Ik voelde dat hij wegging

In het kader van jouw verhaal is het misschien toch iets voor jou om ook eens het BDE verhaal hier op het forum te lezen.

Thomas

Ja dat wil ik graag...waar precies staat het?

bij welk onderwerp?


Beschermengel

Bij informatie en kennis

Ja, heel mooi.. daar word je erg blij van als je dat leest.

Ik ben alleen niet tegengekomen wat je bedoelt..ik was levend op aarde en mijn zoon was net dood gegaan..bedoel je de overeenkomsten met zielsliefde?

Want in het verhaal van Pim van Lommel gaat het over de bijna dood ervaringen van mensen die het nog na kunnen vertellen..en ik was de gene die het ervaarde...snap je me?
In het verhaal van de BDE zijn het de BDE's die het ervaren.

Of bedoel je iets anders..

Beschermengel

Ik doelde op het fenomeen ziel op zich, dat deze een reis aangaat. Ik persoonlijk vind de uitleggen van zijn onderzoeken een duidelijk bewijs van het aanwezig zijn van een ziel. Alleen op aarde zijn lichaam en ziel een. Na de overgang van jouw zoon kun je nog steeds contact hebben omdat zijn ziel er nog steeds is.

Ja .. :nu snap ik wat je bedoelt

ik voelde dus ook dat zijn ziel op reis ging..wat ik eerst niet snapte hoor ..ik vondt het maar gek dat ik zo'n mooi gevoel kreeg terwijl ik hartstikke veel verdriet had..maar het is met nu wel duidelijk! Prachtig he..dat dat gebeurt!!

En ja inderdaad ik heb nog steeds contact met hem..ik hoor hem ook wel is...laatst hoorde ik hem in mijn linkeroor..eerst hoorde ik veel ruis...toen ineens was het doodstil..en hoorde ik hem roepen MAMA....zijn stem was iets vervormt alsof hij in een buis zat..maar was wel degenlijk zijn stem ..en zo duidelijk joh!
Wat was ik weer blij hem te horen!

Bedankt dat je me erop gewezen hebt ( BDE's )

Mooi omdat zo te voelen terwijl je intens verdrietig ben.

Liefs Dieneke

Ik vind het echt heel mooi hoe jij hierover spreekt engel. Uit mijn eigen omgeving ken ik ook heel andere voorbeelden. De tunnel en het licht heb ik ooit ook zelf gezien en dit gebeuren stond voor mij aan de voet van een totale verandering wat mijn verblijf hier betreft.

Vroeger kon ik helemaal niet met dood omgaan. Nu is dat zo anders. Toch zou ik zelf nog niet over willen. Met wat ik nu weet over de ziel, sta ik wel heel anders in dit bestaan. De ziel is overigens ook het uitgangspunt voor de fotolezingen. Ook mijn omgang met anderen is een zielscontact. aardse zaken zeggen me weinig..........

groetjes

Thomas

Hallo Dieneke,

Ja is mooi he ..we hadden ( hebben ) ook een heel goeie band met elkaar.
En dat is dan voor altijd ..liefde is eeuwig!!


Beschermengel

Dank je wel ja ik weet dat het ook anders kan zijn..maar ik vermoed dat die mensen geen ervaringen hebben met die ander kant..ik denk als ik dat niet zou hebben ..dat ik ook anders zou zijn, verdriet doet zo veel met je..en ik word gesteunt door de andere kant ..en daardoor overleef ik, en kan ik soms heeeeeeeeel gelukkig zijn!

OOOh ..dus je hebt zelf ook een BDe meegemaakt..wil je me daar over vertellen? of heb je het al verteld op het forum?

En nee ik zou ook nog niet over willen hoor ..maar ben wel heel erg benieuwd!! en ben ook echt niet bang om dood te gaan.

Dus je kijkt in de ogen ( ziel ) met fotolezing..ze zeggen ook dat je ogen je ziel zijn ..daar kunnen ze heel veel in zien.
Wat blijkt want je lezingen zijn heel erg goed!

