hallo iedereen
ik had dit weekend een heel raar weekend.
ik was zondag lekker aan het rommelen in huis en dacht
laat ik een wat foto,s in het album plakken .
begon met de foto,s van mijn dochter en ik voelde me erg trots,
niet zozeer die foto,s in het album plakken maar ze daarna ook weer allemaal bekijken maakt veel los.
toen de foto,s van de vakantie in het album geplakt ook altijd leuk om te doen .
toen ik dat allemaal gedaan had waren de dierenfoto,s aan de beurt, de honden die ik in mijn leven heb gehad en de paarden.
ik begon met de honden niet dat ik er zoveel heb gehad,onze ouderlijke hond ( de hond waar ik mee ben opgegroeid) toen ik voor het eerst op mezelf woonde twee jack russels op leeftijd en toen die er niet meer waren heb ik een mechelse herder gehad een schat van een beest ik woonde op een boven woning en ik heb hem een jaar gehad. heb hem toen aan mijn opa gegeven die op een boerderij woont met paarden veel land en dus veel ruimte voor het dier, ik deed hem weg omdat mijn opa graagzelf ook een hond wou maar geen geschikte kon vinden, een die op leeftijd was omdat mijn opa zelf op al behoorlijk op leeftijd is (86)
en ik wist dat mijn hond daar een goede plek had dus heeft mijn opa er veel plezier van gehad totdat hij voor een half jaar geleden overleden is. nu hebben we een engelse bulldog die soms echt denkt dat hij een mens is haha erg grappig soms .
enfin ik was toe om de paardenfoto,s in het album te plakken en was lekker bezig tot ik een foto zag van mijn arabier, die ik jammer genoeg weg heb moeten doen. ik had daarvoor ook al foto,s van hem in het album geplakt maar deze foto was zo emotioneel dat ik echt even naar de keuken toe moest lopen om daarna vreselijk te huilen en tijdens mijn huilbui dacht ik waarom huil ik zo . ik liep weer terug naar de foto en het maakte me zo verdrietig dat ik even naar mijn buurvrouw liep, ( zij is ook paranormaal en voelt dieren erg goed aan) ik gaf haar de foto en vroeg wat zij er in zag of voelde en zij voelde spanning en ook verdriet tot ze op een geven moment echt contact kreeg met het dier, (de pony genaamd alcatraz en ik hadden een bijzondere band en hadden samen veel meegemaakt heb had hem dan ook al vanaf veulen af aan)en wat ze mij vertelde was echt heftig .
ze zij dat hij het goed had en dat hij goed verzorgt werd enz (dat wist ik want hij is bij iemand die ik goed ken)
maar dat hij zich af en toe onrustig voelt omdat hij het me in de eerste instantie kwalijk nam dat ik hem weg had gedaan en dat de band die wij hadden nooit weer zou krijgen, maar het is nu wel goed en begrijpt het en vertelde me via de buurvrouw dat ik hem ooit weer zou zien en dat onze band altijd zou blijven bestaan en dat ik altijd met hem zou kunnen communiceren via mijn buurvrouw. dit alles vond ik heel erg emotioneel en heb de neiging als het in de toekomst lukt hem terug te halen.(staat in contract dat ik de koop terug kan draaien als ik dit nodig acht of wil omdat ze wisten dat het mij veel verdriet deed)
maar ik begrijp ook dat als ik dit zou doen de huidige eigenaar erg veel verdriet doe, ze is erg goed voor hem en hij heeft een goed huis .
wie kan mij inzicht geven in wat ik moet doen ?
moet ik als de tijd rijp is weer een leuke veulen aanschaffen om een band mee te scheppen of moet ik zoals ik dat altijd zij,
mijn ally terug halen
ik hoop iets te horen
veel liefs
flicka