Ik ben Amber, 38 jaar en ik woon samen; wij hebben 3 kinderen van 5,5 - bijna 4 en bijna 2 jaar oud. Deze kinderen hebben ervoor gezorgd dat ik hier op dit forum ben.
Ik ervaar geen enkele (paranormale) gave bij mijzelf. Bij mijn keuzes laat ik mij heel erg leiden door mijn gevoel en mijn intuitie. Daarnaast beschouw ik mijzelf toch wel als 'down to earth' en ratio is ook heel belangrijk voor mij. Het een sluit het ander dus niet uit.
Ik heb al weer een heleboel nieuwe kennis vergaard door op deze site te zijn en heel veel nieuwe energie opgedaan. Met name door te beseffen niet angstig te zijn maar vertrouwen te hebben. Ik hoop (tzt) ook iets terug te mogen geven.
Ik ben Grunie
Delen:
JulienMoorrees
jul 29 '07
Hoi Grunie,
Ook van harte welkom door mij toegewenst. Je zegt dat je kinderen ervoor gezorgd hebben dat je hier terecht gekomen bent. Mag ik vragen hoe ze daarvoor gezorgd hebben?
Ook van harte welkom door mij toegewenst. Je zegt dat je kinderen ervoor gezorgd hebben dat je hier terecht gekomen bent. Mag ik vragen hoe ze daarvoor gezorgd hebben?
LPChip
jul 30 '07
Welkom Grunie. Je hoeft niet persé paranormaal begaafd te zijn om spiritueel te zijn. Maar wees niet bang, want je bent wel spiritueel.
linkie
jul 30 '07
hey Grunie,
wees welkom hier!!
Ik hoop dat je hier vind wat je zoekt en dat het je helpt!
wees welkom hier!!
Ik hoop dat je hier vind wat je zoekt en dat het je helpt!
Grunie
jul 30 '07
@NiMS: Ik hoop dat ik het een beetje duidelijk kan verwoorden. De afgelopen jaren waren voor mij fysiek erg zwaar met 4 zwangerschappen, 3 bevallingen, borstvoeding en de zorg voor 3 kleine kinderen. Als gevolg daarvan was (en ben) ik vaak moe en liep en loop ik tegen mijn grenzen aan. Ons middelste kind is geboren met een schedelafwijking dus dat heeft ook een behoorlijke impact gehad. Daarnaast hebben we met mijn vader de afgelopen jaren ook een enorme lijdensweg gehad en dat hakt er ook in.
Uiteraard moet alles gewoon door draaien en is weglopen geen optie. Het was voor mij dus noodzakelijk om met deze problemen en grenzen om te leren gaan. Veel lezen, kennis vergaren en zelfonderzoek, gesprekken voeren zijn daarbij voor mij belangrijke elementen. Waren onze kinderen niet gekomen dan was dit allemaal niet noodzakelijk geweest. Dan was het leven gewoon doorgegaan zoals het liep.
De jongste is nu bijna 2 en voor mijn gevoel zijn de zware fysieke jaren voorbij. Het gaat langzaamaan beter met mij en er komt weer ruimte voor andere zaken en mensen.
Er zijn echter nog 2 dingen aangaande mijn kinderen. 1 ding gaat over mij en mijn relatie met mijn oudste dochter. In het kort: Ik reageer helemaal verkeerd op haar en ik ben tot nu toe niet in staat dat naar iets positiefs om te buigen. Groei is mooi en het komt wanneer de tijd daar rijp voor is, maar bij haar heb ik een beetje haast. Ze is 5,5 jaar en ik zie langzaam aan een verwijdering tussen mij en haar. Ik weet, je kunt het niet afdwingen maar niet ik, maar zij wordt de dupe er van.
En 2 mijn tweede kind is (ook) een bijzonder kind, maar dan in de betekenis van anders dan in deze maatschappij noodzakelijk is om sociaal mee te kunnen doen. Hij heeft een ontwikkelingsachterstand en is, naar wij nu denken, hypergevoelig. Zo ben ik letterlijk via de zoekterm van Google op deze site terecht gekomen.
Voor wat onze jongste dochter betreft. Daar maak ik mij nog geen zorgen over. (Hoewel ze nog geen woord zeg; wij zeggen wel eens tegen elkaar dat ze zelf heeft besloten voorlopig nog niet te gaan praten en waarom zou je ook als je met a en oe en tu ook begrepen wordt!)
Maar ja, zij is nummer 3 dus je hebt alles al twee keer meegemaakt dus je weet dat het allemaal wel komt. Ik heb het gevoel dat zij de katalisator wordt van ons gezin, dat het voor ons allemaal van belang is dat zij er ook bij is gekomen (natuurlijk is elk gezinslid belangrijk maar voor haar geldt dat nog extra)
Maar goed, ik voel dat ik begonnen ben de problematiek van onze middelste los te laten; dat vertrouwen is er wel. Alleen nog mijn oudste dochter, daar moet ik nog aan werken.
