Over spierspanning en de gevolgen daarvan
In een toestand van volmaakte rust, als de mens zich veilig en geborgen weet, is alles soepel en ontspannen, zoals het kleine kind aanvankelijk soepel, elastisch en buigzaam door het leven gaat, zich van geen angst en kwaad bewust. Maar al gauw is dat afgelopen als de anderen eisen gaan stellen waaraan het kind moet voldoen, en het kind leert om op zijn hoede te zijn, bang om het niet zo te doen als anderen van hem verwachten. Het leert zich beheersen, en spieren verstrakken alsof het elk moment op de vlucht moet. In dat samenstel van ontregelde spieren, te los of te strak, groeit het kind en vervormt. X- en O-benen, platvoeten, geforceerde gelaatstrekken, grote neuzen, kleine neuzen, grote hoofden, kleine hoofden, verbeten monden, spastische, houterige bewegingen of slungeligheid, omdat het zich geen houding weet te geven, groeistoornissen en tics. Zoals een boom zich ook alleen kan ontplooien en zijn wat hij moet zijn, als hij niet gehinderd wordt door bomen, die te dicht bij hem staan of een wilg, die geknot wordt omdat hij bruikbaar moet zijn, uitgroeit tot een wanstaltig cultuurproduct. Maar gelukkig groeien uit zijn zaden geen knotwilgen.
Bij gespannen, verkrampt en rigide levende mensen vindt je een constant te hoge spierspanning, zelfs in hun slaap. En als de emmer overloopt, krijgen ze pijn in hun rug of nek of schouder. De dokter zegt dan, dat hij zich meer moet ontspannen of stuurt hem naar de fysiotherapeut, die de spieren wel los zal masseren en dus niet de oorzaak wegneemt. Of hij laat een rì¶ntgenfoto maken, waarop de tussenwervelschijf versmald is, en dan is de dader bekend en kan uitgeruimd worden, maar aan de spierspanning verandert natuurlijk niets.
Aan de manier, waarop mensen zich bewegen, zich passen in het voorgeprogrammeerde patroon van de stijldans, kun je zien hoe rigide ze in hun denken zijn.
schrijver niet bekend, maar ik plukte het van de volgende site;
http://woorden.fol.nl/index.html
Thomas