contact met overleden dier.

Heel erg dankjewel allemaal,

Ik hoop echt dat ze het wil..

Nee het was inderdaad niet zo een goed begin van het nieuwe jaar.Ben er nogal van streek van.
Mis hem zo in huis. Hij was zo ontzettend lief..

Liefs,

heaven

Heeey Heaven,
Ik heb gister voor het eerst geprobeerd om een foto van een dier te lezen. (zie fotolees topic).
Zelf vond ik het nog best goed gaan.

Ik wil ook wel proberen of ik ook iets bij jouw kitten door kan krijgen.

Ik zal hem eventjes bij de fotolezingen plaatsen

Dankjewel wendy

Nadat Charlie zich af vroeg waar dat woordje 'rakker' vandaan kwam, heb ik het haar even gevraagt wat zei ervan vond. Ze vertelde me dat haar overleden kat rakker heet.
Aangezien dvunz niet wist wat hij ermee moest, dachten we dat de kat van Charlie via mijn contact zocht.

We hadden even gemsnt, en we voelde allebei dat we koude handen (tocht) kregen. Ik had al in de gaten dat ik dingen door kon krijgen. Dus ik heb geprobeerd om contact met rakker te maken, en heb het opgeschreven.

Hier komttie:

Ik zal even opschrijven wat ik doorkrijg. Ik ben benieuwd.

Zoals ik al had gevraagd, klopt het dat jullie erg gehecht aan elkaar zijn.

Toen ik net even weg was schoot het mij te binnen dat ze weet dat je er nog steeds verdriet om kan hebben. Ik denk dat ze wilt dat je geen verdriet om haar hebt, ze heeft het nu goed. En je hoeft je geen zorgen om haar te maken.

Ik heb het gevoel alsof ze wilt dat je een nieuwe kat neemt. Daarom vroeg ik toen straks ook ofdat je een andere kat hebt. Maar die keuze is aan jouw, en hoe jij je daarbij voelt, en of dat mogelijk is.

Volgensmij heb je haar niet lang gehad. Ik denk dat dieren net zoals mensen op de aarde komen om te leren. Ik heb het idee alsof ze nog iets af moest maken, en ze dit gedaan heeft. Daarom denk ik ook niet dat ze opnieuw geincarneerd is.

Ik heb het idee alsof ze erg speels is! En dat ze erg goed met je kan spelen en knuffelen. Jullie stralen echt liefde uit naar elkaar.
Alsof ze de rest niet zo zag staan.

Naar mij idee wilt ze je laten weten dat ze het nu goed heeft, en met andere soortgenoten het naar haar zin heeft. En dat ze daarom contact met mij zoekt, om het jouw te laten weten.

Heb je niet eens het gevoel gehad dat ze bij je was? of over haar gedroomd? Volgensmij heeft ze je welleens opgezocht, en je willen troosten.

Erg mooi om dit te voelen, vooral omdat ze nog zo jong was. En jullie erg veel liefde voor elkaar hebben!

Heeft ze je welleens gekrabt (tijdens het spelen)? Denk niet dat ze dit zo bedoelde. Ik voel een soort schuldgevoel.
Alsof ze medelijden met je heeft, dat ze niet wilt dat je verdrietig om haar bent.

Ook krijg ik het gevoel dat ze veel wilt ontdekken.

Maar het belangrijkste wat ik toch elke keer doorkrijg, is dat ze het nu goed heeft. En dat je je geen zorgen om haar hoeft te maken.

Ik moet denken aan een 'totumdier'. Ik weet niet zeker of het ook je totum dier is ofniet. (dat is een gids alleen dan een dier). Alsof ze je probeerd te beschermen en te helpen. Ik zeg dus nu niet dat het je totumdier is, maar het zou kunnen.

Ik weet dat je kan uittreden. Tijdens mijn uittredingen kan ik contacten maken met entiteiten. Misschien moet je maar eens proberen om in contact met haar te komen via meditatie of uitteding.
Ik vraag altijd voor een uittreding of mijn gidsen en beschermengelen er bij willen zijn, om mij te helpen. En ze zijn er nog altijd bij geweest.
Ik zou dit wel proberen, je weet maar nooit!!

