.
Ieder doet het op zijn of haar eigen manier en wat anderen daar van vinden is eigenlijk helemaal niet zo belangrijk.
We zijn allemaal mensen die op zijn tijd in het duister tasten, ook ik

Gast, los van aan wie het gericht is: je hebt het zo raak en mooi verwoord.

Zo moeilijk is dat niet hoor. Twee weten nu eenmaal meer dan één. En hoe bedoel je, vrede ermee hebben? Alle kennis die ik verzamel vanuit mezelf of van anderen, is kennis die mij gegeven is. Ik heb daar dus zeker wel vrede mee, ik ben gewoon op zoek naar nog meer kennis die ik interessant vindt.

Ik denk dat je dat verkeerd zie, want ik neem alles wat mij gegeven wordt. Ik ga er wel actief naar op zoek en weet dat ik daarvoor gewoon andere mensen nodig heb. Zo kan ik namelijk veel efficienter (lees sneller) een resultaat krijgen als dat ik het enkel bij mezelf zou houden, zonder te controleren of er nog iets van klopt.

Dat vraag ik me af. Het leven geeft je geen kansen, als je ook het leven, niet leeft. Het is toch, Zoekt en zij gult vinden, en toch niet. Zoek niet en zij gult vinden.

En aangezien je het over je eigenwaarheid hebt, zal er dus ook nooit iets komen, omdat je volledig bij jezelf moet blijven.

Misschien een rare vraag syl, maar als je volledig bij jezelf blijft, hoe toets / controleer je dan je eigen waarheden op juistheid?

Maar een vraag stellen is toch ook uitreiken naar buiten, en niet meer alleen bij jezelf blijven? Of zie ik dat nu verkeerd?

Dat zullen we kunnen nooit weten , want uiteindelijk is alles gewoon zoals het is .

Hoezo is dat verkeerd? Dat jullie op andere plaatsen zoeken wil niet zeggen dat één van ons beide de juiste is. Ik heb volgens mij nog een keuze waar ik mijn antwoorden zoek, hebben jullie ook een keuze hierin?

Eigenlijk, vind ik het nu toch wel erg ego klinken dat iedereen denkt de waarheid in zichzelf te hebben. Waarom vind iederen zijn eigen waarheid bijna het belangrijkste dat er bestaat? Kunnen jullie deze vraag voor mij beantwoorden, want hoe langer ik erover nadenk, hoe vreemder ik het begin te vinden.

Eigenlijk, vind ik het nu toch wel erg ego klinken dat iedereen denkt de waarheid in zichzelf te hebben. Waarom vind iederen zijn eigen waarheid bijna het belangrijkste dat er bestaat? Kunnen jullie deze vraag voor mij beantwoorden, want hoe langer ik erover nadenk, hoe vreemder ik het begin te vinden.

Sta je er wel eens bij stil,dat vele mensen levenslessen krijgen, en hierdoor dingen kunnen gaan zien, ervaren ,doorleven, en in het gunstigste geval,verder kunnen brengen op hun pad?(Het leven kan een hele reis zijn)
Dat zelfs denkbeelden, gevoelens, geloof in iets, zou kunnen veranderen daardoor? Waarom moet dit in verband worden gebracht met ego? Inzichten inzichzelf,of door anderen wordt meegegeven ?Zou het ook zo kunnen zijn dat die mens er uiteindelijk door groeit en zich daar prettig bij voelt?
Volgens mij praat niemand hier over eigen waarheden in die zin dat dat de waarheid is, mensen blijven groeien en onderzoeken.En uiten hierbij hun kijk of visie of gevoel op een bepaalde zaak.

Nou dat vind ik wel want ik heb nu al een paar keer de uitspraak voorbij zien komen:
"De waarheid vind je in jezelf" of "De waarheid die zit in je hart".

Hoe kan ik dit dan anders interpreteren?

