voel me ff rot

Als het je echt dwars zit praat er dan gewoon met hem over

Is niet erg hoor
Ik ben ook wel jaloers op de psych van m'n man.
Getrouwd begin 30 1 kind en hij verteld aan haar alles wat hem dwars zit.. Mij niet zo eigenlijk. Wel oppervlakkig maar de echte dingen dus niet
Hij gaat elke 2 weken met haar in gesprek duurt 1,5 uur.

Ik weet dat ie nooit wat met een ander zou doen. Dat is hem zelf 2x overkomen dus dat zal hij echt niet doen.

Maar toch ´t is een gevoel. Praat er met hem over. Ik heb het onderwerp helemaal uitgekauwd naar hem, alles wat ik wilde weten vragen hem vertellen wat ik voel enz... Nu vind ik het eigenlijk wel prettig. Hij krijgt daar handvaten om er wat aan te doen en ik hoef niet elke keer het ´geklaag´aan horen. Naast ADHD is hij ook nog 2 jaar depressief en hij kan behoorlijk verdrietig enz zijn. Hij laat dat daar en neemt praktische dingen mee naar huis.

Ik kan hem daar niet mee helpen, dat is zijn persoonlijke strijd. En hij staat niet echt open voor een andere visie dan de ´maatschappelijke´visie.

Het probleem ligt niet bij jullie liefjes, maar bij jullie zelf.
Begrijp me goed, ik snap precies wat jullie bedoelen hoor!
Misschien heeft jouw lief het expres niet verteld Jo omdat hij juist bang was voor deze reactie.

Weet je , als je echt hulp nodig hebt dan is het vaak veel makkelijker om je "rotzooi" bij iemand neer te leggen die je niet kent én die geen partij kan trekken omdat hij buiten jouw wereldje staat.
Voor veel mensen die moeite hebben met maatschappelijk of psychiatrisch werk is het enorm moeilijk om toch die stap te maken.
Waarom zou je jaloers zijn? Omdat zij jonger is? Omdat hij haar wél "vertrouwt"?
Snap ik wel een beetje, aan de andere kant kun je ook erg blij zijn dat hij iemand heeft waar hij zijn ei wél kwijt kan en waar hij de hulp krijgt die hij zo hard nodig heeft.
Hij gaat daar naartoe om zijn leven weer terug op de rails te krijgen, om te helen, daar kan jullie leven samen wel door veranderen, jij en hij hebben de keus of dat ten goede van je relatie komt. Als je gaat "emmeren" over de persoon die hem behandelt ben ik een beetje bang dat je een averechts effect bewerkstelligt.

Mijn lief heeft ook psychiatrische hulp na een hele zware tijd.
Heeft zelfs een zelfmoordpoging gedaan waar ik en de kinderen bij waren nog niet zo heel lang geleden.
Dus ik denk dat ik wel mag zeggen dat ik enige ervaring heb met een "zieke" partner.

Ga ens kijken waar die jalouzie vandaan komt, meestal is dat toch een seintje dat je erg onzeker bent over zijn liefde voor jou.
Ga dat eens bespreken en laat de psychiater even in het midden.
Bespreek waarom hij jou niet de waarheid verteld als jij vragen stelt over deze dame. Dat hij om de waarheid heendraait helpt jou niet om hem serieus te nemen en hem te vertrouwen.
Als jullie niet gewend zijn om samen onderwerpen te bespreken zoals jullie partners dat bij de hulpverlening doen, ga daar dan aan werken.
Waarschijnlijk doen jullie het zelf ook niet, waardoor je partner ook niet durft en dan kom je in zo´n lekker kringetje te zitten waarbij je allebei om de brei heendraait terwijl je dan geen stap verder komt.
Het is heel moeilijk, want op het moment dat je echt je zieltje blootgeeft wordt je heel kwetsbaar, toch kan dat juist voor je partner de reden zijn om ook zijn zieltje bloot te geven, niet meteen misschien, maar de kans dat dat gebeurt is wel groter.
Belangrijk blijft de vraag of het vertrouwen tussen jullie en de band zo sterk is dat je dat aandurft.

Ik hoop dat ik geen boze gezichten krijg nu, mijn verhaal is niet negatief bedoelt, maar juist in dit soort situaties moet je opletten. Probeer door de ogen van de ander te kijken naar je eigen gedrag en gedachten, misschien helpt dat ook een beetje.

