[ged] Ik word bekeken

Iedere dag opnieuw zie ik gezichten,
Priemende ogen gericht op mij.
Ze kijken met een bepaalde blik,
En zien me zoals ze denken me te zien.

Ieder vooroordeel komt langs,
Dan is mijn ego weer te groot,
Ben ik te gevoelig,
Of vinden ze me warrig.

Zoveel gezichten,
Zoveel meningen.
Kom op zeg,
Wie denkt dat ik echt zo ben?

Waarom zou ik mezelf moeten zoeken,
Ik heb mezelf al lang gevonden.
Ik ben enkel een spiegel,
Jou vertellend dat je er nog niet bent.

Ik bots zo af en toe tegen je gezicht,
Dan ben je boos of lach je erom.
Om wie lach je nu echt?
Ben ik wel echt degene waar het om draait?

Ik maak je in de war en zet je op het verkeerde spoor.
Van de trein waarin je rijdt ben ik enkel machinist.
De rails liggen er al,
Ik breng je alleen maar op stoom.

Versnellen waar het kan,
Remmen waar het bocht.
Misschien ben ik gewoon niet duidelijk genoeg,
Ik ben helemaal geen mens.

Zoek niet naar iets wat er echt niet is,
Geloof me ik kan het weten.
Ik ben er niet trots op,
Ik heb er geen afschuw van.

Ik heb er geen oordeel over,
Ik heb het losgelaten.
Ik heb echt goed gezocht en enkel in mezelf,
Maar wat er niet is valt niet te vinden.

Mijn doel is me volkomen helder,
Maar ja dat is makkelijk.
De rails liggen er al,
Ben enkel machinist dus spring er maar op.