ik ben in het huis van kennissen bij ons in de straat. voor ik de kamer in ga, ga ik eerst in de hal naar het toilet. ik doe de witte deur open en zie dat er allemaal spullen in staan, net als een berging. het meeste zit in plastic tassen, op de wc bril liggen een paar handdoeken, ik kijk er van op dat de spullen er staan. ernaast is nog een witte deur met een toilet, deze is te gebruiken, alleen aan de rechterkant staan 2 of 3 plastic tassen op de grond met spullen erin.
ik heb het gevoel dat ze de toilet als berging gebruiken. iedere keer als ze thuis komen van het weekend naar de camping ze de tassen in de toilet zetten en het niet gaan opruimen. ik ga de kamer in, er zijn veel mensen op bezoek, de meeste zijn jongeren. niemand zegt hoi of hallo ook de kennis niet, ze lijken mij bijna niet op te merken dat ik binnen kom.
de vrouw zit aan de muurkant met naast haar mensen die ik niet ken, ik denk dat het duitsers zijn die bij hen op de camping staan. aan de kant van het achterraam zitten een hele rij jongeren. in het midden zitten ook nog wat mensen. ik voel me een beetje gespannen/opgelaten dat er zoveel mensen zijn en die ik niet ken. ik durf niet naar de vrouw te gaan om haar te begroeten.
ik voel me er teveel. de sfeer voelt er koel en gespannen, iedereen kijkt wat voor zich uit en zegt niks. ik ga maar ergens zitten omdat ik niet weet wat ik anders moet doen. ik heb het gevoel dat de meesten zich geen houding weten te geven.
Groet Amethist