Realisme vs illusionisme.

Dat voel je verkeerd in die zin, dat ik ook graag heb dat de mensen kritisch zijn naar de "waarheid" van Merudi. Dit forum is ooit begonnen als een manier om feedback te krijgen op de teksten en inzichten van Merudi in hoop het scherper, beter en juist te krijgen. Dat het is uitgegroeid tot wat het nu is, vind ik juist alleen maar heel erg mooi. Ik vind het ook helemaal niet erg dat iedereen hier is om andere zaken uit te wisselen. Ik leer daar ook weer van, dus kan het alleen maar toejuichen.

Maar goed, ik ga graag weer terug on-topic. Het ging om Realiteit vs Ilusionisme, en of er eigenlijk wel een realiteit bestaat. Dat van de storm was alleen maar een gechargeerd voorbeeld.

Proost
Je spreekt voor mij in raadselen, msschien voor jou heel duidelijk maar voor mij niet!

dat als je huilt om voor jouw onbekende, paranormale, redenen, je gaat zoeken naar de oorzaak daarvan om die tranen, dat verdriet, een naam te kunnen geven. Voor die naam, als je die ontvangt, ben je dan zelf verantwoordelijk.

Ben alleen tot tranen geroerd geweest, door een persoonlijke boodschap van iemand hier.
Verder zoek ik geen redenen!
Voel me fijn hier, en wat het paranormale betreft, net zo geintresseerd , als menig ander die hier komt, met of zonder gave

Neem aan dat je Kath bedoelde?

Lena10, dat ik in raadselen geschreven heb spijt me en wat je openheid betreft, bedankt ervoor. Gisteren om 20.13 uur heb ik op deze topic een gedichtje gezet over (onbestemd) verdriet.
Als tranen een bestemming krijgen dan kunnen de waaroms in je leven veranderen in een waartoe, net als in een rouwproces huil je omdat je geliefde gestorven is, maar het opdat ervan, dat je alleen verder moet en je moet heroriënteren op je leven zit er ook bij in. Dan kan de angst voor de toekomst wegvallen.
Misschien slaat dit nergens op bij jou, maar zo ja, zonneschijn toegewenst.

jeetje, mooi proost

Dank je wel voor je reactie!
Hou zelf gewoon van duidelijkheid.
Je gedichtje is heel sprekend.
Loslaten en verder gaan is wat velen overkomt.
Tranen horen daar nu eenmaal bij
Tranen van geluk of verdriet, en dan soms ook zonder dat iemand ze ziet
Openheid,en oprechtheid zijn nu eenmaal zaken waar ik van hou, en kan mij op mijn weg ook weer verder helpen
Dus wat de laatste zin van jou,dank je wel.

Ik vraag me eigenlijk af, geloven jullie dat de realiteit bestaat?

Goeie vraag Nims,
Kan je volgen in je zienswijze:Het probleem met de realiteit, is dat dit altijd een interpretatie van iemand is, die denkt dat dit de realiteit is. Daarom heb ik ook de conclusie getrokken dat de realiteit eigenlijk gewoon een ilusie is. Een denkbeeld van wat wij denken dat de realiteit is. Daarom is de realiteit helemaal niet wit, maar gewoon zwart.

En wat is waar en wat niet?

Realiteit bestaat wel in bv het nieuws: overstromingen, voedseltekorten,geweld het is nu nacht, het is overdag, de zon schijnt, het regent enz enz

Met andere vraagstukken een stuk lastiger omdat inderdaad jouw interpretatie, gevoel, beleving een belangrijke rol meespeelt in je antwoorden en je eigen kijk hier op.

Het blijft een lastige stelling!

Zelfs nieuws is een interpretatie. en woorden zijn dat ook.
De realiteit, zo die al bestaat, wordt door iedereen anders waargenomen en geïnterpreteerd.

Inderdaad is de interpretatie van de realiteit per mens verschillend. Smaken verschillen. Als iemand, die je lief hebt je gaat haten dan kan je bewustzijn van de realiteit op zijn grondvesten staan te schudden. Je kan allebei in een waanwereld terecht komen, waarbij elk zijn eigen schuld op de ander kan gaan projecteren, waarvan onschuldigen, zoals kinderen, de dupe worden. Houdt dan de realiteit maar eens vast als nachtmerries zich aandienen. Tot wat voor realiteit horen zulke nachtmerries?

hoe kan je een overstroming nu interpreteren. Die ís er gewoon. Je kan meestal niet naast zo'n ding kijken. Tsunamie van een aantal jaar geleden bijvoorbeeld, hoe kun je nou beweren dat dat geen realiteit was?

Uiteraard zijn zintuiglijk waarneembare zaken een realiteit, maar hoe kan een kleurenblinde kleuren zien en hoe kan iemand met een absoluut gehoor weten welke toon je op een piano aanslaat en hoe kan een blinde lezen met zijn of haar vingers?

Om abstracte zaken, liefde, haat, jalouzie, wrok, passie, wroeging enz. te zien moet die persoon zich laten zien, maar iemand, die spartaans is opgevoed vertrekt geen spier, terwijl iemand, die liefdevoller opgevoed is veel meer mimiek heeft.
Zo zijn er toch ook mensen met "sprekende ogen?"

Kath, jouw vraag is alleen maar te beantwoorden als je de definitie van Realiteit geeft. Pas dan kun je zeggen of een overtroming de echte realiteit is.

