Grappig dit topic.
Ik had hem nog niet gelezen, maar herken het wel. Ik kom de laatste tijd veel met mensen in contact die de verandering wel zien en erover willen praten maar dan zeggen ze steeds: maar ja, wat kan ik er aan doen?
Ik zeg hun dan altijd dat ze het moeten laten komen zoals het is, en juist die kennis die ze hebben moeten gebruiken als voordeel omdat hun de mogelijkheid hebben gekregen zich voor te bereiden.
Ik kijk daarom ook niet negatief naar dingen tenzij ik niet anders kan. Een ramp in elke vorm is nooit leuk, maar er zit meestal iets positiefs aan. Het is dan ook een kunst om die positieve dingen te leren zien, en ik heb dit mogen leren. Vaak zijn dit rampen waarin de meeste mensen alleen maar gewond raken. Als je dan verder gaat kijken dan zie je soms dat mensen dit nodig hadden om uit een bepaalde sleur te komen. Ik heb zo eens met iemand gesproken die ook een ongeluk gehad had, en die persoon had daardoor in jaren eindelijk weer familie gezien.