Beschermengel

Rijn


Ik zet mijn auto bij de ingang van het pad wat ik ga, en zie hoe de kraai haren plukt uit de manen van het witte paard. Haar bouwstenen voor wat straks een mooi nest gaat worden.........en ik wandel en weet mij intens gelukkig, vredig, al in een, een en al binnengedrongen in mijn kern. Voel aan de oranjerode tulp langs het pad; ervaar zachtheid, broosheid.........in de kracht van mijn zijn, onder het schijnsel van het licht (liefde) van die ene "aanraking". Twee oude dames kruisen mijn weg naar het water en draaien zich vriendelijk lachend om, net als ik. Het is fijn even al-een te zijn. Denk na over de dingen die ik las en de gesprekken die ik met mensen had over angsten, angsten die ik van kinds af aan met mij mee droeg en die ik moest elimineren om een vrij mens te worden. Ik er dwars doorheen ben gegaan, omdat ik het meer dan zat was nog langer aan de grond gehouden te worden door deze alles verslindende wolf van geen liefde (licht). Nooit meer boos, ook niet op mijn moeder, zij kon niet doorgeven wat zij zelf niet had meegekregen. En toen ik nooit meer boos toeliet, voelde ik alweer vrij en dacht; ja logisch toch jij bent de enige die last heeft van boos, en direct realiseerde ik me dat ik ook niemand bewust pijn heb willen doen, maar het deed vanuit een niet weten............
En de Dalai Lama sprak "mensen zijn niet slecht, mensen zijn onwetend!" Het is niet mogelijk deze dingen aan het beeldscherm toe te vertrouwen zonder natte ogen, maar dan wel tranen van genegenheid. en ook daar aan het water; de Rijn, zij neemt ze mee naar het grote water..........................................

De angst, de pijn en de schaamte voorbij na al wat was. Ook niet meer bang voor nieuwe pijn. De onthechting uit mijn jeugd die mij zo vaak naar gene zijde bracht en mij daar bijna meer vertrouwd voelde dan in het hier. Ja, en de overlevingsstrategieën die ik mij eigen had gemaakt om hier manifest te kunnen zijn, bedacht in mijn onveilig nest van kom af, maar die zich als een rotte plek in een appel in mijn leven door begonnen te vreten en mij van binnen uitholde. Toen ik 3 jaar geleden de dood recht in de ogen keek en ik dat intens witte licht zag aan de andere zijde van de wolkentunnel, zag ik dit als een signaal om nu maar eens echt aan het leven deel te gaan nemen. Ik liet al mijn bagage los en keek er goed naar...............pakte wat ik er nog van wilde en ging.............................de tranen die nu gaan voelen echt enorm goed.

De tunnel kon ik wel schilderen, maar niet het witte licht, die intentie krijg ik niet uit mijn penselen. Goed dan maar een pas geboren kind erin geschilderd; omdat ik het moment zag als mijn echte geboorte........ en niet die van 50 jaar gelden, na een bevalling van 36 uur en ze me met kunst en vliegwerk op gang kregen....................

Ik ben een blij en intens levend mensenkind, en graag onder ons. Ik kan de schoonheid van dit bestaan goed zien en intens genieten van vaak heel kleine dingetjes.........maar ook van heel erg grote, zoals die ene aanraking.............................................


T. Andreas

mei ‘04

Mooi Thomas....jeetje ik ben er stil van.

Goed van je hoor om alles los te laten en verder te gaan ..de bagage achter je laten..dat is moeilijk.

Ik vindt het erg mooi zoals je het beschreven hebt...je bent een wijze man! die veel heeft meegemaakt in zijn jeugd..en wat je schrijft niet meer boos op je moeder omdat zij niet kon doorgeven wat zijzelf niet had meegekregen. Dat is zo ..wat je niet geleerd heb kun je ook niet doorgeven..en blijft het vaak terug komen in de volgende generatie's..totdat er iemand is die de cirkel verbreekt en het anders doet.


Liefs Beschermengel

Mooi Thomas en Beschermengel..
Heel herkenbaar.