Loading...
nl

Nadenkertje

admin
admin sep 22 '07

Herinner je die? Heb je weleens kleine kinderen zien spelen in een zandbak of op het strand?

Ze creeeren mooie kastelen, grote monumenten, wegen en aquaducten tussen steden in hun zandbak. Zij creeeren hun eigen werelden van zand. Maar dan met vreugde en handgeklap, schoppen ze hu kastelen tot stof, vernietigen hun wegen, elimineren hun aquaducten en beginnen helemaal opnieuw met niets dan een lege stapel zand, gelukkig een ander universum aan het scheppen.
Kun je je voorstellen dat een kind aan stress lijdt omdat het zandkasteel begint af te kavelen omdat de golven komen om het mee te nemen?

Nou, misschien een beetje. Maar hoelang houdt ze vol hierin?

Gaat ze een Golf blokker bouwen?

Als de regen komt, bouwt ze dan een dak om haar creatie te beschermen?

Stelt een kind zich voor dat hij veilig is als een gebouw blijft staan, of wordt het bang voor zijn eigen ZIJN als het gebouw in elkaar valt?

Nee. Kinderen proberen niet iets kost wat kost te bewaren. Zij laten gebeuren wat gebeuren zal. Ja, zij zijn de scheppers van hun eigen speel universum, alles in grote vreugde, plezier en lol.
Wat is het verschil tussen de vooruitzichten van een kind en dat van een volwassene?
Als volwassenen, is ons geleerd hoe belangrijk en van belang het is om vast te houden aan onze creaties en ze nooit
te laten verslechteren. Het is geweldig om een huis te bouwen of een organisatie, maar het is niet groot als het begint te verandeen ( en het is helemaal slecht als er een bedreiging is van ontbinding) Hoe meer we ons vast kunnen houden aan"Precies zoals de dingen zouden moeten zijn", dan zijn we zeker dat we veilig zijn en verzekerd En zijn we heel blij, toch?

Nou niet bepaald. Wat we eigenlijk zien en ervaren is dat hoe meer wij vasthouden, hoe meer we de dingen precies zo laten zoals ze zijn, hoe meer we lijden. Omdat het de natuur van het universum is ( en alles wat er binnen leeft) om gecreerd te worden, voor een tijdje blijven, en dan kapot maken. Alles!
Maar dit dit hoeft geen bron van lijden te zijn. Helmaal niet!
De waarheid is - jij creeert je wereld om je heen. En je houdt het in stand. En je vernietigt het. Overweeg het lichaam waarin je verblijft. Je stelt je voor dat je je het veilig bewaard ten aller tijden, om te voorkomen dat het beschadigd of vernietigd word ten koste van alles. Het sleutelwoord is "imagine". We stellen ons voor dat we weten wat er rondom ons heen gebeurd als de echte waarheid iets anders is dan wij ons voorstellen.
In waarheid,creeeren we ons lichaam, we blijven het voor een tijdje, en we kiezen ervoor om het te verlaten, precies op het perfecte moment volgens een keuze die we lang geleden hebben gemaakt. En dit is precies wat er gebeurd met al het andere in ons universum
Als je los laat, en de wereld ervaart als een kind dat doet in de zandbak, dan ben je open voor de Waarheid,wat echt is eindigt nooit. De realiteit is dat je eeuwig de meester van creatie bent- en van vernietiging. Jij creeert, jij hebt plezier van je creatie voor een tijdje en dan laat je het oplossen, zodat je het aldoor opnieuw kunt doen. Voor altijd.

Waarom?

Doet niets ertoe?

Is niet Iets van belang?

Kijk eens wat er op de aarde was 10.000 jaar geleden. Kijk eens wat er nu is. Stel je voor wat hier zal zijn over 10.000 jaar. Alles totaal anders, alles totaal van geen belang en niets doet er toe?

Nee natuurlijk niet. We worden eens weer als kleine kinderen en zien de vreugde, de schoonheid, het plezier in wat we Nu hebben gecreeerd. En dan laten we alles los, vol plezier, als een kind die in het zand een kasteel kapot maakt met een emmer water. Omdat we weten dat we weer kunnen creeeren, altijd vers, altijd nieuw, met een uitbarsting van opwinding en plezier.
Waar het allemaal op neer komt is: waar kies je voor?


Kies je ervoor je stevig vast te houden aan hoe alles aldoor is geweest, ervaar je stress, zorgen en frustratie als alles begint te veranderen, omdat het moet?

Of kies je ervoor een leven te leven wat een plaats is van vreugde en gelach, waarin je alles gelukkig accepteert alles zoals het zich ontvouwt voor je, of het nu een creatie lijkt of vernietiging?

het is werkelijk een eenvoudige keuze, en iedereen maakt deze keuze, op elk moment. Wat is jouw keuze?

http://newworldspirit1.punt.nl/?gr=772493
Delen:
Thomas A
Thomas A sep 22 '07
Goed en dan ga ik en passant ook even naar die website en wat verder lezen. Een prachtig verhaal smaakt naar meer immers. Kom ik daar een link tegen, "Bezield leven"; een eigen site die ik amper een dag of wat geleden zelf heb aangemaakt, maar nog in opbouw is.

De wereld is klein; te klein om vast te houden........

Met een lach,
naar deze dag

Thomas
admin
admin sep 22 '07
Mooi hé Thomas, die kleine cadeautjes.. :)
Thomas A
Thomas A sep 22 '07
ontroerend..........
JulienMoorrees
JulienMoorrees sep 22 '07
Bijzonder verhaal. Wel leuke les die ik eruit haal.
Het proces om te creeren is veel belangrijker dan de creatie.
Debiorah
Debiorah sep 23 '07
Een heel mooi stuk karin! Erg waar maar ook moeilijk als je nooit anders hebt geleerd dan krampachtig vasthouden aan het bekende en vertrouwde. Je hebt mij aan het denken gezet en nieuwsgierig gemaakt naar de bron van deze tekst, bedankt voor het delen!

Social Services

Delen:

Netwerk

carina
Helderziende magda
Angela
Ies
Annemarie
Roy
Patske
xXBertDeZienerOpenaarDesDerdeOogXx69x420
Nouki