Ik heb het dus niet over inzichten die iemand krijgt in zijn / haar leven door inzichzelf te spitten. Daar is namelijk helemaal niets mis mee, en juich ik juist ook enorm toe. Maar het gaat mij erom, dat hier door sommige mensen wordt beweerd dat de waarheid alleen maar in jezelf te vinden is, en helemaal niet wetenschappelijk beredeneerd kan worden.

En daar heb ik gewoon een beetje moeite mee, om te begrijpen . Snap je wat ik bedoel?

Waar is jou interresse uit opgebouwd? Meer weten = meer macht?



Dus je gebruikt mensen voor je eigen belang! Wat denk je er mee op te schieten?



Wie zegt dat ik niet gezocht heb? Ik heb zelfs heel wat meer gevonden dan ik ooit voor mogelijk gehouden had. Maar ik ben al wel tot de conclusie gekomen dat mensen die dat nog niet hebben gevonden niet begrijpen wat je bedoeld. En ja dan kan het bij tijd en wijlen (als je ego even wakker wordt) eenzaam zijn.



Oh ja, is het mijn waarheid?



Als die waarheid niet klopt dan kom je vanzelf de weerlegging tegen in wat dan ook.
Dat wat je op dit moment ziet als waarheid is niet gezegt dat dat ook de volgende keer zo is (in iedergeval als je de waarheid met je eigen ego kleurt).
Waarheid is gebaseerd op feiten, niet op emoties en gevoelens ookal kunnen die op waarheid lijken.




Heb je nooit een vraag in gedachten/hart gesteld dan?



Daar zal ik je niet in tegenspreken. Daarom is het door jou ook niet zo stellig te zeggen.

Nee, waarom je er nu macht bij haalt is mij eigenlijk een raadsel. Hoe meer je weet, hoe beter je weet of je bij de waarheid komt, of ervandaan gaat. Je hebt daarmee meer vergelijkingsmateriaal. Meer weten = meer kennis = dichter bij de waarheid. Als ik meer macht wilde hebben, hield ik alle kennis wel voor mezelf en ging het niet delen.

Nee het algemeen belang, omdat ik mijn kennis ook weer deel! En wat schiet je ermee op? Een wereld zonder leugens. Wat vind je daar nu verkeerd aan?

En heb je altijd in jezelf gezocht? Want buiten de deur zoeken is in mijn ogen de juiste oplossing, maar uit jouw woorden merk ik, dat jij dan vind dat je mensen gebruikt! Dat rijm ik niet helemaal met elkaar, dus kan je me vertellen hoe je dit zelf ziet?

Inderdaad, vandaar dat ik juist probeer de logica te ontdekken, waarmee ik er wel voor kan zorgen dat mensen me begrijpen. Je bent dan een stuk minder eenzaam vind ik. Hoewel niet altijd iedereen open staat om begrip te tonen, kan je wel weer eenzaam worden door de afstotende uitstraling die je hiermee krijgt. Maar als je zou kiezen tussen twee verschillende eenzaamheden, wat is dan degene die jij zou kiezen?


Als je volledig bij jezelf blijft, wie zijn waarheid is het dan anders?


"in wat dan ook", is dat dan ook alleen maar jezelf? Of heb je toch "andere dingen" nodig om je waarheid te toetsen of te kunnen weerleggen?


Ja precies wat ik bedoel! Zonder feiten / toetsing is het onmogelijk om vast te stellen of het echt de waarheid is. En de reden dat ik geloof in het toetsen van je eigen waarheden.

Dat ben ik helemaal met je eens. Alleen is het antwoord dat je jezelf dan geeft, ook waarheid, als je dit niet met enige feiten, toetst?

Ik kan het toch zo stellig zeggen, omdat het toch klopt? Merudi is er op deze manier gekomen .

Maar je hebt gelijk hoor! hierin hebben we namelijk allebei gelijk. Het is puur afhankelijk van het abstractie-nivo waarop je dit bekijkt. Voor de discussie lijkt het mij verder niet zo belangrijk, tenzij je er nog iets over kwijt wilt, uiteraard.

