over het hoe en wat van mijn zoontje

Borsthaar...lolololol, je hebt inderdaad een superkind Daan!
Mijn tweede zoon is ook gek op lila, so what? Gewoon lekker doen Daan!
Heerlijk dat het zo goed met hem gaat

Wat heb ik toch een bijzonder maar heerlijk kind......

zo is het Daan!

Prachtig daan! Echt geweldig om te lezen!

Ik heb het verhaal gelezen en zag jullie in de winkel staan terwijl hij de stenen kuste :-) Zo lief!

Wat een geweldig verhaal daan . Goed om te lezen dat het zo goed gaat. Nikay begint zich hier aardig thuis te voelen zo te lezen.

Het nieuwe jaar begint goed!!

We hebben Nikay zijn kamer geschilderd en in eerste instantie schrokken we ons rot van de kleuren toen we de emmers open deden. Ik schoot in de lach en zei.... ik dacht dat de andere kleuren (oranje en Lime) te fel waren, maar dit is nog veeeeel erger!!!
Nikay wist precies te vertellen welke muur welke kleur moest krijgen en heeft volop meegeholpen

In plaats van zijn grote (blauwe) kledingkast heeft hij nu een dressoir en dan maakt zijn kamertje een stuk ruimer. Samen met hem alles op zijn plaats gezet en zijn kamer in de lavendel wierrook gezet.

Hij was al aardig tevreden, maar stuurde me toch nog maar even naar de "stenen winkel" om een mooie kristal en amethist voor hem te halen .... en niet van die kleintjes hoor mam!!!!

Toen zijn kamertje helemaal ingericht was bleken de kleuren eigenlijk heel erg rustgevend te zijn en verbaasde het me dat het dit effect had.

ja en toen........ Nu moest hij er ook gaan slapen he?? Dat heeft toch wel even wat moeite gekost... Een goede vriendin van ons kwam hier slapen en Nikay vondt dat zij eerst maar eens een nachtje op zijn kamer moest slapen en hem dan vertellen hoe zijn kamer "sliep". Dat heeft ze gedaan en ze vertelde hem dat het inderdaad rustiger was om te slapen dan in zijn oude kamer!!!

sinds het weekend slaapt hij dus op zijn eigen kamer!! nog niet alle nachten helemaal door, maar het begin is er. Vaak stapt hij in de loop van de nacht nog over op zijn "grondbedje" dat bij ons op de kamer ligt, maar hij speelt nu wel heel veel op zijn kamer.

gisteren bracht ik hem naar bed en toen zei hij: weet je mam... de wezens komen niet meer nu ik mijn ijzeren harnas aanheb, maar nu zijn er engelen die voor me zorgen!!!

JEETJE...... wat een vooruitgang.

Ik ben blij dat er s'nachts over hem gewaakt wordt en dat hij zich er prettig bij voelt....

liefs Daan

Ja maar ook jou liefde voor je jongen ,Daan!
Maar fijn dat het beter al gaat, mooi hoor dat er nu engelen over hem waken,vind het heel bijzonder en mooi om te lezen.

Ik vind het ook heel bijzonder en mooi om te lezen. Bedankt voor het delen!

Oh wat heerlijk Daan! Er zal een enorme last van je schouders zijn gevallen denk ik Wat mooi dat Daan die kleuren zo heeft uitgezocht, ik heb dat bij mijn kinderen ook gedaan. Kleuren hebben enorm veel invloed op een mens, juist daarom is Het zo belangrijk om ze zelf te laten kiezen. (maar das mijn manier,ben een aparte moeder hoor ik wel eens )
Wat lief van je vriendin dat ze heeft "proef" geslapen, en super dat jij daar zo mee om kan gaan, Nikay is een bofferd!

Hoi Daan

Ja, mooi hoe jullie hiermee bezig zijn....

Ik heb even een vraag: wat maakt dat je (hierboven) zegt dat het tijd wordt voor Nikay om op zijn eigen kamer te slapen?

Hoi liesanne

Nikay slaapt nu al zo'n twee jaar bij ons op de kamer. Op zich niks mis mee, maar zo lanzaam aan verlangen ook wij ouders weer naar een plekje voor onszelf.
Ik wordt toch iedere nacht weer wakker als hij in zijn "grondbedje" kruipt en na 5,5 jaar lijkt het me heerlijk om weer eens een nacht door te kunnen slapen.....

liefs Daan

Leuk om te lezen dat het zo goed gaat!
En wat zal die kamer mooi zijn zeg, helemaal naar eigen smaak.

