wellicht heb je gelijk nims.
Het zou zo makkelijk zijn wanneer er iets op je pad komt waarbij je volledig past, waardoor er een duidelijk einde is en een nieuwe periode aanbreekt. Ik geloof dat ik daar nog een beetje op wacht. Een teken, een moment waarop de keuze ineens heel vertrouwd voelt en er voldoende vertrouwen is een eigen weg te maken.
Door mijn opvoeding vind ik het erg moeilijk me volledig los te maken uit die wereld, de tradities, ge gewoontes...terwijl ik eigenlijk vind dat ik er niet tussen hoor omdat ik de basis van de kerk niet ondersteun....Maar ik zal me mede door jouw opmerking nu eerder afvragen of ik het nog steeds goed vind wat ik doe....en stiekem hoop ik erop dat er een moment komt dat ik gewoon weet wat het beste is.....