emotionele pijn loslaten

Je hebt gelijk. Ik kan aardig stellig zijn. Ik zie absoluut de worsteling die je doormaakt en je zoekende blik. Ook kan ik me prima inleven in de wereld die je van jezelf hier verteld. Toch zeg ik het bewust iets harder omdat ik juist wil dat mijn boodschap niet ondubbelzinnig overkomt. Door stelling te nemen, schiet jij direct in je allergie voor mensen die stelling nemen. Ik weet nog niet waar deze allergie bij je vandaan komt, maar het is wel iets waar jij regelmatig tegenaan loopt. En ik weet heel goed dat ik nu ook weer een stelling in je schoot drop, waar je helemaal niet op zit te wachten . Toch kan ik op dit moment niets anders dan het doen. Je moet er doorheen, zodat je kan uitzoeken waarom dit nu juist zo naar bij je overkomt.

Ik wil in ieder geval zeggen dat ik het heel goed van je vindt dat je je ongenoegen hebt uitgesproken! Daar is veel moed voor nodg, dus daar wil ik dan ook niet licht overheen stappen.

Dat klopt, maar ik probeer je juist ook te laten zien hoe je op dit moment kijkt. Pas als je namelijk begrijpt hoe je kijkt, kan je veranderen hoe je kijkt. Ik probeer dus niet alleen te zeggen dat je anders moet kijken, maar probeer juist je te laten inzien hoe je op dit moment kijkt. Vergeet niet dat ik het alleen moet doen met de berichten die je gepost hebt. Wat dat betreft zou ik met een foto-lezing jou veel meer kunnen vertellen, als je daarvoor openstaat.

Ik vat het ook zeker niet zo op, en ga vooral door met je gevoel uitten. Je bent goed bezig lees ik!

Ik denk dat ik niet zo zeer reageer op je stelligheid, maar op het feit alleen de éne kant te belichten. Nu je bv. zegt worsteling ed wel te zien kan ik er met een ander gevoel naar kijken.
Eén zijde belichten en denk ik mijn pijn en moeite negeren, geven mij het gevoel fout bezig te zijn of niet te deugen.
Het haalt mijn waarde onderuit ? Er niet te mogen zijn met ook mijn mindere kanten, het moet perfect. Valt dan het woord negatief of egoistisch dan is het helemaal feest ;).

In feite verwoord je denk ik mijn eigen harde afstraffende stem en als dat veel gebeurt is er geen ruimte binnen in mij meer om te zien dat er ook een heleboel dingen wel goed gaan.

Sta ik in mijn kracht en iemand uit iets dergelijks meestal niks aan de hand, maar ben ik even wankel en ik vraag feedback of uit me, dan kan een eenzijdig reactie van alles bij me teweeg brengen.Ik heb op zulke momenten blijkbaar de combinatie van bevestiging ( goedkeuring ) en die spiegel nodig.

Dat ik hier regelmatig tegen aanloop zal ik ook absoluut niet ontkennen, hetis één van de weinige dingen die me nog echt onderuit kunnen krijgen, maar dan ook goed.

Het aparte is ook , ik vind het niet erg als iemand stellig is, confronterend is. Meestal graag zelfs omdat je daar het meest mee geholpen bent. Er doorheen is ook niet iets wat ik erg vind, alleen blijkbaar heb ik het ( nog ) nodig dat mijn andere kant tegelijkertijd ook erkend word.
Maw pijn en moeite negeren is blijkbaar een behoorlijke trigger.





Dank je.





Ja en daar kan ik het nog steeds niet helemaal met je eens zijn.
Meestal beginnen die perioden dat ik even wat onzeker ben of ik wel goed bezig ben , ongenoegen over heb.
Misschien ben ik dan wel juist op zoek naar troost, bevestiging. Daar ben ik nog niet helemaal achter. Ik weet dan eigenlijk zelf al dat ik licht negatief bezig ben, het normale menselijke stuk zullen we maar zeggen.

Als jij bedoelt te zeggen dat ik dan te negatief en te hard tov van mezelf ben , dat klopt, ik val dan terug in een oud patroon en heb de ander even nodig om daar weer uit te komen.
Als jij bedoelt te zeggen dat ik in het algemeen dan te negatief kijk, ga ik protesteren van ja hallo mag ik ook eens ben mens hoor. En tegelijkertijd gaat mijn eigen stemmetje aan de gang , met van zie je wel zie je wel. Met alle gevolgen van dien

Daarnaast loopt nog het stuk , wat nu even buiten beschouwing lijkt te raken , dat ik zelf in staat ben onrust te gaan stoken omdat het te goed gaat.
Ik moet leren omgaan met goed en vertrouwen, en dat is nieuw terrein. Ik ben het helemaal met je eens dat ik met mijn negatieve gedachten daar mezelf niet help.
Alleen ben ik er nog steeds niet achter waarom ik dat doe.

