Fotolezen Sarina

Ja Sarina, de theorie in de praktijk brengen. Hoe lastig dit is heb ik de afgelopen tijd wel gezien. Zo kwam ik er dus achter dat ik met al mijn "wijsheid" geen snars verder kwam en deze mij zeker niet dichter bij het NU bracht. Dan hielp nederig zijn mij toch beter.........

Iedereen heeft zijn waarheid; zijn vertrouwen en geloven. Als je daar ver uit de buurt blijft door ondanks je kwetsbaar opstellen, je niet geloofd wordt, ja dan kun je je knap eenzaam voelen soms en daarbij ernstige zelfvertwijfeling krijgen ook nog. Nu gaat het even over mijzelf. Nee naasten be-grijpen er soms geen barst van, ha ha..........

Thomas

Mijn grote valkuil was dat ik lang heb gedacht dat anderen mij 'vanzelf' begrepen, net zoals ik hen 'vanzelf' begreep. Maar zoals jij terecht zegt, ieder heeft zijn eigen vertrouwen en geloof. Nu weet ik dat mensen keuzes maken vanuit 'angst' of 'liefde'. De meesten echter kiezen vanuit 'angst'. Deze keuzes zijn beperkend en verstikkend. Ik ga daar in mee voor zover het moet vanuit de maatschappij. Je kunt soms niet anders. Maar op het persoonlijk vlak confronteer ik mezelf en de ander vaak met de vraag, kies ik uit angst, of uit liefde. En bij mij is het meestal liefde. Ik heb daardoor een soort innerlijke wijsheid verkregen, waar ik nooit aan twijfel. De mensen om mij heen noemen mij vaak naief, en ik heb teveel vertrouwen in anderen (je las het in mijn foto) vinden ze. Ook denken ze dat mijn vertrouwen 'misbruikt' wordt door anderen. Dit zijn allemaal gedachten vanuit angst. Als je echt kiest vanuit liefde wordt je kwetsbaarheid een kracht. Dan wordt leven in het NU alleen maar telkens kiezen: angst of liefde? Het heeft mij echt enorm geholpen om zo in het leven te staan! Kun je hier wat mee? Groetjes, Sarina.

Ja dat is wel heel mooi; "kies ik uit angst of kies ik uit liefde".............

Mag ik je vragen wat eigenlijk het motief, was een fotolezing te willen?

Lieve mensen,

Ik wil even zeggen dat het me vandaag ongelooflijk getroffen heeft: " kies ik uit angst of kies ik uit liefde?". Het heeft me doen herinneren...en me terug een heel sterk handvat gegeven.
Dankjewel!

Ik ben blij dat ik je heb geholpen. Fijn dat je ermee verder kan, groetjes, Sarina.

Ik was op zoek naar informatie over nieuwetijdskinderen en kristalkinderen, ik doe namelijk een cursus 'specialist creatieve communicatie', (dan leer je kindertekeningen lezen en ook hoe je kinderen via de tekentaal kunt helpen). We kregen de laatste keer scholing over nieuwetijdskinderen, maar ik vond dat de module niet echt weergaf wat nieuwetijdskinderen zijn. Ik besloot dus een soort aanvulling te maken, en kwam bij Merudi terecht. Ik was erg getroffen door de informatie over de nieuwe tijd en de juistheid ervan. Ik las het stuk over 'engelmens' en herkende heel veel van mezelf erin. Maar ik vond het ook een raar idee om van mezelf te denken dat ik een engelmens zou zijn. Ik wilde mijn foto laten lezen, gewoon om te weten te komen hoe een ander mij zou 'zien', spiritueel dan. Ik was echt getroffen door je lezing, het heeft me heel goed gedaan. Ik denk dat ik een beetje op zoek was naar bevestiging of zo... Ik ben er nog steeds heel blij mee, ook omdat we zo oprecht contact hebben. Groetjes, Sarina.

Gaaf zo een cursus, lijkt me erg boeiend. Nieuwetijds kinderen? Ik heb het laatste stukje van de hippie tijd meegemaakt en volgens mij zijn dat zo ongeveer de eerste nieuwetijds kinderen. Ik heb echt heel goede her-inneringen aan die periode.
Ja, kwam mijzelf ook tegen binnen het beeld van de engelmens. Toch de laatste relatie - waar ik nog maar amper ben uitgestapt - heeft mij wel iets bescheidener gemaakt. De ander raken is mij niet meer genoeg, ook ik wil geraakt worden en zeker niet meer ontkend. Dit laatste is wel heel erg gevoelig voor me geworden.

Ja bevestiging geeft soms een heel goed gevoel, zichtbaar worden voor jezelf; bewustwording? Toch zou je er voldoende aan moeten hebben bevestigd te worden door de eigen gevoelens lijkt me. Maar ja laat ik mijn mond maar houden, ik bewijs mijzelf wel dat zodra het om mijzelf gaat, ik erg veel niet weet..............

lieve groetjes

Tikt thomas om de laatste zin op zijn vingers.

