HELP!!!

Hoi carolyn

ik kom hier net kijken en ik ken je niet en misschien is het een beetje een late reactie maar ik wil even zeggen,
ik wens je veel sterkte en blijf positief en geniet van de momenten die je hebt met hem.

groetjes ingrid

Het is al weer even geleden dat ik dit onderwerp aan sneed. Er is nu dus ook verandering, vandaar dat ik hier wat plaats. Het zit zo: mijn vader is momenteel ernstig ziek en daar door ook depresief. Zijn gezondheid gaat met een bijna steile lijn achteruit. Hij is eindelijk bij een huisarts geweest na jaren en die heeft hem doorverwezen naar een longarts, omdat hij nogal last heeft van zijn longen. Hij is daar dus vorige week geweest en die longarts heeft hem weer doorgestuurd naar een hartspecialist, omdat hij ook last heeft van steken in zijn hartstreek en de long arts het zeer dringend vind dat hij met spoed dus een hartfilmpje laat maken. Dat gebeurd dus ook deze week. Toen hij dat hoorde kreeg hij het zelf flink voor zijn kiezen en begon depressief te worden. Hij is ook niet meer de vrolijke vader die ik kende. Ik ben ook wel een beetje bang dat hij mijn bruiloft volgend jaar niet meer mee kan maken. Want ik zie zelf hoe hij achteruit gaat. Ik zit dus echt met gemengde gevoelens. Ik hoor blij en gelukkig te zijn dat ik volgend jaar ga trouwen en dus nu ook al bijna twee weken verloofd ben. maar daar en tegen verlies ik wel bijna mijn vader. Hij ligt soms ook halve dagen te slapen om geen pijn te hebben en als hij wel wakker is gaat hij kapot van de pijn, om dus vervolgens per dag 4 tot 6 paracetamols te nemen en weer te slapen. Ga ook straks ff naar m toe en vraag gelijk zijn huissleutel om af en toe te kijken hoe het is met hem. Verder heeft niemand de sleutel van zijn huis en stel dat er een keer iets is en hij ligt daar5 dan kan ik er ten minste in. Krijg ik wel de grootste klap als ik m vind. maar anders vind niemand hem. Dus...!!

Wie oh wie kan mij hierbij steun en bovenal hulp bieden in dit voor mij oh zo grote probleem?????

Dat slapen wat hij doet heeft hij nu juist heel hard nodig, dus zet je eigen ideeen hierover even opzij en laat hem op dit moment de rust nemen die hij echt heel hard nodig heeft. De slaap is de herstel periode van het lichaam en de geest dus als je je daar tegen zou verzetten wordt het alleen maar slechter omdat je dan niet goed genoeg kunt herstellen. Luisteren naar je lichaam en dat geven wat het nodig heeft is nu heel belangrijk.
Probeer het zelf ook los te laten en probeer het leven zelf een kans te geven hoe dat loopt. Ik denk dat als je de angst om hem te verliezen los kan laten en dat hij de angst voor de dood los kan laten dat jullie resterende tijd er alleen maar op vooruit kan gaan en zelf kan verlengen.
Het is niet makkelijk maar probeer het wel echt van binnen uit zo te voelen want als je je zelf alleen iets aanpraat zal het zeker niet lukken om echt los te laten.

Sterkte in deze moeilijke periode van je leven.

Sylli

Thnx, Sylli. Hij moet trouwens a.s. dinsdag naar het ziekenhuis, dus tot die tijd is het gewoon maar afwachten. Maar het is en blijft toch moeilijk en ja, ik laat het ook vaker gewoon los, maar alle dingen die mij op dit moment bezighouden stapellen zich op en dan is het toch al snel lastig om het allemaal los te laten. Ik word er soms zelf helemaal niet goed van. Ik ben zo druk bezig met van alles en nog wat dat ik onderhand zelf er niet uitkom en in een dip raak. Waarom??????? Misschien heb ik geen normaal rustig leven verdient. Ik weet het niet.

Ik zie het leven als een stromende rivier die zelf zijn weg vind naar de zee (de rust in jezelf). Als je je zelf overgeeft aan de kracht van dit water (het leven) en je daardoor mee laat voeren kost het je niet veel kracht, en zul je vanzelf in de zee (de rust) terecht komen. Maar wil je er tegen in zwemmen (het niet los kunnen laten) dan zal het je uitputten en is de weg naar zee langer.

Neem niet teveel hooi op je vork, en probeer niet tegen de stroom in te zwemmen. Zie loslaten ook als een kracht en niet als een zwakte.

Greetz,

Sylli

Carolyn; wat is er fijn aan een normaal rustig leven? Wat is het voor uitdaging? Groei?

Thomas

Maar te veel uitdaging levert toch ook weer stress op en na alles wat ik al heb meegemaakt heb ik toch eindelijk wel eens behoefte aan een rustiger leventje. Ja, nu klink ik als een of ander oud wijf, maar ik heb genoeg meegemaakt, denk ik zelf zo. De meesten hier weten dat al en hebben het zo n beetje in grote lijnen terug kunnen lezen bij foto lezen onder innerlijke ik. Heb ik dan geen rust verdient?? Ik word dit grote spel wat men leven noemt zo langzamerhand een beetje zat, eerlijk gezegd.

Morgen moet hij naar het ziekenhuis, terwijl ik met mijn examen bezig ben voor werk. Dit is allemaal dubbel gevoel bij mij en ik ga volgend jaar trouwen dus een hoop spanning en stress.

Sterkte morgen Carolyn.

De stress is nog van je oude leven; zie dat Carolyn. Niets van dit zal meer zo zijn nu je op je pad naar binnen bent gegaan..............

liefde, kracht en warmte voor jou en je vader

Thomas

Thnx, sylli.

Thnx, Thomas. En by the way, ik ben ongelovelijk open gebroken en heb echt dringend hulp nodig om weer met beide voeten op de grond te komen voor ik verder ga als ziel.

Zoek iets vaker de stilte Carolyn
Ga elke ochtend kort mediteren.
Ga de angst voor ontaarding voorbij, dan leer je zien dat er geen hulp nodig is.
Het is jouw angst die jou wijsmaakt dat je hulp nodig hebt om weer te aarden.
Aarden doe je in je eigen leven en dat heb je nog niet helemaal ingenomen.
lees nog eens jouw fotolezing.

Thomas

Ps het is juist onze ziel die ons de juiste informatie geeft een gelukkig en wijs mens te leven. Dat is aarden.
De maatschappij heeft er niets mee en probeert van ons "in termen van geld en valse veiligheid" te leren leven.
Als iedereen leert naar zijn/haar eigen ziel te luisteren zal deze wereld veranderen in een liefdevolle niet materiele planeet.

Hoezo aarden dus Carolyn?

Thomas

Wauw, ben voor het eerst gaan aarden en das fijn, joh. Ik werd er heel even erg misselijk van door de energie, maar zat later weer in mijn vel.

Dat klinkt goed zeg, Carolyn, zo belangrijk je eigen be-staan te ervaren.
Hier draait het gewoon om. De maatschappij is heel iets anders en komt er ver achteraan.

Heb lief alsof niemand je ooit gekwetst heeft....

Hoe is het met jouw vader gegaan eigenlijk?

Liefs Thomas

Je hebt het al kunnen lezen onder voorspelling.
Liebt als waret ihr nie verletzt worden.
Singt als wurde niemand zuhoren.
Tanzt als wurde niemand hinschaven.

Ik heb het niet gelezen, maar nu dus wel......

helemaal geweldig dit stukje, ik begin de dag met een lach................

bedankt

Thomas

alles wird gut.