Tis een heel verhaal geworden en ik heb het notabene zo beknopt mogelijk op geschreven.Maar ja, als het over mijn kinderen gaat....
Uiteraard moet alles gewoon door draaien en is weglopen geen optie. Het was voor mij dus noodzakelijk om met deze problemen en grenzen om te leren gaan. Veel lezen, kennis vergaren en zelfonderzoek, gesprekken voeren zijn daarbij voor mij belangrijke elementen. Waren onze kinderen niet gekomen dan was dit allemaal niet noodzakelijk geweest. Dan was het leven gewoon doorgegaan zoals het liep.
De jongste is nu bijna 2 en voor mijn gevoel zijn de zware fysieke jaren voorbij. Het gaat langzaamaan beter met mij en er komt weer ruimte voor andere zaken en mensen.
Er zijn echter nog 2 dingen aangaande mijn kinderen. 1 ding gaat over mij en mijn relatie met mijn oudste dochter. In het kort: Ik reageer helemaal verkeerd op haar en ik ben tot nu toe niet in staat dat naar iets positiefs om te buigen. Groei is mooi en het komt wanneer de tijd daar rijp voor is, maar bij haar heb ik een beetje haast. Ze is 5,5 jaar en ik zie langzaam aan een verwijdering tussen mij en haar. Ik weet, je kunt het niet afdwingen maar niet ik, maar zij wordt de dupe er van.
En 2 mijn tweede kind is (ook) een bijzonder kind, maar dan in de betekenis van anders dan in deze maatschappij noodzakelijk is om sociaal mee te kunnen doen. Hij heeft een ontwikkelingsachterstand en is, naar wij nu denken, hypergevoelig. Zo ben ik letterlijk via de zoekterm van Google op deze site terecht gekomen.
Voor wat onze jongste dochter betreft. Daar maak ik mij nog geen zorgen over. (Hoewel ze nog geen woord zeg; wij zeggen wel eens tegen elkaar dat ze zelf heeft besloten voorlopig nog niet te gaan praten en waarom zou je ook als je met a en oe en tu ook begrepen wordt!)
Maar ja, zij is nummer 3 dus je hebt alles al twee keer meegemaakt dus je weet dat het allemaal wel komt. Ik heb het gevoel dat zij de katalisator wordt van ons gezin, dat het voor ons allemaal van belang is dat zij er ook bij is gekomen (natuurlijk is elk gezinslid belangrijk maar voor haar geldt dat nog extra)
Maar goed, ik voel dat ik begonnen ben de problematiek van onze middelste los te laten; dat vertrouwen is er wel. Alleen nog mijn oudste dochter, daar moet ik nog aan werken.
Tis een heel verhaal geworden en ik heb het notabene zo beknopt mogelijk op geschreven.Maar ja, als het over mijn kinderen gaat....
JulienMoorrees
aug 1 '07
Hoi Grunie bedankt voor je openhartigheid. Ik kan me goed voorstellen (of nee eigenlijk niet zo goed 
) hoe je door dingen die je niet in de hand hebt, enorm verstrikt kunt raken in je eigen gedachtes en angsten. Wat als ik dit niet goed doe, of wat als ik dat niet goed doe. Toch wil ik je vertellen dat je gevoel voor nummer 3 juist is. Ook al ken ik haar niet, toch heb ik ergens het gevoel dat zij met een bijzonder doel hier gekomen is. Toch wil ik graag dat je hier niet teveel bij stilstaat en haar juist laat beleven hoe het is om kind te zijn. Dat is tenslotte waar jij heel goed in bent, ieder zichzelf laten zijn maar toch ook de ruimte krijgen om te spelen en te vallen en weer op te staan. Weet je Grunie, het enige dat echt telt is er gewoon te zijn. Meer dan dat is echt niet nodig.
Ik hoop dat je hier wat mee kunt. Groetjes Julien.
) hoe je door dingen die je niet in de hand hebt, enorm verstrikt kunt raken in je eigen gedachtes en angsten. Wat als ik dit niet goed doe, of wat als ik dat niet goed doe. Toch wil ik je vertellen dat je gevoel voor nummer 3 juist is. Ook al ken ik haar niet, toch heb ik ergens het gevoel dat zij met een bijzonder doel hier gekomen is. Toch wil ik graag dat je hier niet teveel bij stilstaat en haar juist laat beleven hoe het is om kind te zijn. Dat is tenslotte waar jij heel goed in bent, ieder zichzelf laten zijn maar toch ook de ruimte krijgen om te spelen en te vallen en weer op te staan. Weet je Grunie, het enige dat echt telt is er gewoon te zijn. Meer dan dat is echt niet nodig. Ik hoop dat je hier wat mee kunt. Groetjes Julien.
Netwerk
© Copyright Merudi.net - Alle berichten op deze website zijn eigendom van de verschillende auteurs die een bericht geplaatst hebben. Het overnemen of kopiëren van deze inhoud is niet toegestaan.
