En oh, de volledige verantwoordelijkheid voor mijn eigen keuzes!!! Dat is eng
MAar mijn levenslust weggeven voor een appel en een ei, en zelf compleet opgebrand achterblijven is ook eng.
Dus, het besluit is gemaakt. Mijn, nu nog, knikkende knieën dragen mij op mijn weg en ik moet afscheid nemen van mijn oude zelf. En dat...brengt verdriet...het loslaten.
Bedankt Karin. Ik 'weet' het allemaal wel, maar het doet deugd dit te mogen verwoorden tot dat niet meer zo nodig is.