Als je bij jezelf terecht komt en de sluiers beginnen te verdwijnen zul je zien dat het zo binnen zo buiten is. Dus krijg ik mijn antwoorden ook in de buitenwereld.
Alles gaat om ervaren; hoe ervaren wij deze wereld. Dit kan op verschillende manieren en dat zijn dan ook gelijk de werelden die in de kabbala besproken worden.

Trouwens, als je een wereld zonder leugens wil is dit niet zo moeilijk te krijgen hoor; gewoon zelf geen leugens meer produceren De wereld is één grote spiegel van ons eigen innerlijk.

Er staat in mijn ogen Nims, daar bedoel ik mee zoals ik het zie, mijn waarheid dus, dat hoeft de jouwe niet te zijn.
Ik bedoel te zeggen dat jij buiten jezelf zoekt, en daar is niks mis mee, maar je zou wat meer naar binnen mogen kijken.
Je bent een mooi mens van binnen.
Natuurlijk kan ik meerdere keuzes maken, mijn pad heeft ook splitsingen en kruisingen, ik luister ook naar anderen net als jij en probeer mede met de hulp van anderen ook meer inzicht in mezelf te krijgen, juist dan is het heel belangrijk om in je eigen waarheid te blijven staan. Hoe kun je anders de waarheid van de ander checken?



Hier begrijp je me denk ik verkeerd, "mijn waarheid" is waar voor mij maar niet voor anderen, "mijn waarheid" is zeker niet het belangrijkste, ik wil juist heel graag(net als jij) ook de waarheden van anderen horen. het verschil is dat ik de waarheid van de ander ook als zijn waarheid kan zien en dan niet ga proberen mijn waarheid bij de ander door de keel te duwen.
Respect voor een ander zijn waarheid is heel belangrijk, ook al denk ik dat die ander het heel erg mis heeft.
Achteraf gezien vind ik het wel fout van mezelf dat ik zei dat je op de verkeerde plaatsen zoekt, niet omdat ik niet achter mijn uitspraak sta, want dat doe ik wel. maar eigenlijk duw ik jou dan mijn waarheid door je keeltje en dat was en is niet mijn bedoeling.
Toch kan ik het gevoel niet onderdrukken dat ik je graag eens door elkaar zou schudden Lief bedoelt, maar om te kijken of ik wat van die eigenwijzigheid en het ontwijkgedrag van je kan laten verdwijnen.
Voor mijn gevoel heb je een enorme muur om je heen staan en zodra iemand aan en steentje begint te peuteren sta jij op in vol ornaat en gaat met feiten gooien om iedereen bij je muurtje weg te houden

Nou doe ik het toch weer

Ja maar de mens is ook al vaak een studie object geweest,en nog steeds. Alles moet onderzocht worden voor nieuwe inzichten.
Maar de ziel is naar mijn mening datgene wat die mens nu is.
Moeten we hier niet vanaf blijven.? (heb het hier niet over uitvinden en genezen van ziekte of gebrek).
Ben het er wel mee eens dat de mens verder groeit in zijn bestaan, en zich verder zal ontwikkelen.

Ik denk het volgende: Mijn waarheid heeft niets met mijn ego te maken, dat ik mijn waarheid aan een ander wil opdringen heeft wel met mijn ego te maken.

Ieder heeft een andere 'waarheid' zelfs mijn eigen 'waarheid' verandert in de loop der tijd. Daar is het afgelopen jaar voor mij wel een extreem goed voorbeeld van.

En ook in de wetenschap is de 'waarheid' aan verandering onderhevig. Wat is de waarheid? Wat is het belang van de waarheid? Is het niet slechts een kapstok om zekerheden te verkrijgen? Om de wereld afgekaderd en overzichtelijk te houden?

P.S. en ja, ik heb jullie gruwelijk misbruikt de afgelopen 7, 8 maanden om kennis bij elkaar te sprokkelen... soms voelde ik mij daar schuldig over en heb ik dat afgekocht door zelf ook 'kennis' op het forum te gooien. Heb ik nou iets fout gedaan???