Ik denk wel dat je hier iets aan hebt. Ik heb geprobeerd mijn hoofd leeg te maken, en mijn eigen gedachtes te scheiden met wat ik binnenkrijg.

Groetjes en succes, Wendy

Dit was de eerste keer dat ik dit deed, en ik had er een goed gevoel bij.
Charlie dacht dat het ook klopte.

Na wat even gepraat te hebben op msn voelde Charlie ook de aanwezigheid van Rakker, en kon ze wat meer bevestigen (ook uit mijn lezing).

Best mooie ervaring voor ons allebei.

Ik denk dat ik weer iets nieuws heb ontdekt

Wendy, je bent geweldig. Eindelijk na 4 jaar contact.

Mooi wat je gedaan hebt. Erg mooi

erg mooi allemaal. en ook de manier waarop. via een lezing voor een ander. super hoor.
charlie, ik hoop dat je een beetje gerust bent nu. eindelijk kontakt gehad echt te gek.

wendy, ga zo door. je doet het goed.

Goed gedaan, ik krijg er een goed gevoel bij als ik dit lees. Wat wordt 2007 toch een mooi jaar . Ik wist het al, maar het is ook wel fijn als er van allerlei kanten bevestigingen komen.

Ik heb hier ook wel eens de vraag gesteld hoe ik zelf in contact kon komen en nu gebeurd dit. Het was vreemd, omdat het na 4 jaar eindelijk gebeurde. Nog nooit eerder meegemaakt, maar het voelde wel beter. Na de lezing van Wendy, kreeg ik last van een erge depressie. Toen ik daarna mijn lieverdje hier had, was dat gevoel weer helemaal weg. Ik voelde me zo opgelucht en zo ja eh, moeilijk te omschrijven. het voelde iig wel goed. Ik dacht dat ik de lezing even gewoon zou lezen en dat ik er verder weinig emoties bij zou hebben. Maar toen ik eenmaal een heel emotioneel stukje las, kwamen de tranen als uit het niets met stromen over mijn wangen gespoeld. Het ging om deze zin: Ik voel een soort schuldgevoel.
Alsof ze medelijden met je heeft, dat ze niet wilt dat je verdrietig om haar bent.
Wendy heeft me later verteld dat Rakker het niet fijn vond mij zo snel al weer te verlaten. Ook deze raakte mij enorm: Jullie stralen echt liefde uit naar elkaar.
Alsof ze de rest niet zo zag staan.
Dat gevoel had ik al toen ze nog leefde. het word nu bevestigd. Ze zag de rest ook niet echt staan. Als ze in huis was en ik kwam uit school, het eerste wat ze deed was naar mij toe komen en dan pakte ik haar op schoot en dan knuffelden we wat en stoeiden en speelden. We waren echt een soort van hartsvriendinnen. Ik denk dat ze heel dankbaar was dat ik haar toen van de straat af gehaald heb. Daarna werden we echt `verliefd` op elkaar. We waren bijna onafscheidelijk en ik was kapot toen ik die beruchte dag het te horen kreeg op weg naar huis in de auto van mijn pa. Ik had nooit gedacht dat ik haar nooit meer levend zou zien. Ik heb dus nooit echt afscheid kunnen nemen. Het was zo plotseling en heb het nooit zien aankomen. Heb haar wel gezien toen ik thuis kwam, maar het was zo triest. Ik ben er echt kapot van geweest. Ze had een stukje van mij meegenomen met haar overlijden. Alsof er een stukje van mezelf dood ging. Ik heb dus echt bewust vorig jaar ervoor gekozen om een tattoeage met haar naam, overlijdensdatum en haar koppie op mijn arm te laten zetten. Maar ja, ze zal altijd in mijn hart en herinnering voortleven.

