Nieuwe tijd, nieuwe kans. [Speculatie topic]

Wat ik nodig heb om te overleven?
Mijn man (ex-militair) en kinderen.. En daarna,

Een boek over planten, kruiden, en dieren.
Kompas, touw, zakmes, slaapzak, dekzeil.
Vuursteen, poncho,

Ik hoop dat ik tegen die tijd een verzameling zaden en (gedroogde) kruiden heb.

Ik heb 8 jr bij scouting gezeten.. Een knoopje leggen en vuurtje maken moet lukken... Mijn mannetje is BBT-er geweest. Heeft dus ook flink wat ervaring met survivalen..

En wat als je geen spullen overhoud, maar alleen jezelf en je eigen kennis?

Dan red ik het alsnog.

Ik ben vindingrijk genoeg om mezelf in leven te houden.
Maar ik weet niet of ik dan ooit weer een 'compleet' persoon word, zonder mijn man en kinderen..

Ik zou nooit meer zo van het leven kunnen genieten als dat ik nu doe. Ook al is het nu soms erg zwaar.

Waarom niet?

Je leeft immers voor jezelf en niet voor anderen. Nou kan ik me voorstellen dat je ze niet graag kwijt wil, maar niet zonder ze kunnen geloof ik niet.

DAt vind ik een heel harde uitspraak LPChip.
Niemand leeft enkel voor zichzelf, zeker een moeder niet.

Waarom niet?

Nogmaals, je leeft enkel voor jezelf. Dat je dat deelt met anderen is prima, maar ik geloof nooit dat je zelfmoord gaat plegen als of je man of een van je kinderen om zou komen, zelfs niet als ze allemaal omkomen. Leven gaat echt verder dan hun, en ik weet zeker dat hun niet zouden willen dat jij je leven op offert omdat hun het leven hebben gelaten. Tuurlijk, het is niet leuk als het gebeurd, dat zeg ik ook niet, maar niet zonder ze kunnen is een heel zwaar tellende uitspraak.

Ik geloof echt niet dat je dat zo hard kunt stellen lpchip. Wat voor nut heeft het nog om hier te zijn als je zielenmaatjes dat niet meer zijn? De groei naar 2012 is juist het lostlaten van jezelf en op te gaan in de groep. Niet ultiem met jezelf bezig zijn.

Ieder mens beslist dat voor zichzelf.
Ik wilde enkel stellen dat ik de uitspraak van een moeder en/of geliefde begrijp.
Dan kan ik ook denken dat dat moreel gezien fout is en overdreven en dat je er 'overheen' moet komen etc...
Maar als je geliefden (in-één-ruk) van je afgenomen worden, dan sterft er een deel van jou, ongetwijfeld- zelfs als je jezelf niet van het leven berooft.

Je uitspraak klonk voor mij zo bot en hard,dat ik in de verdediging schoot. Niet dat ik dat moet doen voor Evelyn, maar er werd iets geraakt in mij...gevoel van onrechtvaardigheid...

Maar ik heb helemaal niet gezegd dat ik mezelf iets zou aandoen!!!

Zelfmoord komt niet in me op. Dat kan ik ook helemaal niet, koud water doet bij mij al zeer laat staan dat ik mezelf met opzet pijn zou doen... Nee wat dat betreft ben ik heel zuinig op m'n leven.

Inneke heeft gelijk dat er een groot deel van jezelf sterft.
En een groot deel van m'n leven. Mijn man ik zijn bijna 9 jaar samen en het lijkt alsof we ons hele leven al bij elkaar zijn. We delen alles samen. En als we eens wat voor ons zelf willen houden, voelt een ander dat mateloos aan. Soms frusti maar het went.
En mijn meiden hebben volgens mij een hotline met m'n gedachten, soms denk ik wat en 2 tellen later vragen ze het.

Ik zou me heel erg ik weet het niet voelen als dat zou gebeuren.
Maar: 'that what won't kill ME can only make me stronger

Evelyn, sorry voor het praten 'over' jou.
Iets in mij voelde zich aangsproken om op de barricade te gaan staan. Ik wilde niet voor jou spreken, hoop dat dat zo niet overkwam.

Nee hoor helemaal niet.

Je leeft misschien voor jezelf, maar wat stelt je leven voor als je dat niet kan delen met de mensen die je lief hebt en die jou ook liefhebben?

En dat praten over mij

Ach daar ben ik wel aan gewend, ik probeer het me niet persoonlijk aan te trekken, het ging ook niet over mij.. Ik zou mezelf nl nooit wat aandoen.

Okee, maar dat is ook wat ik bedoelde.

Je schreef eerder: ik kan echt niet zonder, en dat klonk vrij ongewoon in mijn ogen. Ik snap wel dat je niet zonder ze wil als het niet hoeft, en ik gun het ook niemand om zonder z'n familie te hoeven.

