Ik heb precies hetzelfde gedacht als jij(ook doordat iemand me daarop wees). Een 'zwarte'dag of een 'storm' ervaar je misschien vooral op het moment dat die in jezélf huist, op het moment dat de angst in jezelf de leiding aan het nemen is. Door deze voorspellingen en het je ongerust maken daarover is het 'kwaad' misschien al aan het geschieden...is de angst voor "de angst" niet de allergrootste angst?
-----------------------------------------
Nee het is geen angst Liesanne, maar wel een heel vervelend onbestemd gevoel, noem het een voorgevoel. Ik ben me wel bewust dat ik me zoiets ook kan aanpraten dus voelt het heel dubbel. Het is niet iets van 1 dag het is al een aantal dagen aan de gang en ik word er enorm onrustig van. Het is ook geen "zwarte dag" die ken ik van de mindere kundalinimomenten en die voelen heel anders.
------------------------------------------
Zelf had ik een soort omslag bij jou bemerkt die ik niet zo goed kon volgen: zei je eerst geirriteerd te zijn (je nekharen gingen overeind staan) t.a.v.deze voorspelling, een dag later vond je het eigenlijk wel vreemd dat je zo had gereageerd...het leek mij of je meer ging 'geloven'in deze voorspelling,klopt dat? Ik ben benieuwd vanwaar..?
-----------------------------
Klopt liesanne, ik weet niet meer wat ik precies in mijn eerste reactie heb gezegd, wel weet ik dat de boodschap dat er veel doden zouden vallen, erg hardºaankwam en dat ik daar nogal sterk op reageerde, vaak als de emotie weer bedaard kan ik daar op een andere manier naar kijken en zie ik meestal wel of mijn reactie vanuit "ego" of vanuit mezelf is geschreven. Dat verschil heb je dan gezien. Of deze voorspelling klopt? Geen idee, ik merk bij mezelf wel enorm veel onrust in mijn lijf, het vage voorgevoel dat ik net al benoemde. Ik twijfel de laatste dagen enorm aan mezelf en dan bedoel ik niet mijn innerlijk maar dingen die ik denk te zien en te voelen, al een paar keer heb ik beelden in mijn hoofd gehad, ik noem het geen visioenen omdat ik niet weet of het dat wel is maar ik zie veel nare dingen en het verdriet dat ik in golven door me heen voel gaan is niet van mij. Ik ben blij dat ik kan voelen dat het niet van mij is maar waar het wél vandaan komt weet ik niet, wel doet het veel pijn, ik kan het letterlijk in mijn hartchakra voelen en heb al menig traantje laten rollen omdat ik het niet kan tegenhouden.
-----------------------------------------
Jouw stuiterig-zijn, verdriet, de onrust die giert, zou dat toch niet met het stoppen met roken te maken kunnen hebben..is ook mijn gedachte...maar ik kan er helemaal naast zitten. Door te stoppen met roken lijkt me dat je een soort van 'verlies' van iets enorm dierbaars kan/moet ervaren...al die gevoelens lijken me dat een 'logisch'gevolg.
----------------------------------------
Nee daar heeft het niet mee te maken, om dat uit te testen heb ik vandaag gerookt en het gevoel blijft.
Het hangt om me heen het komt niet van binnen, vandaag op kantoor zat ik ook ineens in tranen achter mijn bureau, geen idee waarom.
Mijn hele belevingswereld staat op zijn kop, misschien heet Thomas wel gelijk en heeft dit met bewustzijnsverandering te maken. ik hoop dat hij gelijk heeft, dan weet ik in ieder geval waar het vandaan komt. Ik heb eerder in mijn leven heus wel verdriet gevoeld maar dit voelt heel anders en gaat enorm diep.
Eigenlijk wilde ik dit allemaal niet opschrijven, ik wil niemand bang maken met mijn "verwarde" berichten of meelij opwekken. Juist als ik mij zo enorm k***e voel kruip ik in mijn schulp en kom er pas weer uit als ik de zon weer kan zien schijnen.
Nu heb ik dat niet en ook dat snap ik weer niet, weer iets dat veranderd..
--------------------------------------
In ieder geval heel veel sterkte!!
liefs, Liesanne
Dank je wel! Dat kan ik nu wel gebruiken, lief van je