Iemand vroeg me gisteren avond of ik wilde proberen contact te maken met een overleden dier, ik kreeg een foto om te lezen en een naam, en ze wilde weten of ik iets kon doorgeven voor haar.
Ik zei dat ik ging proberen maar dat ik het nog nooit gedaan had dus dat het mis kon lopen.
Dus toen het hier onder rustig werd heb ik eerst kort gemediteert en daarna ben ik me gaan concentreren op de naam van het dier en hoe hij er uit zag enz. Ik vroeg hem of ik hem vragen mocht stellen en ik kreeg een korte 'ja'
Ook redelijk kortaf zoals ik me wel had voorgesteld bij hem (door dat ik zijn karakter al had kunnen lezen)
Ik heb hem vragen gesteld en ik kreeg de antwoorden telkens in mijn hoofd, gelijk wanneer ik een foto lees, ik 'hoor' ze niet echt maar ik wist het gewoon.
Daarna vroeg ik hem of hij kon laten voelen wat hij voelde. Ik had het net gevraagd toen ik een pijnscheut in mijn enkel kreeg. Ik kromp écht ineen. Die pijn scheut nam geleidelijk aan af en toen kon ik verder
Daarna heb ik hem gevraagd of hij me kon tonen hoe hij er nìº uitzag en ik kreeg niet echt een beeld voor me maar ik wist hoe hij er uit zag. En doordat ik het wist kon ik zelf een beeld van hem vormen.
Ik ben nog steeds moeite aan het doen om mezelf er van te overtuigen dat dit echt was!