[ged] Mis, Missen, Mist

In gesprek met jezelf
als er elfjes door het sinistere maanlicht vliegen
kunnen kinderdromen niet meer liegen
onbevangen blijven ze in elk van hun dromen hangen
blijven tijdelijk in deze wereld gevangen

het is fijn als je ouder wordt terug te kunnen naar je jonge jaren
even uit de wereld van zo veel gevaren
lekker voor je uit turen
heerlijk naar die tijd terug gluren

hou die momenten vast
dan blijft de wereld voor jou geen last
maar open en duidelijk naar je toe
geloof mij maar dat ik dat ook vaak doe

men spreekt dan niet meer van de reddende engel
maar een vernuftig wezentje een kleine bengel
blijf altijd jezelf
dan ben jij die elf

Maanlicht (De Clown) 07-12-2006

http://www.dichttalent.nl/?nav=orthKsHrGmKhLkBgE&gedsel=zwgxnBsHrGmKhLAwuTbvTAILsiC

En bedoel je in deze zin, mijn persoonlijkheid die iets wil "zijn"?

Misschien kun je het ook anders zien. Ik heb zelf vaak moeite met wat ik ben. Soms denk ik wel eens, ik wil dit helemaal niet zijn.

Wat is voor jou het verschil tussen iets willen zijn, en het daadwerkelijk zijn? En wie / wat bepaalt wat je daadwerkelijk bent?

Bedankt voor je antwoord. Toch denk ik niet dat het onmogelijk is, maar dan stel ik gewoon de vraag andersom. Wat zou nou voor jou het omstotelijke bewijs zijn, dat het echt zo is. Los van de vraag, waarom jij dit bewijs wilt hebben. We zullen vanzelf wel ervaren of jij dit bewijs zult krijgen toch?

Maar op wat voor manier kunnen ervaringen van andere jou hierbij helpen? Dat is net zoiets als je rijbewijs proberen te halen met het theorie-examen. Als je het niet doet, of zelf ervaart, weet je gewoon niet hoe het is. Misschien is het simepl een kwestie van ervaring op doen?

Er zitten volgens mij meerdere gevoelskanten hieraan. Ook de gevoelskant hoe ik ermee omga is er eentje. Eigenlijk is het voor mij vaak best moeilijk om deze gaves die ik beweer te hebben, ook echt te hebben. Het schept bepaalde verwachtingen die ik elke keer toch wel moet waarmaken. Niet dat het me steeds niet lukt, maar ook ik vraag me wel eens af, hoe lang het goed kan blijven gaan. Wanneer maak ik eens een compleet foute foto-lezing, wanneer voel ik een persoon nu compleet verkeerd aan, lukt het me dit keer niet om een zielenkoppeling te maken, etc.
Ook is de verantwoordelijkheid die ik heb meegekregen eentje waarmee ik soms wel moeite heb. Soms moet ik tegen beter weten in, bepaalde deurtjes openzetten, of tegen schenen aanschoppen die ik liever met rust had gelaten. Door andere mensen wordt dit als "betweterig" ervaren, en dat snap ik heel goed. Het probleem is eigenlijk dat ik het vaak ook echt beter weet, en maar zelden ongelijk heb. Kan je je uiteraard afvragen hoe dit komt, en dat doe ik ook wel eens. Toch kom ik er niet echt uit. Ik doe het altijd maar af met het grapje dat ik enorm goed kan gokken.

En de vraag hoe het voelt om te weten dat je engelmens bent? Eigenlijk is dat vergelijkbaar met de vraag of iemand Homo is. Die persoon voelt bepaalde kenmerkende eigenschappen van het "homo-schap". Als die persoon al deze kenmerken bezit, is het eigenlijk een homo, en zo voelt dat ook. Voor mij geldt hetzelfde (nee ik ben geen homo ) maar ik voel wel alle eigenschappen van de engelmens in mezelf. Dus heb ik voor mezelf de conclusie getrokken dat ik er eentje ben.

Dragon, ook bedankt voor het opschrijven. Ik vond het ook bijzonder wat er gebeurde.

Mensen,

geen dank hoor!
Ik vond het zelf een fijne ervaring en ook leuk om hier op te schrijven.

Hoi Julien

Wat voor mij een bewijs zou zijn, dat het echt zo is dat je een Engelmens bent... Ik weet er zo 1,2,3 geen antwoord op te geven. Zal er over nadenken...
Waarom ik bewijs wil hebben? Ook een lastige vraag. Wat er zo eerst boven komt: ik wil gewoon niet voor de gek gehouden worden..
Voorbeeld. Als kind geloofde ik heilig in Sinterklaas. Hij was voor mij meer dan een goed-heiligman die cadeaus gaf. Ik hield gewoon van die man. En ondanks dat ik op een gegeven moment wel doorkreeg dat er iets in het verhaal niet klopte, bleef ik er vast in geloven..
Ik herinner mij nog goed het moment dat mijn moeder me vertelde dat sinterklaas niet bestond. Ik was niet te troosten en riep 'het is niet waar, hij bestaat wel!!!' (ik besloot later deze onzin nooit aan mijn kinderen voor te houden)
Nu gaat het hier om een om een 'kinderlijk' voorbeeld, maar ik heb het gevoel dat het hier voor mij om iets wezenlijks gaat.
Er is mij ook een bepaald beeld van 'God' geschetst,wat mij eigen werd, maar waarvan ik eigenlijk ook wel intuïtief aanvoelde dat het niet klopte..
In kern ben ik denk ik een 'goed' gelover,maar mijn levensgang heeft me kritisch gemaakt..
Dit voelt ook góed, ik kan me soms niet zo goed voorstellen waarom mensen soms zo makkelijk iets lijken te geloven... Hoe heb jij dit, je hoort van een ander dat je een Engelmens lijkt te zijn, herkent in jezelf de eigenschappen en dan kan je dit 'geloven'? Of twijfel je hier ook wel eens aan?