Heel veel sterkte, liefde en licht, met de nadruk op liefde...

Strakke heldere en ware reactie Karin. Toch ook heb ik begrip voor de reactie van Jo. De frustratie het verhaal wel aan een ander over te dragen en niet aan de partner. Maar Karin zoals jij het hierboven verwoord is het wel een dagelijkse realiteit.
En uiteindelijk kunnen we ook niet elkaars therapeut zijn binnen een relatie; dat werkt niet, het verguisd de liefde.........

Thomas

Klopt helemaal Thomas, en ik snap Jo´s reactie ook wel en die van Evelyn ook. Voor mijn gevoel is het belangrijk dat zij niet in dit gevoel blijven hangen. Misschien ook een beetje mijn frustratie die ik herken uit het verleden. Ik heb ervaren dat dit gevoel je belemmert en juist tegen je werkt als je het vast blijft houden, snap je?
Elkaars therapeut zijn verguisd zeker de liefde, elkaar ondersteunen en een liefdevol luisterend oor zijn, er gewoon zijn...dat werkt veel beter.
Wees een anker, een haven, een thuis voor je geliefde, vooral in dit soort dingen.

En dat dit echt wel heel pittig is heb ik ook ervaren.
Ik leef erg met jullie mee! Toch denk ik (zoals een wijs mens mij ooit zei) dat er een reden is waarom dit je overkomt. Waarom je nu juist deze partner gekozen hebt...
Lessen in liefde en mededogen..
Een kans om samen te groeien..

Dank jullie voor de reacties maar gisteren is het gebeurt voor de eerste keer in mijn leven heb ik verteld wat me dwars zat en gevraagd waarom hij gelogen had zonder dat ik boos werd! meestal als ik dat deed kregen we ruzie omdat ik dan meteen boos werd. gisteren vroeg ik aan hem hoe oud schat je mijn oma en mijn moeder en die schatte hij goed en de fysio kan je niet? vroeg ik daarna. hij wist natuurlijk nergens van.. ik vroeg waarom lieg je tegen mij en zeg je dat ze 40 is ipv ongeveer 10 jaar jonger of 15 jaar?? ja dat heb ik verkeerd geschat dan. dus ik zei nee je deed het net ook goed en je hebt gewoon gelogen tegen mij en daar kan ik niet tegen. waarop hij zei ja dat weet ik eigenlijk niet.

maar het maakt toch niet uit hoe oud zij is? zegt ie ik zeg nee het gaat erover dat je er wel over liegt nu.
oke sorry dan zei hij waarop ik zei ik wil dat je je afspraak afzegt en bij die andere een afspraak maakt!!
vraagt ie waarom dus zei ik dat hij toch heeft gelogen over haar en ik nu niet meer wil dat ze samen in een ruimte zijn.

dit was echt de eerste keer dat ik normaal kon praten over iets en het ging nog goed ook ik moest er wel heel hard mijn best voor doen maar het is gelukt!! dat heeft mijn therapeut ook gezegt dat ik mezelf niet kan uiten. ik neem vanalles op uit mijn omgeving maar het komt er niet meer uit totdat het teveel word en een soort van ontplof en ineens boos word op iemand die dat niet heeft verdient.. dat is waarschijnlijk ook het hele probleem hier waardoor ik nog steeds thuis zit..

schrijven gaat zo makkelijk!!!

Keigoed van je!
Als je de boosheid los kunt laten creeer je een weg om te kunnen praten en voelt de ander zich veel vrijer omdat die niet eerst de behoefte hoeft te overwinnen om zich te "moeten" verdedigen.

Het klinkt logisch wat je zegt, maar als hij mij niet zegt wat hem triggert, waar hij zich aan irriteert hoe hij over dingen denkt.
Kan ik ook geen rekening met hem houden.

