Ménselijke dingetjes..

Volgens mij hoort het menszijn bij de menselijke spiritualiteit. Er zijn genoeg ideeen over hoe je spiritueel bent maar ik denk dat iedereen van oorsprong spiritueel is alleen dat de weg hervonden moet worden. Dit is voor iedereen een andere weg, je moet naar mijn idee niks, dat is de menselijke vrije wil. Iemand kan jou wel vertellen hoe je zou moeten leven maar dat wil niet zeggen dat je dit ook moet. De keus ligt bij jezelf.

Er zijn paden waardoor je spiritueel kunt groeien maar in mijn ogen hoef je daar niet minder menselijk van te worden, integendeel misschien wel meer mens. Maar hoe je dit ziet hangt ook af van je eigen beeld van spiritualiteit en menselijkheid.

Ik vraag me af, zie jij het als een berisping als iemand zoiets tegen je zegt? Ik kan me namelijk goed voorstellen dat het helemaal geen berisping is. Tenslotte verteld iemand alleen maar hoe die denkt dat het is.

En ja, het klinkt misschien stom, als je veel ervaring hebt, ga je vanzelf denken dat je weet hoe het zit. Het is daarom ook erg lastig voor beide partijen wanneer allebei niet op hetzelfde kennis-nivo zitten. Je krijgt dan al snel het leerling-meester verschil, waarbij een goede meester vaak ver te zoeken is. Wordt je niet belerend, laagdunkend of geirriteerd als er weer een nono (no offense! bedoel er niemand mee, alleen als voorbeeld ) op je pad komt die voor het eerst een geestje gezien heeft, of per ongeluk een kleurtje in de spiegel zag.

Uiteraard chargeer ik nu, maar wat ik ermee wil zeggen is dat veel zaken misschien belerend of denigrerend overkomen, vaak zijn ze wel goed bedoeld. Probeer eens bij jezelf te achterhalen waarom je het zo ziet, dan kan ik ook begrijpen of ik het misschien verkeerd zie .

veel spirituelen zweven mijlenver boven de aarde waardoor ze nooit in staat zullen zijn om de mensen te helpen, ze plaatsen zich te ver boven ze en proberen ze in een bepaalt systeem te dwingen dat ze misschien niet eens begrijpen.

NiMS spreek voor jezelf in deze

Mensen die jou vertellen hoe het moet, weten het vaak zelf niet.
De enige manier om je leven te leven is jouw manier.
Zwevend of met beide benen op de grond.
Toch is het een ander verhaal als mensen om raad vragen, accepteer het antwoord dat je krijgt. Ongevraagd en opgedrongen advies vind ik een ander verhaal.

@ Nims, Heidelroosje bedoelt de berisping in een andere context

Ik zie het vaak om me heen namelijk..

Het is me zelfs opgevallen dat er erg veel afgunst en jaloezie heerst .. een concurentiestrijd...
Want wat als iemand beter kaart kan lezen dan de ander, wat als iemand opeens foto gaat lezen..

Waar zou dat vandaan komen?

Ik voel het persoonlijk niet als berisping, maar het proeft als berisping..


Liefsss

Als nieuweling hier heb ik ergens anders iets gepost wat ik misschien beter hier had kunnen doen. :-) Het houdt me bezig 'mens zijn'.
Is ware spiritualiteit niet je intens bewust zijn van je menselijkeid en je verbondenheid met het/ alle Leven?
Heeft het niet te maken met nederig zijn omdat je beseft dat je deel uitmaakt van een Wonder, dat we allemaal deel uitmaken van dat Wonder dat leven is?

hartelijk groetje,
Inneke

Imo is spiritueel zijn beseffen dat je mens bent, in contact staan met de aarde en alles wat deze te vertellen heeft. Geesten is een bijkomstigheid. Ik denk dat spirituele meer open staan voor mensen en voor de natuur. Zij die denken dat ze het beter weten of zich beter voelen omdat ze ''gaven'' hebben vind ik een schande voor spiritualiteit. Dat is niet helpen maar andere neerhalen om zelf erboven te kunnen staan...Dat hoort niet.

Vind het dus een erg verstandig bericht Inneke hele mooie binnenkomer!

Hoe meer ik lees op deze site, hoe meer ik denk: "Ik heb toch niks toe te voegen?" :-)
En dan kwam ineens het besef dat het leuk is om met anderen van gedachten te wisselen via internet, maar dat het geen substituut is voor de be-leving van wat al die mooie woorden nu echt willen zeggen...

Wat als je je gevoelswereld verwoord............