Hè hè kath, eindelijk kom je tot de kern van wat je wilt zeggen. Je eerste vraag is veelzeggend.
"Waarom in gaan tegen een gevoel van superieurheid?"
Aangezien je ook met Inneke hebt ge-pb't weet ik ook dat zij jouw mening hierover deelt. Want ik heb hier ooit ook met inneke over mij, over gesproken, en heeft zij mij dit precies ook proberen duidelijk te maken. Om niet alles door elkaar te laten lopen, zal ik deze reactie alleen beperken tot deze kern. Later zal ik op de andere vragen / opmerkingen terugkomen.
Omdat ik jou al iets langer ken dan vandaag en ook de gesprekken die ik met Inneke had nog herinner, zal ik proberen op te schrijven wat jouw irritaties ten opzichte van mij, eigenlijk zijn.
Jij vind dat ik mij superieur gedraag en als dictator hier over het forum heers en iedereen die maar een beetje tegen mij ingaat direct neersabel. Ik heb geen behoefte contact te maken, maar ben enkel uit om de mensen te domineren. Diegene die het niet met me eens is, aan de grond houdt en ze zo overrompel dat er geen tegen-woord meer gegeven kan worden. Ik ben omhooggevallen en daardoor de realiteitszin uit het oog verloren. Verder denk je dat ik er op uit ben om mensen van hun stuk te brengen, om ze zo in "mijn macht" te krijgen.
Om er geen welles nietus discussie van te maken, want daar komen we niet verder mee, ga ik aangeven waar je gelijk in hebt en hoe het is zoals het is. Zo kan iedereen die hier op dit forum rondloopt, en dit onderwerp volgt, zijn / haar eigen conclusies trekken over mij als dictator van Merudi.
Waarom sta ik boven jou?
Wanneer iemand zich superieur voelt, dan voelt deze zich beter dan de ander. Daarom dus de vraag, waarom zou ik beter zijn dan jou? Laat ik eerst voorop stellen dat ik mijn echt niet beter voel dan jullie, maar dat is dus niet hoe dat ervaren wordt. Aangezien ik graag verklaringen zoek kan ik alleen maar tot de conclusie komen dit moet komen door een aantal dingen die ik doe:
-
Fotolezen: Vaak is het eerste moment dat een nieuw lid met mij in aanraking komt, door een fotolezing. Gezien de aantal lezingen die ik heb gedaan, en de reacties daarop, kan ik alleen maar concluderen dat ik het erg vaak, vrij goed heb.
Ook lees ik vaak tussen de regels van reacties door, en probeer de kern van het probleem bloot te leggen. Deze twee zaken zorgen ervoor, dat de persoon tegen wie ik spreek, direct in een kwetsbare positie terecht komt, omdat het masker waar de meeste mensen vandaag de dag, mee rondlopen, snel aan stukken wordt gesmeten. Ik ben in de positie om ze genadeloos af te maken, en ze precies te laten doen wat ik wil, omdat ik precies de zwakke plekken van deze persoon ken.
-
Mijn taalgebruik: Als ik een reactie plaats, lees ik deze (meestal
) een aantal keer door, voordat ik hem verstuur. Mijn reacties probeer ik altijd tot de kern te beperken, en uitweidingen alleen maar te doen als erom gevraagd wordt (en ik weet dat dit niet altijd lukt
). Door deze manier van communiceren, vergeet ik nog wel eens, dat niet iedereen mij direct kan volgen, en dan ook niet om een extra uitleg vraagt. Mensen raken mij dan kwijt in hun redenatie en denken dan misschien nog wel, oh, het is zo goed onderbouwd, hij zal wel gelijk hebben.
Daarbij helpt mijn brede interesse in fylosofische vraagstukken enorm, waardoor ik vaak in staat ben, het grote plaatje te ontdekken uit de kleine puzzelstukjes die gegeven worden. Door dit grote plaatje, lukt het mij dan ook vaak de zaken te doorgronden. Diegene die het dan niet doorgrond heeft, en ik wel, zou zich dan dom en onwetend kunnen voelen ten opzichte van mij.