En als hij wel wat wil zeggen over een bezoekje aan de psych, 'daar hebben we het op een later tijdstip wel over' maar dat tijdstip komt nooit

Ik neem het haar ook niet kwalijk, hem wel. En zo zijn er wel meer kleine dingen waarin ik vind dat alles om hem draait. Een beetje empathie is niet zo 123 te vinden

Iets om over na te denken? volgens Dilani,s topic energie volgens de Maya
Witte Hond Wavespell
ma 19 november - za 1 december 2007

Eigen liefde
Hart, Liefhebben, Loyaliteit en trouw

Hond gaat over trouw en loyaliteit, over leiden en geleid worden. Waardoor laat jij je leiden en is dat wel goed voor je? Weiger je iets te zien om confrontaties te vermijden? Neem de leiding over je eigen leven en wees trouw aan je eigen idealen. Waar verlang je naar en wat maakt je blij? Trouw zijn aan jezelf vraagt soms om een duidelijk teken naar de ander. Laat je tanden eens zien. Het Mayawoord voor hond betekent ook voeten. Geef je voeten aandacht voordat je je teen stoot. Misschien heeft ‘voeten’ meer betrekking op ‘volgen’ of ‘met beide benen op de grond staan’. Hond gaat over de liefde van het hart. Heb moed en zet je hart open en laat de liefde binnen. Probeer eens te voelen hoeveel iefde jij in je hebt. Bedenk wat je daar allemaal mee wilt doen.

evelyn ik zou er dan toch over proberen te praten dat heeft hier wel erg geholpen! ik kan het je zeker aanraden!!! ik zelf ga dat de volgende keer ook weer proberen.. en als ik moet huilen ga ik dat ook doen en me niet meer sterk houden voor wie dan ook (zal moeilijk worden maar proberen kan)

Dat doen we ook wel, maar meestal begint het na even al gezever te worden.. We weten allebei hoe het in elkaar steekt. Ook dat we beide vuurtekens zijn en in veel vlakken tegenpolen. Maar als we samen zijn is het precies goed.

De irritatie begint meestal als hij bijv een dagdeel weg is. Ik heb een andere manier van aanpakken. beetje chaotisch met veel muziek enz. Hij wil het het liefst muisstil alles op orde, militaire discipline. Ik ben echt een gevoelsmens, hij gebruikt liever zijn verstand. Al word het gevoel wel beter. Maar ik mis het zorgzaam zijn een beetje. Naar de kids wel, maar naar mij.. mwah

Hij heeft gisteren 2 vd 4 kids naar bed, gebracht een paar boodschappen gedaan. Niet helemaal van harte maar toch. Gisteravond daarentegen heeft hij me gewoon laten slapen op de bank, ook al was ie thuis.

Maar toch ik krijg steeds te horen 'je houd geen rekening met mij' terwijl ik juist alles zo aanpas tot het iedereen schikt. Terwijl ik maar gewoon door moet gaan want 'jou mankeert niets'. Net of een ziekte een vrijkaartje is

Maar de psych. ach ik vind het wel goed zo. Hij is echt geen type dat een diepgaand gesprek begint over een zwaar onderwerp. Hij weet dat het aan hem is daarover te beginnen en tot die tijd hou ik me bezig met andere dingen. En begint hij er niet over is het ook goed.

maar evelyn je moet ook voor jezelf opkomen! je kan niet altijd aan de ander denken en het hun naar de zin maken hoe moeilijk ze het ook hebben jij bent net zo belangrijk als elk ander mens en dat zie ik niet echt in jou verhaal terug komen. hij hoeft niet te denken dat alleen hij belangrijk is want zo zie ik het nu staan weet niet ofdat het helemaal klopt?
maar laat jezelf eens niet aan de kant drukken door hem!
sorry als ik het verkeerd he hoor

Nee inderdaad, dat zegt ie zelf ook. je moet wat meer voor jezelf opkomen... Maar bij hem kan dat dus niet want ja 'hij is ziek' en zonder medicatie is ie echt gevaarlijk. Dus ja word een beetje moeilijk dan

Soms is ie zo veranderlijk als een blad in de wind, eerst a dan weer b en dan weer wat anders.. Hem daarop aanspreken ja geprobeerd maar dan krijg ik te horen 'ja ik doe mn best en ik kan niet alles tegelijk'..

Ja ik doe ook mn best, maar ja ik kan ook niet raden wat iedereen wil en nodig heeft'. 's ochtends is ie niet te genieten, maar zelf z'n medicijnen pakken doet ie ook niet.. En dan maar zeggen dat ik meer op mezelf moet letten.. ja dat wil ik ook wel, maar als ik niet op de rest let doet een ander dat ook niet...

voorbeeldje:
gisteren zei hij dat ik vanmiddag kon gaan winkelen..
Gisteravond was het dat hij even de post uit het oude huis ging halen, de tandarts regelen.
Vandaag, zit het winkelen er voor mij niet in, 'van de week'.