Zelf ervaringen opdoen.....ja,graag. Het is een wens.....en ja, waarschijnlijk beter dan ervaringen van anderen te horen.
Zoals ik al eerder zei ervaar ik soms wel kleine 'wonderen', maar weet van de andere kant ook niet of ik dat er zelf in wil leggen of dat het echt om iets bovennatuurlijks gaat...........

Als ik jouw laatste stukje lees, ervaar ik dat het voor jou soms ook wel een 'uitzoeken' is, klopt dat?

En dat je bijna altijd gelijk zou hebben.....wie is wijs........?

liefs,Liesanne

Oh....die sinterklaasmisser heb ik gisteren met mijn jongste meegemaakt...
Ik dacht dat hij niet meer geloofde, wel dus...

Erg he als ze horen dat hij niet bestaat!!
De oudste van mij was oh zo boos, hoe hadden we hem zo kunnen voorliegen al die jaren! Ja en dan weet je niets meer te zeggen.

Hier was het anders, mijn jongste vond mij erg dom.
Hij had tenslotte Sinterklaar zelf gezien en op tv zeiden ze ook nog dat hij echt de enige echte was.....
We hebben samen afgesproken dat hij voor hem wél bestaat en dat het eigenlijk niet uitmaakt dat wij dat niet geloven.
Ik wist ook niet goed hoe ik hier een positieve draai aan kon geven.
Toch vind ik het enorm knap van hem dat hij ondanks mijn verhaal vast houdt aan zijn "geloof".
Maar ik voel me nu wel een erg valse moeder

Kinderen ze blijven je verassen!

...en ze houden je vaak de juiste spiegel voor....

Dat klopt goed. Ik doe ook maar wat me zelf goed lijkt. Wat dat betreft is de begelijding eigenlijk vrij ver te zoeken. Gelukkig ben ik erg goed in gokken .

Wie is wijs? Wat bedoel je daar precies mee?

hmm interessante theorie sjuul, jij een engelmens.
ik ben een beetje laat met mn reactie merk ik....

Ik herken dingen uit de beschrijving die ik op jouw kan projecteren. (die ik dan voornamelijk op de kleine jij projecteer, dus voordat je de definitie geschreven hebt en hiermee erg druk was)
Maar ik denk dat je nog niet volledig bent. En dat zit bijv. in het ego. Ofdat acceptatie is of iets anders weet ik niet. Mijn gevoel zegt dat daar nog een stukje onvolwaardigheid zit.
Je intuititie daarintegen is zo enorm sterk...maar dat is altijd al zo geweest.

Voor mij sta je niet boven mij en ik ervaar dat ook niet zo, maar dat komt misschien ook omdat ik wat dichterbij sta dan andere op dit forum en je al wat langer ken.

Kan je dit wat beter toelichten? Ik begrijp niet echt wat je hier precies mee bedoeld, maar ik vind het wel interessant om te begrijpen.

Waarom zou de engelmens boven iemand staan? Ik merk wel vaker dat een aantal mensen de indruk hebben dat de engelmens "beter" zou zijn dan jezelf. Ik heb totaal niet het gevoel dat ik me beter voel. Ik voel me gewoon anders dan de meeste van jullie. Maar beter, nee dat niet. Beter zou betekenen dat we ons met elkaar zouden kunnen vergelijken. Ikzelf zou echter geen flauw idee hebben hoe je dit zou moeten doen. Wat zou je dan precies vergelijken?

Hoi Nims
Ik sluit me even aan, heb al iets gelezen over de Engelmens, en als je dit bent, ben je ook hier met een taak. De discussie van wel of niet een Engelmens zijn hoeft van mij dan ook niet,sommige eigenschappen bezitten wij allemaal als ik het goed begrepen heb. Wel zou ik graag begrijpen heb je dan ook contact met andere Engelmensen?
Want je anders voelen, dan lijkt het me toch prettig om met gelijk gestemde zielen te kunnen communiceren

Ja dat is een goede vraag. Tot nu toe heeft geen enkele engelmens zich aan mij bekend gemaakt, in die zin dat ze wel het vermoeden hadden er eentje te zijn, maar het eigenlijk niet zeker te weten. Nou moet ik wel toegeven ook niet actief ernaar op zoek te zijn geweest, dus ik heb eigenlijk geen idee. Misschien dat ik dat nog wel eens ga doen, maar eigenlijk leef ik altijd zo, dat de dingen vanzelf wel komen als ze nodig zijn. Dus wie weet .

Dus als ik je goed begrijp, zijn met b.v de foto-lezingen, geen Engelmensen verschenen?

Als ik aan menselijke engelen of engelmensen denk, zie ik iemand zoals moeder Theresa voor mij.

Je denkt aan mensen, die een grote betekenis hier op aarde hebben of gehad hebben, zichtbaar???

Nee Lena, ik denk gewoon aan Engelen.
En naast moeder Theresa zijn er nog zo veel die wij misschien nooit zien. Ik benoem moeder Theresa omdat er maar weinigen zijn die haar niet kennen, en zo kan ik beter uitleggen wat ik bedoel.