-
Mijn berichten van boven: Zo af en toe krijg ik nog wel eens berichten door van boven. Deze berichten zijn soms voor een persoon bedoeld, en als dit zo is, zal ik deze ook direct aan die persoon doorgeven. Zo krijg ik ze ook wel eens binnen na het lezen van iemands berichtje hier op dit forum. Ik plaats deze dan eigenlijk vrij snel, omdat ik geloof dat ze juist zijn. Als zo'n bericht iemand raakt, heb ik deze dan van zijn/haar stuk gebracht? Waarschijnlijk wel en was dit volgens mij dus gewoon nodig. Heb ik die persoon dan in mijn macht? Ik zou niet weten wat ik ermee zou moeten.
-
Mijn gaves: In de loop der tijd heb ik een aantal gaves van mij ontdekt die ik blindelings vertrouw. Ik heb geen reden kunnen vinden om mijn gaves niet te vertrouwen en ben daardoor een enorm zeker persoon geworden. Wanneer iemand tegen mij aankijkt die wat minder zelfzeker is, kan dit overkomen als arrogant.
-
Engelmens: Ik beweer een Engelmens te zijn. De hele uitleg hierover is ook op deze website te vinden, maar toch merk ik, dat niet het hele verhaal altijd even goed wordt gelezen, en dat ook de nadelen die je hebt als engelemens, niet altijd worden gezien. Daarbij speelt ook het feit dat veel mensen een heel ander beeld hebben van de Engel, dat ze dan projecteren op de Engelmens. Hoewel ik zelf erg betwijfel of de Engel boven de mensen staat, is er niet voor niets het woordje "mens" in de Engelmens terecht gekomen. Als je dan ook nog spreekt over het woord "super ego", heb je helemaal een superieur beeld van de engelmens gekregen. Misschien zou de naam moeten veranderen naar "Dwergmens", om het imago van de Engel buiten de engelmens te houden.
-
Mijn stelligheid:Ik ben erg eigenwijs. Ook zijn er hier andere erg eigenwijze mensen. Dat kan wel eens botsen. Zeker als er stellingen ontstaan waarin 2 meningen lijnrecht tegenover elkaar staan. Nu werkt het bij mij als volgt, dat ik de waarheid belangrijker vindt dan het gelijk. Echter kan ik geen waarheid aanhangen, die niet gefundeerd is. Als er een discussie ontstaat, probeer ik juist dit fundament te achterhalen door kritische vragen te stellen. Dit kan nogal eens aanvallend overkomen omdat ik iemand "bombardeer" met vragen waar deze "niet op zit te wachten". Dat kan overkomen alsof ik mijn gelijk probeer te halen, maar vergeet niet, dat ik wel degelijk gefundeerd mijn kant van de stelling weet. Als de ander dan niet aan mijn fundering komt, kan het snel overkomen als een éénzijdige aanval. Ik probeer jouw poten onder je vandaan te zagen, en jij moet je steeds verdedigen. Dat die persoon dan niet meer terugkomt bij mijn fundering, vind ik zelf erg jammer. Ik haal graag denkfouten uit mijn stellingen, maar dat kun je vaak niet zelf. Een frisse blik, werkt dan juist het beste. Ik geef met plezier mijn funderingen bloot, maar vraag er dan om. Een meningsverschil los je niet op met modder, maar met feiten en funderingen.
Waarom ben ik de heerser / dictator over Merudi
Als iemand dictator is, dan is zijn wil wet. Alles wat ik wil zou dus moeten gebeuren zoals ik dat wil. Om te achterhalen waar dit gevoel vandaan kan komen, heb ik hier ook een aantal verklaringen gevonden:
Ik heb het opgezet: Het klopt helemaal dat ik dit alles heb opgezet. Het zijn mijn servers, het zijn mijn teksten (op de hoofdsite) en het zijn mijn idealen en plannen. Is Merudi dan ook van mij?
Ik geloof zelf, dat Merudi in de jaren dat het er is, al veel meer is dan een simpele verzameling teksten met een forum waarop gekletst wordt. Het is een levensfisie / wijsheid die uitgaat van bepaalde stellingen / theorieen. Het is in staat om mensen te veranderen op een manier die overkomt als een openbaring. Je zou het kunnen vergelijken met "het licht zien".
Het helpt mensen die het nodig hebben, en op de één of andere manier komt Merudi in hun leven op het moment dat ze het nodig hebben.
Dan hebben we het feit dat ik Merudi wel als mijn kindje zie. De vorm die het nu heeft is wat ik heb bedacht en voor ogen heb over hoe het zou moeten zijn. Ik heb Merudi niet maar een beetje in elkaar gedraait, maar ik heb altijd een bepaalde visie gehad over het waarom ik het op deze manier heb gedaan. Ik heb goed nagedacht over:
-Het logo, de kleurstelling, fotolezen, het indelen van de verschillende fora, wie de moderators zouden moeten zijn, de meertaligheid, de visitekaartjes, het uitgeven van boeken, het versturen van Persoonlijke berichten, het verplicht registeren, etc.