Hem daarop aanspreken, ja heb ik geprobeerd en meteen gaat ie in de aanval dat ik het zelf goed vind enz. Hij boos en ik zit weer met niets... Kan er wel verder op doorgaan, maar dan krijg ik tehoren ' ja en ik ga elke week naar de psych. slik medicijnen enz enz enz'... ik mag niet alles van hem verwachten.

Daarentegen heeft ie wel het huis aan kant gemaakt. zodat ik hoef te niksen vandaag... Maar daar gaat het niet eens om hij moet gewoon duidelijk zijn en mij eens laten uitpraten zonder het meteen af te doen als 'vrouwengezeik'.

Hai,

wat Lena10 zegt, is wel mooi. Fijn dat je ons hier nog even aan herinnert!

Lieve dames, ik wil jullie graag wat vertellen uit eigen ervaring en ik hoop dat jullie er iets aan hebben.
Wat jullie schrijven is pijnlijk herkenbaar. Graag wil ik even niet op de inhoud ingaan, maar kijken naar de dieperliggende gevoelens. Je kunt namelijk helemaal verdwalen in de inhoud en daar komt juist al die rommel van.

Wie heeft gezegd dat je rekening moet houden met iemands gevoelens? Dat is toch iets waar je zelf voor hebt gekozen en kiest. Op zich niets mis mee, maar waar ligt de grens tussen rekening houden met iemand anders en jezelf tekort doen/over je eigen grenzen laten gaan/jezelf wegcijferen.
En wat zegt je eigen gevoel. Waarom doe je zo je best voor iemand anders. Wat wil je bewijzen, waarin zoek je bevestiging? Hoe voelt het als je die bevestiging niet krijgt. Hoe voelt het om niet erkend te worden?

Wie ben je eigenlijk en wat zijn je basisbehoeftes? Wat heb je nodig en wie moet jou dat vervolgens geven? Wat wil je niet dat je partner van je denkt. En wat gebeurt er als hij/zij dat wel van je denkt (bijvoorbeeld dat je jaloers/een egoist/lui/etc. bent).

Ik heb mijn tanden laten zien. Dit ben ik en dit is wat ik wil. Ik ben gestopt met zorgen, met verwachten, eisen, bevestiging zoeken, met bemoeien, meevoelen. Wat jij doet is jou keuze, ik heb daar geen invloed op. Ik ben niet verantwoordelijk voor jou gevoel, voor jou gedrag en andersom ook niet. Ik kan wel kiezen hoe ik ermee omga.
En ik kies nu voor mij. Ik zeg ja tegen mij en ik zeg daarmee niet nee tegen jou.

vrouwen gezeik? dat hij ziek is wil niet zeggen dat jij je leven maar voor hem moet geven Hij kan best ook al is ie ziek rekening houden met jou en dingen afspreken.
ik ben ook "ziek" maar ik houd wel rekening met andere en denk niet alleen aan mezelf. en jij zou dat eigenlijk wel eens moeten doen even lekker aan jezelf denken...
kan je de kids niet een dagje naar oma brengen?? of een tante??
dat je even jezelf kan gaan verwennen??
ff naar de kapper of sauna schoonheidsbehandeling?? net wat jij leuk vind dat doet je wel goed dat weet ik zeker!

haha Jo,

hebben we bijna tegelijk gepost.....

neemt hoedje af voor dragon....chapeau...ik had het niet beter kunnen verwoorden.

Mooi geschreven Dragon, vooral die grenzen...zooo belangrijk.
Ga eens googlen op "doormat syndrome", wie weet kom je daar veel herkenbaars tegen.
Ik zoek veel in het engels en kon zo snel niets nederlands vinden.

deurmat syndroom :)Kan me er wel iets bij voorstellen...
Het is allemaal heel gevoelig, deze materie. Dragon slaat de nagel op de kop. We kibbelen en ruzieën vaak op inhoudsniveau, terwijl het in essentie over veel wezenlijkere en diepere zaken gaat zoals zelfrespect en eigenliefde: de basis voor een eerlijke en waarachtige communicatie en contact met de ander.