Om je eigen woorden te gebruiken dom dom jongetje ....je weet beter.

En anders fluisteren we het je wel weer ff in

* Dilani gaat weer zoet op dr vingers zitten *

Binnen het beeld van de Engelmens is je identiteit losgelaten (de engelmens is zonder ziel) en is het eigenlijk niet echt meer mogelijk om geraakt te worden. Na mate de tijd vorderd zal er steeds meer het besef komen, dat de engelmens er niet meer is voor zichzelf, maar er enkel is voor de ander.

Ik denk dat jullie hiermee worstelen, Sarina en Thomas.

worstelen is een groot woord, maar ik snap wat je bedoelt.

Nieuwetijdskinderen zijn er altijd al geweest, alleen niet met zovelen. Pas sinds de jaren 80 worden er erg veel geboren. Wat ze gemeen hebben met de hippies is dat ze zich niet voegen naar bestaande structuren, althans, vanuit hun natuur niet. Nieuwetijdskinderen weten of iemand 'echt' is of niet, ze zijn hooggevoelig en denken vanuit hun hart. Ze worden vaak gelabeld met ADHD of PDD-nos of autisme. Meestal worden ze door hun opvoeders lastig gevonden, omdat ze alles bevragen en niet klakkeloos orders opvolgen. Hun 'taak' vanuit de kosmos is om bestaande structuren omver te werpen, in verband met de aankomende nieuwe tijd. Ze communiceren op gevoelsniveau, in een rationele maatschappij. Erg verwarrend dus, zeker als je nog kind bent! Nieuwetijdskinderen hebben een denksnelheid die 32 keer sneller is dan 'normaal'. Uit beleefdheid passen ze zich vaak aan en vervelen ze zich soms dood. Wat betreft de hippies, ik ben zelf helaas van na de hippietijd, maar ik had er wel bij willen zijn! Ik ben gek op popmuziek uit de jaren 60, 70 en 80. Ook wel van muziek van deze tijd trouwens hoor. Ik herken een stukje van mezelf in jouw opmerking over je laatste relatie. Mijn vorige relatie was ook onevenwichtig. Ik gaf en hij nam. Twaalf jaar heb ik het zo laten bestaan, maar uiteindelijk kan ik het mezelf alleen maar kwalijk nemen dat ik er niet eerder mee ben gestopt. Nu ben ik bij een man die geeft, en dat is heerlijk. Maar ik weet dat we pas voor elkaar bestemd waren na de lessen van onze vorige relaties. Dus wees blij met je ervaring, want het helpt je het beste uit je volgende relatie te halen! Ik heb gemerkt dat er op dit forum meer mensen zijn die zich kunnen vinden in de omschrijving van engelmens. Voor mij was het een openbaring dat er überhaupt zoiets bestond als engelmens, ik had er nog nooit van gehoord. De grote verdienste van engelmensen is wellicht dat ze makkelijker kiezen uit 'liefde' in plaats van 'angst', omdat ze hun lessen op aarde geleerd hebben. Vanuit die ervaring helpen ze anderen verder, maar gewoon omdat het op hun pad komt. Ik voel me voornamelijk mens, met alles wat daarbij hoort, en het stukje engel is mooi meegenomen om het zo maar te zeggen. En ieder mens wil geraakt worden toch? Ook engelmensen. En natuurlijk die eeuwige bevestiging. Want bevestigd worden door je eigen gevoelens en gedachten is best verwarrend, ik ben nogal kritisch op mezelf bijvoorbeeld. Daarom is het fijn dat anderen je helpen, zoals jij bij mij hebt gedaan door mijn foto te lezen. Alleen al het idee dat je de tijd nam om even naar me te kijken was prettig. Je hebt soms een ander nodig om weer even richting te krijgen. Dus wees niet te kritisch ten opzichte van jezelf, laat gewoon je foto lezen (ha ha). Ik bedoel het natuurlijk serieus.... ik hoor wel weer van je, groetjes, Sarina.

Ik worstel helemaal niet, ik ben. En omdat ik ben wordt ik geraakt. Als ik niet geraakt zou worden zou ik er ook niet meer kunnen zijn voor de ander, toch? Ik denk dat bedoeld wordt met 'de engelmens is er niet voor zichzelf, maar enkel voor de ander' dat de engelmens zijn lessen heeft geleerd in vorige levens, dus niet meer aan zichzelf hoeft te werken. Zoals Thomas zo mooi las in mijn foto: je motto zou kunnen zijn, 'in het geven ligt het ontvangen...' Maar een engelmens is niet voor niets mens, dus op stoffelijk niveau nog wel te 'raken', en ook met een 'identiteit'. Anders zou hij niet kunnen functioneren op aarde. Alleen is de identiteit bij een engelmens niet meer beperkend. Hij is als het ware wijs genoeg om zich er niet door te laten leiden. En dan pas ben je er écht voor de ander.

