Flicka: even voorstellen

he mee
ik ben het niet met je eens dat ik veel energie zou gebruiken ,
ik word er zelf krachtiger van en krijg het gevoel de hele wereld aan te kunnen. maar dat je het probleem moet oplossen daar geef ik je gelijk aan. en waar die negatieve gevoelens blijven ik denk dat die oplossen net zoals het probleem .
dat zal niet in eenkaar gaan maar met de tijd.
en ik ontken mijn probleem niet en weet heel goed waar het vandaan komt.

als je je probleem kent,waarom los je het dan niet op. Dan ben je gelijk je negatieve gevoelens kwijt.
Lijkt mij simpeler1

ja das waar maar om je probleem op te lossen wat met gevoelens te maken heeft los je na mijn mening niet op in 1 dag dat heeft wel wat tijd nodig. ik sleutel elke dag aan mezelf.
en elke dag is het probleem steeds minder een probleem

Oke, Je kent het probleem, je weet de oorzaak, dus je bent halfewege, waarom aarzel je dan, om het op te lossen.
Als je het oplost, hoef je niet iedere dag aan jezelf te sleutelen. Hou je een hoop tijd en energie over.

ok leg me eens uit dan hoe je problemen met gevoelens in een keer oplost zoals jij aangeeft ben ik halverwege,
zoals jij overkomt vertel je me dus dat ik de rest in een keer kan oplossen, zou graag weten hoe?
voorbeeld er is iemand die ik goed ken overleden heb veel verdriet het probleem is goed bekent dus ben halverwege maar verdriet blijft maar slijt met de tijd toch?
of ziek ik dit verkeerd of gebruik ik een verkeerd voorbeeld
ik zou het graag horen
veel liefs
flicka

Ik denk dat je alvorens je begint je problemen op te lossen en te overwinnen je eerst je energie weer op peil moet hebben. Wanneer je vernieuwde kracht hebt gevonden kun je verdergaan. Een probleem herkennen of erkennen maakt nog niet dat je deze ook meteen kunt oplossen. Ik ben het met flicka een dat er dingen zijn die tijd nodig hebben. Tijd om weer in je kracht te komen en er is niks mis mee om hier ook de tijd voor te nemen.

Het overlijden van een dierbare, geeft altijd verdriet. Zal de laatste zijn die dat ontkent.
De meeste pijn en verdriet zit hem in het loslaten van degene die overlijd. De mens kan nu eenmaal moeilijk loslaten. En als we niet loslaten, dan zal de pijn voortduren,het verdriet zal blijven bestaan. Men houd vast aan het verdriet.

Dat je gevoel daarin sterk is, is logisch. Want je wil het gevoel niet kwijt,wat je had toen hij/zij nog leefde. Je wilt degene niet missen. De meeste gestelde vraag als iemand overlijdt is: waarom nou hij of zij. Daar is geen antwoord voor, dat is gewoon accepteren, dat het zo is en dat we leven en dood niet in de hand hebben.

Pas als we echt gaan loslaten en dat vooral doen, met gewoon ons hart, dan komt er voor het verdriet iets anders in de plaats. Rust, en kan je met een glimlach denken aan degene die is overleden. Dat is loslaten met liefde.

Wat er vaak ook bij komt kijken bij overlijden van mensen is dat de nabestaande met schuldgevoelens achterblijven. Zo van: had ik toen en toen maar dat of dat gedaan of gezegd.
En die schuldgevoelens houden het verdriet ook in stand. Dat kan jaren duren. Pas als we ons los maken van het schuldgevoel, wat vaak misplaatst is, dan pas kunnen we loslaten.

waar ik zelf gewoon veel baat bij heb is om zelf positief te blijven en daarin voel ik me sterk en misschien steek ik er wel energie in om positief te blijven maar ik krijg er dubbel zoveel energie voor terug. en mijn angsten waar het in de eerst plaats voor mij geld omdat dat een gevoel is ik weet waar het weg komt en ik werk eraan om het opte lossen en voor mijn gevoel ben ik al meer als halverwege want ik weet waar het wegkomt en wat ik daar aan moet doen maar dat maakt het niet altijd makkelijk.
door positief te blijven met alles word het er voor mij iets makkelijker op.en ik denk ook dat hoe je het ook doet dat ieder zijn eigen manier krijgt hoe hij of zij de dingen in het leven aanpakt, maar ik sta altijd open voor andere manieren

Ik denk zeker bij een rouwproces dat het lang kan duren voordat je weer helemaal de oude bent. Ik ben het met mee eens dat dit gepaard met schuldgevoelens een lang proces kan zijn. En dat levert vaak problemen op in je leven. Aan de andere kant denk ik ook dat rouwen niet altijd iets ergs is. Ik voel mij bijvoorbeeld gesteunt door mijn overtuigingen over het leven na de dood. Ik weet hierdoor dat de ziel voortbestaat. Het geeft mij rust te weten dat mijn dierbaren een reis maken die goed is. Daarom heb ik het geaccepteerd en kan ik mijn dierbaren loslaten maar er zullen altijd dagen blijven waarop je diegene in levende lijve naast je mist. Dit lijkt mij heel natuurlijk en een teken van liefde voor iemand. Hoe snel dit gaat en op welke manier is voor iedereen anders. Ik denk dat de meeste mensen hier wel een goede weg in vinden.

hoi flicka,

ik ben het met je eens, dat als je weet wat de oorzaak is. het nog niet zo 1,2,3 gedaan is om het op telossen. de 1 is er misschien wat sneller in en stapt makkelijker over dingen heen. ik heb dit ook altijd gedaan, maar moet zeggen het komt nu dubbel zo hard terug. om je angsten te overrwinnen zeggen ze dat je er door heen moet. maar ook daar moet je klaar voor zijn. en de enige die weet wanner dat is ben jezelf. verder denk ik dat we bepaalde gevoelens niet voor niets hebben en dat we er van kunnen leren. maar hoe en wanneer is voor iedereen verschillend. er is nu eenmaal niet 1 vast iets waarmee bij iedereen het probleem in 1x verdwijnt. ieder mens is uniek en anders. neem de tijd om te rouwen, die je nodig hebt. ga je te snel verwerk je het niet goed. en komt het terug.

veel sterkte.

liefs maureen.

ik ben het met je eens dat je je angsten moet overwinnen.
(mijn angsten zijn om alleen achter te blijven of eenzaamheid het voorbeeld dat er iemand is overleden was een voorbeeld heb een maand geleden wel gehad dat er een dierbare van mij overleden is maar daar heb ik vrede) en dat doe ik door positief te blijven en alles wat mij overkomt en nog zal overkomen gewoon te nemen als levenslessen en het niet meer altijd negatief te zien maar het van de positieve kant bekijken.
dat is hoe ik erover denk en dat is wat mij sterk houd.
maar zo heeft iedereen zijn eigen kijk op het leven denk ik
veel liefs
flicka

daarom. je doet gewoon wat jou het beste lijkt. en vaak is dat ook het beste.

welkom flicka
groet A.E