De enige reden waarom ik het aanhaalde was omdat het theoretisch mogelijk kan zijn dat alleen jij overblijft in 2012 met een stel andere uitverkorenen, en ik benieuwd was wat je dan wilde doen.
Toen je zei dat je zonder ze wel kon leven maar niet compleet was, toen had ik zoiets van: heh? Ik ben zelf namelijk de zoektocht naar mijzelf aangegaan en heb mijzelf gevonden. Ik heb daarbij geleerd dat ik er ben voor mijzelf en dat mensen om mij heen wel leuk zijn maar geen noodzaak. (vandaar)

Om verder terug te gaan ontopic: ik zou als eerste kijken wie er over zijn, en wie er hulp nodig hebben. Daarna kennis maken met elkaar en kijken wie wat kan om te zien wat we met elkaar kunnen doen om iets op te bouwen.

Ik heb ik kan echt niet zonder.. niet in dit topic gebruikt. En ja in het dagelijks leven wil ik ook liever niet zonder ze.

Maar na een wereldramp, tsja dan is het niet anders en moet je doen met wat je nog hebt, hoe spijtig dat ook is.

Maar er een eind aan maken op zo'n moment.. Nee dat staat niet in m'n handen geschreven.. crime pasionelle (of hoe je dat ook schrijft) wel, maar zelfmoord uit passie... Nee echt niet.

Waarom moet het fysiek zo drastisch zijn? Zou de hele transformatie niet een innerlijke transformatie kunnen zijn naar meer bewustzijn?
Er zijn heel wat mensen die dit eerder geloven dan de theorie over de rampen waarbij enkel de 'uitverkorenen' overblijven.

Ik droom veel over stormen en overstromingen, maar steeds gaan ze over een innerlijke transformatie heb ik het gevoel...Vannacht hebben zowel mijn partner als ik over een storm gedroomd :-) Begin het dus ook te voelen :-)

Zover als ik weet, is het bijden.

En een transformatie van binnenuit, en een transformatie in de wereld, want echt niet iedereen is in staat om te transformeren, en die mensen zullen het zeker niet redden. Moeder Aarde heeft ons lang genoeg getolereerd, en is het nu zat geworden.

Ik denk de transformatie minder heftig is. Het instorten van de economie is voor velen heftig, en wij zijn er blij en kunnen elke dag lachen en daarbij weer een lichtpuntje zijn voor velen!!!!

Is het niet logisch, als je veel over 'de storm' en 'de dreigingen' hoort, leest en praat, dat je vanzelf meer onrust gaat voelen en erover gaat dromen?


LPChip: waarom ben je er toch zo zeker van dat niet iedereen in staat is om te transformeren en dat er mensen zijn die het niet zullen redden...waar baseer je dit 'weten' op?

Ik blijf misschien wat in herhaling vallen, maar ik snap het nog steeds niet.....


Liesanne

voor zelfde geld gebeurt er totaal iets anders dan dat iedereen denkt. transformatie maar dan misschien op een andere manier, en dat de hele wereld uitverkoren is en niet een dun aantal mensen. zwak of sterk iedereen is gelijk, eigenlijk is niemand echt zwak ook iedereen heeft zijn goede en slechte dingen. gelovig of niet misschien gebeurt het dus echt wel met iedereen maak niet uit verder.
we moeten gewoon voorbereid wezen voor alles, maar voor nu gewoon leven zoals iedereen wilt en ja voor diegene die dat willen gewoon heb je naaste lief
dit is mijn mening.

Voor sommigen misschien, maar ik heb dit gevoel al veel langer, en toen ik hoorde over de storm was dat meer een bevrediging voor mijn gevoel. Herinner je je die storm nog een aantal maanden terug waar de dankpannen op gegeven moment van de huizen afgeblazen werden en er mensen gewond raakten? Ik heb een paar dagen voordat dat gebeurde steeds naar de lucht gekeken, en had er een raar gevoel bij. Dat zelfde gevoel had ik ook voor de orkaan.


We hebben niet zo veel tijd om te transformeren, en als ik kijk na hoe sommige mensen omgaan met de natuur, en hoe ze denken, dan weet ik gewoon zeker dat hun nooit in staat zijn om op tijd te kunnen transformeren. Sommigen geloven er gewoon weg niet in en zijn erg eigenwijs.

Daarnaast heb ik van een helderziende gehoort dat het heel heftig gaat worden, iets wat wederom mijn gevoel bevredigde.


Ik kan me daar wat bij voorstellen. Hoe leg je bijvoorbeeld aan iemand uit die nog nooit in engeland is geweest hoe het er daar uitziet? Ervaring is het enige wat hier kan tellen, en tja... dat zal met der tijd wel komen denk ik.