Om de eerdere vraag te beantwoorden. Merudi is van mij op de manier zoals een kind van zijn ouders is. Ik bescherm het als het nodig is, en grijp in wanneer ik zie dat het niet goed gaat. Toch kan ik niet verbieden dat Merudi eens een keertje laat gaat stappen, of zelf bepaalde zaken moet oplossen. Ben ik dan een dictator, of een moeder die haar kind beschermt?
Ik kan bannen: Klopt helemaal ik kan mensen bannen, hun teksten aanpassen, uit de naam van anderen dingen plaatsen, onderwerpen verwijderen, en onderwerpen dichtgooien. Ja, ik kan alles doen op dit forum wat ik wil.
Het lijkt mij, dat de intentie waarmee je bovenstaande zaken doet, uitmaken of je een dictator bent, of een iemand die als beheerder optreedt.
Op Merudi gelden regels. Dat is nodig voor iedere samenleving (want dat is Merudi ook enigzins) om te kunnen functioneren. Deze regels houden de omgeving gezond en zijn er ook om die reden. Het opleggen van je mening zou betekenen dat je alle berichten die hier niet mee overeenkomen direct worden gewist / aangepast (propaganda). Ook het opsluiten (bannen) van mensen die het niet met je eens zijn zou wijzen op een dictatuur. In de 4! jaar dat Merudi bestaat, is er nog maar één keer iemand gebanned. Dit was niet omdat hij het niet met mij eens was, maar omdat hij de regels herhaaldelijk overtrad. Verder zijn er geen reacties gewijzigd of meningen gewist. Ben ik dan een goede dictator of een slechte beheerder? Zeg het maar.
Ik bepaal de regels: Ja dat klopt helemaal. Ik heb de regels neergezet. Maar zeg eens zelf, wie had dit anders moeten doen? Ook in een land moet het wetboek worden geschreven. Uiteraard heb je in een land volksvertegenwoordigers, en kun je stemmen / kiezen wie je als vertegenwoordiger wilt hebben. Op dit moment ben ik de aangewezen beheerder omdat ik dat zelf zo heb bepaald. Is dit goed, fout of gewoon zo gegroeid? Op zich maakt dat niet uit, als je naar de toekomst gaat kijken. De regels zijn niet onveranderbaar op Merudi, dus misschien is het tijd voor een andere beheerder? Eentje die is gekozen door de Merudianen? Vanuit mijn visie liggen alle opties open en kan ik jullie alleen maar vragen of dat jullie mij als de juiste persoon op deze plek vinden, of dat er een andere beheerder moet worden aangewezen (met alle verantwoordelijkheden die daarbij horen).
Wat vind ik er zelf van?
Ten eerste wil ik Kath bedanken voor het feit dat dit zo gelopen is. Ik ben mij heel goed bewust hoe ik overkom op de meeste mensen. Toch krijg je zelden de kans om het uit te leggen, en hoop ik dat mijn uitleg duidelijk maakt, hoe het eigenlijk zit. Ik zie mezelf helemaal niet als een dictator die macht over mensen wil hebben en mezelf meer ziet als een ander. Ik kan echter wel goed begrijpen dat voor andere mensen dit zo over kan komen. De echte vraag die ik niet goed kan beantwoorden (dus waar ik graag hulp bij wil), wie heeft hier schuld? Ben ik het, omdat ik me niet aanpas aan degene met wie ik praat? Is het degene met wie ik praat, die zijn eigen minderwaardigheidsgevoel op mij projecteert? Zijn we het allebei, omdat we niet op hetzelfde nivo communiceren? Zo zijn er per gesprek veel redenen te verzinnen waarom het zo is, zoals het is. Help mij hier op de juiste manier mee om te gaan, want ik ben niet alwetend. Ik schop best wel eens tegen scheentjes, waartegen dat niet gebeurd had moeten worden. Tegen mijn schenen kan wel eens geschopt worden, waardoor ik als een gebeten hond fel van me afbijt.
Graag hoor ik wat jullie ervan vinden. Wat hier staat is mijn verhaal en hoe het voor mij is zoals het is.
Ik geloof in de kracht van Merudi, jij ook?