Correctie JOUW wereld is een grote spiegel van jouw innerlijk. Maar ik probeer voorbij de spiegel te kijken, er doorheen te prikken, en de wereld te zien zoals die daadwerkelijk is.

Een wereld zonder leugens is wat anders dan MIJN wereld zonder leugens. Ik wil me niet beperken tot alleen maar mijzelf, want dan verbeter ik de wereld niet, maar verbeter ik alleen maar mijn omgeving. Voor mij uiteraard erg prettig, maar voor mij gewoon niet genoeg.

Waarom beperken als je ook andere mogelijkheden hebt?

Dat ben ik ook zeker met je eens. Er zit zeker een balans in het naar binnen kijken, naar buiten kijken. Maar ik denk dat iedereen moet doen wat zij / hij prettig vindt.

Dat is precies wat ik ook denk. Volgens mij kun je het niet op een andere manier checken. Vandaar dat ik het ook zo enorm belangrijk vindt.

Krijg jij het gevoel dat ik mijn waarheid door jouw keel aan het duwen ben?

Dat ben ik met je eens. Het gaat om hoe je de boodschap brengt. Toch vind ik niet, dat je iemand de waarheid moet onthouden. Als is deze nog zo naar. Maar goed, dat zal niet iedereen met mij eens zijn.

En dat vind ik dus juist helemaal niet fout, maar enorm goed van je. Want het is namelijk wel jouw eerlijkheid en openheid die mij uitlegt wat je precies bedoelt. Je geeft een onderbouwing voor jouw gevoel, en staat er ook open voor, om deze onderbouwing uit te leggen. Het geeft mij juist weer de mogelijkheid om af te vragen (en zo jouw theorie te toetsen). In mijn ogen zou je dit dus juist veel vaker mogen doen. Maar goed, ik weet ook dat jij dit niet zo prettig vindt, aangezien jij een enorm gebalanceerd persoon bent, die het liefste geen stelling mag nemen en iedereen in zijn / haar waarde wilt laten.

Maar eigenlijk zou je het liefste mij eens goed de waarheid willen vertellen. En waarom zou je dit dan niet doen? Als je iets graag wilt, maar toch niet doet, ben je dan wel helemaal jezelf? (en dit is geen verwijt, maar iets wat ik signaleer in jouw reacties. Ik hoop dus ook, dat je dit waardeert.)

Haha, eerst lezen dan schrijven (ikzelf dus), maar een mooie bevestiging van wat ik hier boven zei.

Dat ontwijkgedrag wil ik graag eens begrijpen. Ik ga geen discussie uit de weg, en geef overal antwoord op. Waarom gebruik je dan toch dit woord?

En je wilt het laten verdwijnen. Waarom? Voor jezelf of voor mij?

Peuter maar een eind weg . Mijn muurtje is gebaseerd op feiten en waarheden die na al dat gepeuter nog steeds overeind staat. Die feiten zijn niet om je weg te houden, maar om je juist te laten zien, dat ik een enorme fundering heb neergelegd, waaruit je veel kan halen. (Klinkt ego, maar ik gebruik ook mijn EIGEN waarheden ).

Bedankt! Ik ben trots op je .

Waarom zou je van de ziel moeten afblijven? Inzicht in jezelf, is volgens mij juist een zoektocht in je eigen ziel. Vaak kun je pas iets goed begrijpen als je het volledig uit elkaar hebt gehaald, en weer in elkaar hebt gezet. En ja, als het uit elkaar ligt, kan je dan ook niet meteen wat verbeteringen aanbrengen?

Maar waar zit nu de fijne grens tussen opdringen en toetsen naar waarheid? Is het niet zo dat als je niet meer open staat voor anderen, er alleen maar sprak is van opdringen zonder te luisteren. En om feedback vragen is dat niet juist toetsen? Alleen kun je de feedback niet pas begrijpen, als je de ander ook snapt?

Om weer even on topic te gaan:

Ik denk dat 2012 geen gulden middenweg is, maar dat juist de negatieve uitersten zullen wegvallen, waardoor de fijne balans één kant op gaat. (Positief, of negatief).