hoi Daan

Heel begrijpelijk en invoelbaar dat je als ouder naar een plekje voor jezelf en naar 'rust' verlangt...
Toch is het mijn ervaring dat je d.m.v samen slapen je kind ook iets heel moois kan geven. Onze zoon heeft ook heel lang bij ons op de kamer geslapen (ook soms gedeeltelijk) Dit was niet ontstaan vanuit ons eigen idee, maar omdat hij dit 'aangaf'. In tegenstelling tot wat veel deskundigen hierover zeggen (dat kinderen nooit meer het bed of de kamer van ouders zullen verlaten als ze hier eenmaal aan gewend zijn) hebben we de ervaring opgedaan dat er een moment kwam dat hij er zélf aan toe was om alleen te slapen.
Ik ben ervan overtuigd (maar dat is mijn mening) dat je kinderen met 'nabijheid' (en die kan toch het beste gegeven worden door jou als ouder of opvoeder) een hele belangrijke basis meegeeft, waar, op een gegeven moment, 'gezonde' onafhankelijkheid voor terugkomt...

Dat dit soms een soort van 'offer' van ons als ouders vraagt, is ook waar. Toch kan er zoveel goeds uit voortkomen.....

liefs Liesanne

Mijn zoon zei laatst: Eigenlijk best vreemd: jullie zijn 'grote' mensen en mogen lekker bij elkaar slapen en ik ben een kind en ík moet alléén slapen...!!

eigenlijk vind ik wel dat hij gelijk heeft.....

Ik heb bijna elke avond wel een kind in bed, of ze slapen bij elkaar. Niks mis mee, zolang ze maar geen slaaptekort krijgen.
Ik vind het heerlijk zo´n kinderlijfje naast me, ik sliep op mijn 18e zelfs nog wel eens bij mijn moeder, heerlijk toch?

Hier ook hoor, hier wordt ook af en toe bij ons in bed geslapen. Mijntje heeft in het begin gewoon bovenop mij gelegen, zo wist ik altijd waar ze was, en zelfs in mijn slaap hield ik haar gewoon vast.
Het gaat al een hele tijd goed, dus geen kids meer in bed, maar vooral Menno heeft een hele tijd tussen ons in geslapen. Ik vind het heerlijk, mijn man helaas niet. Vooral ook omdat Menno altijd dwars ging liggen, hahaha, niet echt handig. Ik had altijd voeten in mijn nek.:)
Oja, en Menno heeft een knaloranje muur in zijn kamer, heeft hij zelf uitgezocht. Prima kleurtje, staat echt heel goed, ondanks dat iedereen van te voren riep dat ik gek was dat ik dat goed vond.

Tja dachten wij dat het zo lekker ging met Nikay.... blijken ze daar op het MKD toch anders over te denken. Vorige week stond er ineens in zijn schriftje dat zijn gedrag de laatste tijd toch wel weer heel heftig was, dat hij agressief was en weigerde te luisteren!!!
nou dat was voor ons een donderslag bij heldere hemel... Nooit stond er iets in zijn schriftje (de laatste 2 maanden) waar uit bleek dat het minder met hem zou gaan.

Ik heb dan ook terug gereageerd dat ik het een wazig verhaal vond omdat er eerder nooit iets over gezegd of geschreven was. Krijg ik als reaktie terug dat men dacht het in december ook al aangegeven te hebben

Nou geloof me.... ik heb nooit geweten dat ik zo boos kan worden!!!

Ik het direkt het MKD gebeld (maatschappelijk werkster) en die schrok ervan dat ik zo boos was. Ze had op dat moment geen tijd, maar beloofde me die avond terug te bellen. Ik heb met haar een goed gesprek gehad en toen bleek ook nog dat men achter onze rug om een mail naar de kinderpsychiater had gestuurd hoe zij erover dacht om Nikay op te laten nemen!!!
Het is maar goed dat het avond was, want als ik dat die middag had gehoord had ik de mailschrijver achter zijn buro vandaan gehaald!!!

Het gevolg van dit alles was echter wel dat Nikay voelde dat er iets speelde en hier heel verdrietig van werd. Hij bleef maar zeggen dat het kwam omdat hij niet begrepen werd!! Zo sneu om te zien dat hij zich ook nog soort van verantwoordelijk voelde voor de spanningen die er heerste.

Na een gesprek met de maatschappelijk werkster en de groepsleiding bleek dat de afgelopen weken de structuur op de groep er niet was door vakantie van zijn mentor en dat Nikay "gezwommen" had. Tja niet zo raar dat je je dan onveilig voelt en tegen alles en iedereen aanschopt. Zij zien dat als agressie terwijl wij het zien als angst en een roep om structuur. Geen wonder dat Nikay zich niet begrepen voelt. Hij vraagt om duidelijkheid (op zijn manier) en krijgt straf!!! Dat is voor niemand te begrijpen.