RAKKER
Geboren: Juni 2000 Overleden: 3 December 2002

Rust nu maar zacht, lieve meid. Je hebt het verdient.

van sommige posts word ik gewoon een beetje stil......

liefs

Thomas

Ja begrijp wat je bedoeld Thomas..

Jah, ik vond het wel mooi wat er gebeurde.
Ik denk dat Charlie na mijn lezing er meer voor open is gaan staan, en ze daarom ook de aanwezigheid kon voelen.

Ik vind het wel apart dat ze eindelijk naar 4jaar weer contact had, en dan ook nog via mij.

Charlie heeft hier zeker iets aan gehad! Ik ben blij dat het zo gegaan is. En het heeft Charlie ook antwoorden gegeven.

Charlie had namelijk nog een belangrijke vraag open staan. (die staat niet in dit topic, is op msn besproken). En hier heeft ze ook antwoord op gehad.

Wendy, we nemen waarschijnlijk een nieuwe kat. Ik wist niet dat Rakker dit graag wilde en heb het met de kids en mijn man besproken. het was apart, want het enige wat ik de kids vroeg, was wat ze hier bij ons in huis nog graag wilde hebben zodat ze hier nog wat gelukkiger zouden worden. Mijn stiefdochter gaf aan dat ze een katje wilde en mijn stiefzoon vulde dat aan met dat we er dan een uitzoeken in een asiel. Ik heb het eens tot me door laten dringen wat ze zeidden en wist ook dat het nu wel goed zou zijn. Ik sta er nu zelf ook achter en ook omdat mijn schat dit wil. Ik zit te denken om dan weer een zwart witte te nemen. Ik zou graag weten van jou, Wendy, wat ik het beste voor naam kan geven. Als het ook maar iets weg heeft van Rakker ben ik tevreden. B.v.D. P.S. Toch grappig dat onze kinderen dit gewoon bij mij aanvoelden welke kant ik op wilde zonder dat ik er iets over had gezegd.

Mooi om te horen Charlie . En vooral dat de kids en je partner ook achter deze beslissing staan . Wel mooi, dat ze zelf voor een katje zouden kiezen.

Een naam bedenken? hmmmm.. ik denk dat jullie deze beter zelf kunnen bedenken . Vraag het aan je kinderen? Het is denk ik beter dat jullie zelf een naam kiezen die jullie ligt.

Groetjes wenn

Wendy's mag ik je wel aanraden om te mediteren voor én na dat je gecommuniceert hebt met een dier? Communiceren met dieren kost veel meer energie dan het lezen. Sluit ook altijd goed af,
wees niet alleen beleefd tegen het dier maar ook tegen jezelf, wat van het dier is, blijft van het dier, jij mag het wel voelen, maar niet overnemen. Anders ga je zelf onderuit.

En communiceren als je moe bent oid is iets wat ik persoonlijk niet aan raad, omdat het (ook al voel je het zelf niet) ontzettend veel concentratie kost. Mispak je ook niet in zieke dieren. Zij zijn zwakker en om het contact vast te houden zullen ze jì³uw energie gebruiken Dus dan heb je 'dubbel verbruik'.

Niet alleen praten met je gedachten, ook met je verbeelding, stel je voor wat je zegt. Neem het belangrijkste woord uit de zin en stel dat voor. Na een tijd ga je het vanzelf doen, in het begin moet je er alleen wel op letten. Wanneer dieren het niet begrijpen gaan ze kijken wat jì­j je er bij voorstelt, bij dat woord. En adh daarvan gaan ze verder om hun antwoord te geven. voorbeeldje; Een baasje vroeg me waarom haar paard zo bang was voor een blauwe spons afgelopen zomer. Dus ik vroeg dit aan het paard maar kreeg geen antwoord. Het baasje (behulpzame communiceerder ) gaf mij toen deze tips. Ze zei 'stel je een blauwe spons voor!' Ik vraag het opnieuw en haal een blauwe spons in mijn gedachten. Ik krijg meteen het antwoord 'aah dat ding!' en het dier gaf me het antwoord.

Dit zijn overigens behulpzame tips! Tips waar je zéker je voordeel uit kan halen.

