aura's lezen

Ik merk dat ik langzamerhand ook een beetje aura's begin te zien. Althans ik denk het. Ik zie heel vaak wel een soort energie om mensen heen maar het neemt nog niet echt de kleuren aan.. Dat zal vanzelf wel komen dan denk ik.

Het kan zijn dat je een nabeeld ziet. Dat is namelijk de eerste fase van aura's zien. Je ogen worden gevoeliger, en ze gaan energieen ook zien. Als je bijvoorbeeld naar iets kijkt, en vervolgens kijk je weg, dan zie je nog even een blauwe afdruk van dat object. Dit heet een nabeeld.

Ik heb alleen mijn eigen aura gezien en die was van onder naar boven rood-oranje-geel-groen-blauw-violet.

Was wel een aparte gewaardwording.

Mijn favo kleur is zwart. dat ik zoveel kleurtjes 'bij me heb' vind ik wel bijzonder

Hoi Evelyn Maureen,

wat leuk zeg!
Zag je je aura toevallig, of was je je erop aan het concentreren?

Ik was aan het uittreden 'astraal reizen' geloof ik.
in ieder geval, ik was diep in meditatie en ik stapte een andere wereld in.
was echt bijzonder, heb echt veel mooie dingen gezien. waaronder mijn aura, een hoop gedaantes en vooral veel tunnels en kamers

Ik snap wat je bedoeld en let er ook op dat ik me niet vergis en toevallig een nabeeld zie. Toch blijft het af en toe verraderlijk ja.

Ik weet precies wat je bedoeld. Ik kan ook nabeeld zien, en soms denk ik dat ik ook een beetje aura zie, maar zeker weten doe ik het ook niet.

Irritant is dat he?:P Maar je kan het wel testen op mensen.. En als dat een bepaald gevoel bij je geeft kan je vragen of het klopt.. Dat is de enige manier denk ik dat je zeker kan weten of het een aura of nabeeld is..

nabeeld zieje nog steeds als je weg kijkt.. een aura zie je niet meer als je wegkijkt, want dat blijft op een plek.

Ik kan aura's zien, maar als je steeds meer oefend, ga je steeds meer zien.. en dan kun je dat verschil heel goed scheiden!

Wendy's,

Hoe oefen jij op het zien van aura's als ik vragen mag?

gewoon naar mensen kijken maar dan vooral niet gaan staren. Ik heb altijd een speciaal punt waar ik naar kijk en dat is recht boven het hoofd,, als ik daar kijk zie ik eerst links van de persoon de aura verschijnen en daarna zie ik soms de hele aura. En soms zie ik het ook gewoon perongeluk..

makkelijkste is met witte achtergrond.

Ok bedankt

Ik ga is proberen of die manier ook voor mij werkt

Ook ik twijfel de laatste tijd aan mijn ogen, steeds vaker zie ik niet te identificeren lichtvormen. Eigenlijk zie ik het nog het minst bij mensen, wel in de natuur en gewoon in de open ruimte. Laatst stond ik op het station te wachten en zag ik ineens een wit licht dat mij omhulde. Ik schrok er min of meer van en toen ik de 3e keer keek was het weer weg. Ook tijdens het schilderen zie ik allerlei lichtflitsen over mijn werk gaan. Nu vraag ik mij dus ook af, wat is dit?

Misschien toch het begin van energieën zien Deborah, ik heb gehoord dat aura´s zien begint met het witte licht, ik heb het zelf nooit gezien dus of het klopt weet ik niet.
Ik heb wel eens kleurtjes om mensen gezien, maar ging vaak toch weer twijfelen. Soms denk ik wel eens dat juist die twijfel ons afhoudt van het kunnen zien, misschien moet je het juist loslaten en gewoon met open blik kijken, accepteren wat je ziet en niet meer jezelf gaan afvragen wat het was. Misschien verpesten we met ons gepieker wel hele mooie momenten.

Daar kan je weleens helemaal gelijk in hebben Karin! Lastig ook dat denken, juist als je iets niet kan plaatsen. Ik zal daarom mijn best doen het los te laten.

Ik worstel er ook nog regelmatig mee hoor, gisteren schreef grunie al zoiets bij de kristallen, we denken te veel na en schakelen daardoor veel gevoel uit.
Aangeleerd gedrag is het eigenlijk, hoe vaak roepen en riepen je ouders niet dat je altijd eerst moet Nadenken (met de nadruk op na)
Hoe je je voelt wordt meestal niet naar gevraagd, jammer eigenlijk he, zo´n belangrijk stukje.

Ja dat is absoluut waar, en ik merk nu ook sinds ik met school bezig ben mijn denken me af en toe teveel overstemt. Daarom neem ik extra tijd om bij mezelf te komen en blijven. Denken is goed maar het moet niet teveel worden.

Zou dat dan echt denken zijn of is het ons lawaaierige ego

Ik heb wel eens af en toe dat ik een soort van Mist zie hangen, en lijkt het wel alsof ik niet scherp meer kan stellen. Ik weet niet precies wat dit is, dus heeft iemand van jullie een idee?

ja nims dat herken ik, soms is het mist, soms sliertige mist en het gaat vaak op in allemaal kleine fonkelingen. Althans bij mij. De eerste keer dat ik dit zag leek ik het heel normaal te vinden totdat ik me begon te realiseren wat ik eigenlijk zag. Heel vreemd weet eigenlijk ook niet wat het is, maar is wel mooi om te zien. Wanneer zie jij dit?