Dat was ook een beetje wat ik aangaf naar jou Nims, ik weet dat ik daar negatief doe, alleen eh leuk dat je dat bevestigd, maar het ging er juist om dat ik niet goed snap waarom ik dat doe en hoe ik het kan veranderen. En echt geloof me gewoon dr in geloven lukt ff nog niet.

Eigenlijk zijn er twee dingen door elkaar gaan lopen realiseer ik me nu. Alleen maar mooi, zijn twee belangrijke onderwerpen voor me.

Ik vind het fijn Nims dat je de moeite neemt om helder en uitgebreid je motieven toe te lichten. Menigeen zou bij een confrontatie zich omdraaien en zeggen laat maar. Zelf ben ik niet zo iemand, en blij te merken dat jij dat ook niet bent.


Ik zal een foto plaatsen in het foto lees gedeelte, ik zal er een tweede bij doen , waar alleen mijn ogen heel duidelijk te zien zijn. Die zeggen nl. veel.

Dilani gaat nu cursus kort en bondig schrijven volgen....pfff vlg mij is dat echt een vak apart

Dilani

Mooi stukje en bedankt voor je reactie. De vraag die je stelt die nog onbeantwoord is voor jezelf is deze
"Je weet niet goed waarom je negatief gaat doen."

Ik zou eigenlijk zeggen door het gebrek aan zelfvertrouwen in jezelf. Je bent niet zeker in je eigen leven en keuzes. Waarschijnlijk heb je in het leven veel tegenslagen of teleurstellingen moeten verwerken, waardoor dit patroon erin is gesleten. Vergeet niet dat de mens bij uitstek een gewoontedier is, en ja, jij bent ook een mens.

Kijk dus in je verleden naar je aangeleerde gewoontes uit zelfbescherming. Grote kans dat je vindt waar je nu naar op zoek bent.

Hoi Nims,

Dat is iets waar ik idd al veel mee bezig geweest ben, en al veel van de beschermingsmechanismen van heb los gelaten.

Alleen bij deze kan ik er maar niet achter komen wat er precies gebeurd en zal dan ook wel een sterke kerngedachte zijn. Ik vermoed zelfs de meeste fundamentele.
Vandaar de vragen op het forum of iemand er herkenning bij had.

Mijn ervaring heeft me geleerd , dat door erover te praten , te reflecteren, anderen hun gedachten gevoelens erover te lezen, er dingen bij mij los komen of op hun plek vallen.

Het blijft dus nog even zoeken en doorvoelen, maar ik ben weer een stukje op weg.

Iedereen bedankt voor zijn of haar reactie !

Liefs
Dilani

Hey als je het met me eens bent, kan ik geen stelling nemen he . Grapje. In ieder geval is het goed hoe je ermee bezig bent, en inderdaad jezelf de juiste vragen stellen, geeft je vaak een veel beter inzicht in het probleem.

Misschien kan je je eens afvragen waarom je op zoekt bent naar de oorzaak van het probleem, terwijl er misschien niet eens een oorzaak is, of hij in een ander leven ligt. Misschien is het practischer om bij jezelf te gaan herkennen wanneer je "weer eens negatief" gaat doen, direct je gedrag aanpassen en ermee stoppen. Uiteraard heb je dan nog wel even de momenten van negativiteit, maar als die daarna door jou worden omgezet worden in positiviteit, kan je misschien het patroon doorbreken.

Omdat je het vraagt dan , ga ik het maar weer eens niet met je eens zijn ;).

Ik snap wel wat je bedoelt hoor en bij sommige dingen werkt dat ook. En bij deze dingen inmiddels ook wel meer, ik kan er meer afstand van nemen.

Eigenlijk zeggen we het zelfde, alleen lukt het me nog niet direct mijn gedrag aan te passen.
Ik kijk naar wat me het gevoel geeft en wat het onderliggende gevoel is , zodat ik een tool in handen krijg om mijn gevoel/ gedrag te stoppen.
Dat heeft altijd goed voor me gewerkt. In één keer iets loslaten is iets wat niet bij mij past, controle he

En een deel zit het hem ook in stoppen met zelf de strengste meester te zijn , dan ben ik er ook minder in te raken.

Hoofdthema loslaten

Heerlijk toch als je ook met humor naar jezelf kan kijken

Altijd prettig. Zie ook mijn lezing, hierin heb ik ook een antwoord voor je "emotionele pijn" gezien.