Dankje Kath, hier heb ik ook iets aan!

En vooral met dat inbeelden van dingen, kdenk ook dat da zal werken.

Goeie tips kath! Bedankt

Wendy's; naar gelang je meer gaat communiceren ga je er zelf logischer bij nadenken en zelf je eigen 'tipjes' ontwikkelen Ik kan je echt weet ik hoeveel 'kleine' dingetjes zeggen die ik gebruik om signalen duidelijker door te krijgen. Maar uiteindelijk moet jij zelf daar jouw eigen 'manier van' uit halen. Ieder communiceert op zijn manier en dieren zijn nu eenmaal geen mensen die je letterlijk zeggen wat ze denken of voelen. Ze tonen het of laten het je voelen en jij bepaalt hoe je het op neemt Laat een hond je bvb een stok zien, dan kan dat zijn dat hij graag apporteert, of dat hij ooit geslagen is met stokken (of geslagen word) Tja...Aan jou om te bepalen welk van de twee het is. Zulke situaties moet je je ook op voorhand al voorstellen, zodat je ook weet hoe je kan reageren, je kan de hondn iet letterlijk vragen 'ben je geslagen?' want dat snapt het dier niet. Dat begrijpt het niet. Je kan bvb wél vragen 'doet dat voorwerp pijn?' Want pijn kennen ze wel.

SUPER BEDANKT!!! kzal het is keertje proberen.. alleen hoe begin jij met het contact maken?

(bij rakker ging dat vanzelf).

Ik begin door te mediteren, Het is er eigenlijk voor zorgen dat je je eigen gevoelens even op zij zet (gevoelens beinvloeden je gesprek te veel en zorgen voor storing bij de communicatie) en je even tot rust komt. Daarna roep je de naam van het dier en wanneer het reageert, dan krijg ik het beeld van het dier voor me. Dan begin ik gewoon rustig met me voor te stellen, vertellen wat mijn bedoeling is en 'door wie' ik gestuurd word.
Reageert het dier niet meteen, zeg ik gewoon zijn naam en vertel ik het dier vervolgens wie ik ben, en dat zijn baasje me gevraagd heeft contact met hem/haar te maken. Vaak verschijnen ze dan wel . Eenmaal contact voel ik het dier, ik heb een gevoel in mijn hoofd,een soort van druk, maar geen onaangename druk. Ik 'voel' het gewoon. Dan weet ik dat ik goed zit. Vervolgens vraag ik ì¡ltijd hoe het is. Ook dieren verdienen beleefdheid.

Op het einde van het gesprek bedank ik ze voor het gesprek en neem ik afscheid.

Maar laat je niet misleiden, het is niet omdat het dieren zijn dat ze geen gevoelens kennen. Ik heb dieren gehad die mì­j confronteerde met mijn gevoelens ipv andersom, dat zijn dan vaak ook de wijzere en dus wat brutalere dieren hoor. (ja ook onder de dieren zijn oudere zielen ) Vaak bedoelen ze het goed en vragen ze gewoon van 'jij hebt ook verdriet' of 'waarom ben je zo boos?'.
Antwoord ze ook gewoon eerlijk, ook al wil je er eigenlijk niet over praten, dieren vertellen niets door en vinden wantrouwen een ontzettend onaangenaam gevoel, vertrouw jij hen niet, hebben ze geen reden om jou te vertrouwen. En zullen ze dus zelf zorgen voor storing of zelfs het gesprek gewoon afsluiten .

Overigens zeg ik geen woord hardop...Ik 'denk' alles En onbewust praat je met beelden ipv met woorden. Je hersenen vormen nl automatisch 'beelden' bij hetgene dat je zegt. Dieren kennen onze taal nl niet, maar wel beelden en gevoelens, zo 'herkennen' ze het wel. Jij krijgt ook beelden door die je hersenen 'decoderen' tot woorden/zinnen. Dat gaat meestal alleen zo snel, dat je het zelf niet beseft. Tenzij je het niet meteen begrijpt, dan zal je ze zien.