Wie wil mij lezen?

Je hebt helemaal gelijk.

Ik heb alleen last van mezelf. Tussen m'n schouders zit het op slot. m'n rechterschouder doet zeer als ik hem belast. M'n nek kraakt vreselijk.

Ik wil van alles maar 't lukt niet, frustrerend...

Je schouders, nek en tussen je schouders. Je neemt veel te veel dingen op je schouders. Het is dus zaak om veel minder te doen. Je lichaam klaagt er niet voor niets over. Laat de onnodige dingen zover het kan dus gewoon vallen.

Ik wil ook wel eens een poging wagen...

Ik zie een angtige vrouw, die heel veel te dragen heeft, misschien onzeker geweest, nu ben je krachtiger geworden door al die ervaringen denk ik. Ik denk dat je veel in de steek gelaten bent. Ik voel verdriet. Verdriet dat voelt als een bepaalde breuk.
Ik voel drukte, weinig rust, je moet te veel doen. Heb je een groot gezin? Klopt het dat een van je kinderen iets mankeert en heel veel zorg vraagt?
Ik weet geen eens of het wel klopt en je wel kinderen hebt, maar zo voelt het, alsof er iemand in je nabije omgeving constant jouw nodig heef.

Schrijf je veel? Ik vind jouw iemand die veel opschrijft, een soort dagboek misschien.

Ik concentreer me ook wel eens op namen.. Bij jouw hoor ik de naam Ashley, ken je een Ashley? Want die naam hoor ik heel duidelijk.

En dan hoor ik Mich, maar weet niet of dat staat vor Michel, Micha of Michelle of wat anders..

Kan ook totaal foutzitten hoor,

Beetje laat.

Maar inderdaad het klopt wat je zegt. drukte weinig rust.
Groot gezin, 4 kids. Man met ernstige ADHD 1 dochter met 'adhd' en een dochter met ws PDD-NOS.
Die heten Ashley en Michelle

Ik schrijf inderdaad veel, al vind ik het zoeken naar woorden erg moeilijk. Ik ben meer gaan zingen.

In de steek gelaten, ja zo voel ik me wel een beetje.

Breuk? ik voel me wel gebroken, zeker nu ik in januari met psychotherapie begin is er een groot gapend gat geopend. Dat in combi met (op dit moment) weer de verkeerde anticonceptie maakt dat ik me nog meer 'niet in mn lijf' voel dan anders, ik kan niet intiem zijn, ik voel op dit moment helemaal niets meer aan lust oid. Tot groot ergernis van hubbie die zich net zo leeg voelt als ik omdat hij dus totaal geen aandacht krijgt op dat gebied.

Gelukkig is de prikpil bijna uitgewerkt, dan stap ik weer over op een minipil.. en dan wachten op de therapie

Niet om te readen, maar om even te delen..

Mij geweldige mama en ik.

En mijn 3 grootste meiden.

Wat een deugnieten .

Wat zal je ongelooflijk trots op ze zijn!

Jeh, wat een lekker stel meiden zeg!!!

Drie kleine Evelyn´s

Wat een prachtige oogjes hebben ze!!