lieve Charlie,
gekte is relatief, want wie zegt dat je gek bent (of welk ander stempeltje je er op wilt drukken). Durf jij wel toe te geven aan je gaves, je neigingen, je fantasieen, meer dan een ander....
Tsja, dan ben je minder aangepast aan de heersende norm, misschien onbeheerst, of heb je gewoon meer lef, ben je eerlijker, maar niet meer of minder dan ieder mens.
Ha, ik herken ook zoveel, ik heb mezelf afgeleerd om niet meteen te zeggen "dat heb ik ook". Niets is me vreemd. Aan de ene kant fijn, maar aan de andere kant lastig, want ik snap zo goed waarom mensen dingen doen en zeggen en vind dus ook dat ik ze niets kan aanrekenen. Niet slecht zo je zeggen, maar lange tijd ben ik daarom niet voor mezelf opgekomen. "Wie ben ik om daar iets op te zeggen" dacht ik dan, negerend dat er een verschil is tussen veroordelen en je eigen grenzen aangeven.
En nu is het tijd voor mij. Ik ben er ook nog en ik mag er zijn.
Charlie, hetzelfde geldt voor jou. Jij mag er zijn!
Sterkte!
En... altijd blijven lachen, gewoon omdat het leuk is, en lekker en gratis, en makkelijk, hihihaha