Helaas ziet de mailschrijver het niet zo. (hij is de orthopedagoog van de groep) en ziet hij nog steeds alleen maar de negatieve kanten van Nikay en is hij er bijna van overtuigd dat opname de enige mogelijkheid is om het gedrag van Nikay te doorbreken! En helaas is hij degene die een advies uit moet brengen over de vervolg school. Ik heb deze meneer in niet mis te verstane woorden verteld wat ik van hem en zijn beleid vindt en hem nogmaals gezegd dat hij zich eens moet verdiepen in nieuwetijdskinderen. Hij wil dat dus gewoon niet omdat het niet wetenschappelijk bewezen is!!!!
Hij geeft wel toe dat het de afgelopen weken qua structuur te wensen heeft over gelaten, maar dat Nikay ook moet leren om daar mee om te gaan!!
Het feit dat het thuis wél goed gaat en we eigenlijk geen problemen hebben is niet voldoende. Als we adviezen geven over de omgang met Nikay passen ze niet in sijn pedagogische straatje!!??

grrr ik kan er weer boos om worden.
gelukkig denkt de kinderpsychiater er net zo over als wij en zal ze nooit geen toestemming geven voor opname... wel zitten we nu met een dilemma....

gezien zijn leeftijd kan Nikay nog een jaar op het MKD blijven. Hij voelt zich er thuis en gaat nog steeds met veel plezier. Door omstandigheden op het MKD heeft hij een leerachterstand opgelopen. De laatste tijd wordt hier wel aan gewerkt, maar hij is er nog niet.
Als hij naar de zomervakantie naar een basisschool gaat wordt hij waarschijnlijk geconfronteerd met het feit dat hij achter loopt en dat roept ongetwijfels frustraties bij hem op. Door hem nog een jaar op het MKD te laten hebben ze alle tijd om hem op het juiste nivo te brengen, maar of dat een goede oplossing is??? geen idee

De speciale basisschool (waar wij hem graag heen willen hebben) ziet de orthopedagoog niet zitten en hij zal dan ook geen positief advies geven.
De school die dan in aanmerking zou komen zit 50 kilometer verderop wat betekend dat Nikay s'morgens om 7.15 op wordt gehaald en rond 17.00 uur weer thuis is, en door die afstand lopen we dus het risico dat opname niet uit te sluiten is....
en verhuizen??? zonder enige aarzeling zouden we dat doen, ware het niet dat de huizen in de omgeving van de school niet te betalen zijn!!!

pfffffff en we dachten dat we het zo lekker voor elkaar hadden!!!

ik wordt er zooo verdrietig van... Nikay is zo'n lekker ventje, die alleen maar vraagt om duidelijkheid en een beetje begrip.

liefs Daan

tis wel een beetje een langverhaal geworden,,,,

Hoi Daan,

Bestaat er geen mogelijkheid om het zonder die othopedagoog te doen?
Misschien via het particuliere circuit?
Wat een rotsituatie Daan!
Ik heb geen idee waar je woont, maar hier vlakbij ´s-Hertogenbosch is een centrum (vught)voor kinderen met allerlei problemen.
Het heet de Herlaarhof, misschien dat er bij jou in de buurt evt. ook zoiets te vinden is.
Dan is er nog stichting MEE en via het Chiron kun je zelfs iemand krijgen die in de klas jouw kind bekijkt en van daaruit rapportage maakt over verbeteringen die evt. op school nodig zijn.
Mocht je info nodig hebben, trek maar aan de bel!

Knuffel voor Nikay!
En een heleboel ballonnen!

Dat is nou net het probleem Karin. Het dichtsbijzijnde centrum waar we heen zouden kunnen is 50 kilometer verderop en die doen niets zonder opname ivm de reisafstand. En een opname zou Nikay niet overleven... een nachtje logeren bij oma kost al heel wat!!!

Bij MEE zijn we ook al geweest, maar helaas konden die ons ook niet verder helpen. Nikay is geobserveerd door iemand van het Autistenteam van de GGZ en zij heeft al heel wat tips gegeven, maar het MKD zegt dat het allemaal wel leuk is, maar niet te doen in een groep met 8 kinderen die allemaal verschillende problemen hebben.
Nikay zit op het MKD met als vraagstelling: diagnose en schooladvies, en de orthopedagoog is zijn behandelaar daar. Over twee weken gaan we beginnen met thuisbegeleiding vanuit het auti-team en hopelijk kunnen zij straks wat voor ons doen.

bedankt voor het meedenken en ik zal eens googelen op Chiron
eneh.... wij wonen in de kop van noordholland dus vught is iets verder dan 50 kilometer

liefs Daan

Oh das wel ver weg...

Hou je poot stijf hé Daan, alhoewel ik denk dat je daar niet zo flauw in bent