Er zijn vlinders in mijn buik,
Mijn hart klopt sneller als ik aan je denk.
Hetgeen ik niet wilde weten blijkt toch waar te zijn,
Lieve schat ik ben verliefd op je.
Wat een onmogelijke liefde leek,
Blijkt een onmogelijke liefde te zijn.
Toch bedriegt de schijn,
Het is alleen angst die het onmogelijk laat lijken.
Angst voor wat je achter laat,
Angst voor wie je pijn doet.
Angst voor wanneer je uiteindelijk bij me bent,
Ik je ook weer kan verliezen.
Geef mij je angst,
Dan krijg jij die van mij.
Alleen om te bestuderen,
Zodat wij elkaar kunnen begrijpen.
Hoe vaker ik je spreek,
Hoe vaker ik je zie,
Hoe vaker ik aan je denk,
Hoe mooier dat jij wordt.
Niemand om mij heen zal dit kunnen begrijpen,
Het is namelijk mijn grootste geheim.
Toch verteld mijn hart mij keer op keer:
Ze hoort toch echt bij jou.
Hoe breek ik mijn verleden af,
Hoe beperk ik de schade.
Hoe moet ik nu verder,
Met al die balast om me heen.
Hoe hoog is de prijs van liefde?
Het zou toch gratis moeten zijn!
Toch stelt het enigzins gerust,
Onze liefde is onbetaalbaar.
Jij hebt nog niet gekozen wat jij nu eigenlijk wilt,
En als ik heel eerlijk ben dan weet ik het ook nog niet.
In ons hart is het niet moeilijk,
Maar daar redt ons hoofd het alleen niet mee.
De puzzel ligt op tafel,
Wij zijn samen aan het spelen.
Veel stukjes liggen er al,
Helaas weet niemand of ze op de juiste plek zijn aanbeland.
Het enige dat ik op dit moment kan verzinnen,
Is samen met jou te spelen,
Tenminste,
Zolang als dat de puzzel er nog is.
27-2-2006