Zelfs een overstroming op het nieuws kan voor de zee-dieren bijvoorbeeld helemaal geen realiteit zijn. Zij weten waarschijnlijk niet eens wat een overstroming is, aangezien zij er ook helemaal niets van merken. Zo is het ook met ons, er kunnen enorm veel dingen zijn (of helemaal geen, ik weet dat niet) waar wij niets van weten, maar die wel bestaan.

Ik worstel daarom ook, met de definitie realiteit. Alles wat voor mij realiteit is, moet ik eerst waarnemen voordat het voor mij waar is. Echter weet ik niet voor 100% zeker of het ook echt gebeurd is, aangezien de mensen om mij heen, dit ook alleen maar kunnen weten door waar te nemen. Echter is mijn waarneming niets anders dan een interpretatie van wat ik denk dat er gebeurd. Zo heb ik bijvoorbeeld wel eens gehoord van collectieve herinneringen, waarvan later is aangetoond, dat deze nooit gebeurd zijn. Of neem hypnose waarin iemand er van overtuigd is, dat iets waar is, maar het helemaal niet zo is.

Onze hersenen zijn volgens mij helemaal niet het juiste gereedschap om te achterhalen of iets wel of geen realiteit is, aangezien de hersenen veelal gaten opvullen, of dingen kloppend maakt die logisch gezien niet kloppen. Dit doen ze zelfs nog eens volautomatisch, en heb je dus niet eens door. Hier zijn leuke testjes voor te vinden die dit aantonen dat de hersenen dit doen.

Om het nog gekker te maken, ik weet niet eens of jullie hier allemaal wel echt zijn. Ik zou in ieder geval geen idee hebben, hoe je dit zou kunnen aantonen.

Hoe dan ook, kath, wil je een definitie geven van "realiteit", en waar iets aan moet voldoen om te vallen in de realiteit?

jeetje Nims dan ben je met mytologie bezig. Het gaat hier ten eerste ook om mensen en niet om zeedieren? Al noem je een overstroming de zon. Het blijft een hoop water (dan kan je aan de hele nederlandse taal gaan twijfelen) die buiten de oevers treed.
En ik weet dat ik hier echt ben, iedereen die bij boeit ziet dat ik hier echt ben. Dan is het voor mij realiteit.
Zoals altijd begin je over iets heel anders dan waar het eigenlijk om gaat waardoor het onmogelijk is om te discusieren met jou.

NiMs, sorry dat ik het moet zeggen, maar zo trek je alles in het absurde. Ik begrijp wat je bedoelt, maar ik denk dat je er toch echt wel van uit kan gaan dat de mensen die hier op dit forum schrijven toch echt wel bestaan.
Maar ja, wat is dit forum, in weze bestaat dit forum niet echt, dat is alleen maar een hoeveelheid nulletjes en eentjes als je naar de basis kijkt. Okee, nu ga ik te ver.

Sorry Kath dat je het zo ziet, maar in mijn ogen is het juist de kern van jouw vraag als je realisme tegenover illusionisme zet. Je noemt ze tenslotte zwart vs wit. Ze zijn in jouw ogen elkaars uiterste. Als ik mijn eigen redenatie volg, is realisme ook gewoon illusionisme, en is het niet zwart wit, maar wit wit (of zwart zwart).

Als dit iets geheel anders is dan wat jij voor ogen hebt, heb ik duidelijk jouw vraag niet goed begrepen en kan ik je eigenlijk alleen maar vragen wat je dan precies wel bedoelt? Het is niet mijn bedoeling om de discussie onmogelijk te maken, ik probeer gewoon jouw vraag te begrijpen.

discussie met jou ís onmogelijk in mijn ogen, zie het als realisme of illusionisme. Zoals es hierboven zegt trek je alles zover door dat het ver boven de grens van het absurd zijn gaat. Tegen absurde dingen in gaan is idioot. Dus waarom tegen dingen in gaan die daar ver boven uit gaan?

Mijn stelling die ver boven de grens van het absurd zijn gaat? Of heb ik alleen maar het grote plaatje voor ogen en is dit juist ongeloofelijk?

Ik heb kritiek op de in mijn ogen te beperkte visie in je stelling. Ik beargumenteer deze kritiek en dan is het ineens onmogelijk om met mij te discussieren? Sorry, maar op deze manier maak je het inderdaad wel erg moeilijk voor mij voor mij. Ik trek me dan ook terug uit dit onderwerp.

Het gaat niet om het kritiek NiMS. Het gaat erom dat je alles zo ver door trekt dat het er op neer komt dat enkel jouw argumenten de goede zijn. Het is het onfair onderuit halen van argumenten, met argumenten die nergens op slaan en daardoor niet te betwisten zijn, wat het onmogelijk maakt om de discussie aan te gaan.

Nims, dus jij zegt dat als die zee-dieren niets merken van die overstroming, die er ook niet geweest is voor hen en het voor hen alleen maar een illusie is?

Mensen die de Holocaust niet meegemaakt hebben, kunnen dus ook ontkennen dat deze gebeurd is? Het enige wat zij weten staat in boeken en zoals je zelf aangaf is deze informatie mogelijk niet te betrouwen omdat het via andere mensen hun waarnemingen is geinterpreteerd.

Dus het ontkennen van de overstroming door zee-dieren is mogelijk vind je. Vind je het mogelijk de holocaust te ontkennen als je die niet daadwerkelijk hebt meegemaakt of er niets van gemerkt hebt?

Je gaat véél de diep Nims... let op met wat je zegt...