Ik ben blij dat jullie er niet mee worstelen. Dat idee had ik toen ik jullie eerdere berichten las. Ikzelf worstel er nog wel eens mee op de momenten dat iemand je "persoonlijk" denk te raken, en je merkt dat het je eigenlijk helemaal niets doet. Ik weet niet of jullie dit ook zo ervaren?

Bij mij werkt het zo dat de mensen die ik vertrouw, (die op een hoog spiritueel niveau staan voor mijn gevoel) me wel degelijk kunnen raken. Soms maken ze me blij, soms stellen ze me teleur. Dat zijn hele echte gevoelens. Ik wordt niet zo geraakt door mensen van wie ik weet dat ik niet 'meer' hoef te verwachten, omdat ik begrijp dat ze reageren vanuit hun proces. Als er veel mensen om me heen zijn die ik 'verder' help voel ik me soms wel eenzaam. Ook ik wil gevoed worden, zoals iedereen denk ik. Daarom ben ik zo blij met dit forum, het is heerlijk om met gelijkgestemden van gedachten te wisselen. Ik vind dat jullie op een spiritueel hoog niveau met elkaar communiceren, dat is voedend. Maar dat betekent niet dat je het altijd met elkaar eens hoeft te zijn. Als mensen op de 'persoon' gaan spelen handelen ze niet meer vanuit liefde maar vanuit angst. Dat begrijpend laat je je dus niet echt 'raken'. Omdat conflicten leermomenten zijn maak ik ook wel eens 'ruzie' maar met een lachend hart. Zoals een moeder met haar kind dingen uitwerkt als het ware. Maar als ik op mijn ziel getrapt word door mensen die ik hoog heb staan doet het wel degelijk pijn! Groetjes, Sarina.

Nims, ik ben even stout. Dit klinkt voor mij als pure ontkenning en verdringing, een psychisch onevenwicht. Weet je hoe een mens genoemd wordt die (bijna) niet geraakt kan worden: een psychopaat, of een narcist.

Wat Sarina zegt vind ik heel waar: "Als ik niet geraakt zou worden zou ik er ook niet meer kunnen zijn voor de ander."
Het hart is datgene wat echt verbindt, wat echt contact maakt. en dan komen we bij de liefde
en dat kan heel beangstigend zijn voor de egostructuur...

Inneke
Volgen mij bedoelde Sarina ook dat degene die je het meest aan het hart liggen of heel dicht bij je staan,die mensen het je meest kunnen raken.
Verder denk ik ook dat mensen waar je totaal geen binding mee hebt (dus op afstand) je ook niet kunnen raken.Hoeveel mensen lopen er op deze planeet rond?, zou idiaal zijn als je er voor allemaal kan zijn, maar toch zul je keuzes moet maken hoe en wat.Dus wie laat je toe en wie niet.

Daar heb je gelijk in. Ik merk wel voor mezelf dat ik meer dan vroeger toelaat 'geraakt' te worden door bijvoorbeeld leed van anderen die ik niet ken. Daarom hoef ik het nog niet op mij te nemen, maar ik kan wel diep vanbinnen voelen dat het me iets doet. En ik voel me meer mens zo.
Maar idd ook, je hoeft je niet te laten kwetsen door eender wie. Dat is een ander soort 'raken' dan.

Ik bedoelde dat ik persoonlijk geraakt wordt als het gaat om mensen die ik vertrouw, die kunnen mij maken en breken om het zo maar te zeggen. Er zijn maar weinig mensen die ik echt heel dichtbij laat komen. Waar ik ook heel erg door geraakt kan worden, maar niet persoonlijk, is onrecht. Als ik mensen over elkaar hoor roddelen, of als kinderen in mijn klas elkaar pesten en uitschelden. Dan voel ik de pijn van het onrecht dat de ander wordt aangedaan. Pijn omdat ik zie dat de 'daders' niet beter weten vaak, en pijn omdat het verdriet van de 'slachtoffers' voel. Met kinderen werken is heel fijn, want die kun je nog zoveel leren op dit gebied, en die staan nog zo open. Bij volwassenen stop ik er niet altijd energie in, tenzij ze naar me toe komen en ik merk dat ze oprecht op zoek zijn naar antwoorden. Zo niet, dan hou ik me afzijdig. Groetjes, Sarina.

[quote sarina] Dit zijn allemaal gedachten vanuit angst. Als je echt kiest vanuit liefde wordt je kwetsbaarheid een kracht. Dan wordt leven in het NU alleen maar telkens kiezen: angst of liefde? Het heeft mij echt enorm geholpen om zo in het leven te staan!

Hoi Sarina
(Ook) ik vind dit een heel mooi stukje, deze woorden bleven bij mij hangen...
Ik geloof heel erg in deze 'kracht' vanuit kwetsbaarheid.


liefs, Liesanne

Kracht is mijn kwetsbaarheid
en kwetsbaarheid mijn kracht.......