Spiritueel zijn,voor iedereen of niet

wanneer ik de discussie hierboven volg en lees over ego, angt en vluchtgedrag, denk ik niet direct aan spriritualiteit maar aan gewoon menselijk gedrag. Alle elementen komen voor in ons dagelijks doen en laten en hebben naar mijn mening inhoudelijk niet veel met spiritualiteit te maken.

Spriritualiteit wordt naar mijn mening beleeft naarmate we ons verder in ons zelf verdiepen, en ons eigen ik ontwikkelen. De enige manier om dat in de huidige wereld te doen is, denk ik, de tijd nemen je terug te trekken om niet te worden afgeleid in deze snelle, drukke, materialistische wereld. Op zo'n moment neem je afstand van je ego en angst, en die vormen dan geen obstakel voor het beleven van spiritualiteit.

Natuurlijk blijft het ego een onderdeel van jezelf, door dat deel van mezelf te accepteren, kan ik afstand nemen en wordt het idd je vriend zoals nims het noemt.

In het begin van mijn ontdekking naar spiritualiteit zag ik twee werelden. Nu merk ik dat het spirituele deel van mijn leven zich langzaam begint te settelen in mijn dagelijks leven en daar actief onderdeel van gaat uitmaken.
Daardoor is wel mijn kijk op het leven gaan veranderen. Het grootste verschil is denk ik het loslaten van zaken die niet echt belangrijk voor je zijn...

Jammer maar ik heb nog steeds geen antwoord op mijn vraag gekregen..
En ja ik kan wel lezen....maar wat ik vroeg was misschien te persoonlijk jammer dat je hier geen antwoord op kon geven Mee..
Het ging weer over andere...en die spiegel ken ik nou wel die heb ik al zo vaak gezien...

Op een gegeven moment weten de meeste mensen wel wat hun sterke en zwakke punten zijn....
Ik vroeg jou een aantal vragen maar daar heb ik geen antwoord op gekregen...

Jammer dat je zo reageert en duidelijk niet begrijpt wat ik bedoel.
Dit is voor mij geen manier om een discussie te voeren en ik trek me hier wijselijk terug. Nee, geen angst en geen vluchtgedrag. Net als ieder ander mag ik mijn persoonlijke mening geven en om daar direct op deze manier op afgerekend worden zegt meer over jou dan over mij.

Respect.

Het is inderdaad zo dat het Ego en spiritualiteit 2 compleet verschillende dingen zijn.

Ik zou haast zeggen dat ze het tegenovergestelde van elkaar zijn. Welke jij beter vind laat ik voor nu even aan jou over, maar weet dat je het antwoord pas kunt geven wanneer je bijde op een goed niveau hebt ervaren.

Ik zelf vind spiritualiteit beter dan het Ego, omdat ik me vrijer en vrolijker voel. Maar vergis je niet, want spiritualiteit houd meer in dan je ten eerste instantie denkt. (zelfs voor mij) Wat ik bovenaan genoemd heb (dat met die tv enzo) was maar een klein stukje.

Maar als je niet spiritueel wilt zijn omdat je jouw Ego zo belangrijk vind, waarom probeer je dan niet de gulle middenweg te bewandelen? Pak de stukjes spiritualiteit mee waar je wel wat mee kunt, en evalueer dat. Vind je het toch wat, ga je een stapje verder.

Vreemd dat die wat er op dit forum zo sterk mee bezig zijn dan toch zo'n groot ego hebben. Of zou dat dan toch meer zeggen over hun spiritueel-zijn?

Sheva: wat wil je weten? Wie ik ben,dacht dat dat wel duidelijk was. Of wil je mijn prive weten. Heb je daar een reden voor? Wil je weten wie ik ben,hoe mijn leven eruit zit,wat mijn verleden is, hoe ik eruit zie. Ga jij mij dan analyseren en persoonlijk aanvallen,omdat jij het allemaal beter weet dan iedereen.
En ja daar komt weer de kl... spiegel. De manier hoe je erop regageert zegt al genoeg.

feileacan: Misschien begrijp ik inderdaad niet wat je bedoelt, maar ik loop niet weg uit een discussie. En dat jij je nu persoonlijk aangevallen voelt, zegt niets over mij. Ten meer over jou en je reaktie.
Ik ga niet overstag, door jou mening en dat is balen, want je hebt mij niet onder controle. Oef, das vervelend he.

LPChip spiriualiteit, is vaak het ego. Daarom voelt iedereen zich nu zo aangevallen en beledigd. Ons ego beschermd ons door in de tegenaanval te gaan.

Kath: Yep, je zit met je vinger precies op de zere plek. We zeggen dat we spiriutueel zijn,maar ons EGO, is zo groot.

Hmm, ik denk dat ik wat dingen door elkaar gooi.

Ik bedoel meer handelen vanuit het Ego vs handelen vanuit het gevoel.

Spiritualisme is meer handelen vanuit je gevoel, zelfs als jouw ego zegt dat het niet goed is.

Wie zegt dat de mensen hier op het forum allemaal spiritueel zijn? Veel mensen (al dan niet iedereen) zijn bezig om te leren hoe ze spiritueel kunnen zijn, maar dat wil niet zeggen dat iedereen al aan het einde van de rit is.

Tuurlijk, de meeste mensen hebben wel een groot raakvlak met het spiritualisme, maar net zo hard hebben ze ook een Ego. Bij de een meer als bij de ander.

Nee Mee dat heb je verkeerd begrepen...
Ik heb jou alleen maar gevraagd,waar jij in gelooft en of jij een kudde volgt...

dat jij dat ziet als een aanval is jammer,van mijn kant was het interesse en als reactie op wat jij zelf had geschreven...
En volgens mij ben ik niet persoonlijk naar jou toe geworden...
Ik vroeg alleen je mening over je eigen uitspraken..

Het is Ego, is het harde schild, de hoge muur en de brede rivier die je over moet, om te komen waar je wilt zijn. Spiritueel!
Dus gewoon leven vanuit je hart in samenwerking met je geweten en gezond verstand.

Moeilijk, nee hoor, we zijn er alleen verdomde goed in om het heel moeilijk te maken,veel mambo jambo erom heen te plaatsen en heel bijzonder er over te doen.

Geloof me, ik weet waar ik het over heb, al zal dat niemand geloven omdat het te simpel is, te aards en geen mooie verpakking inclusief strikken en vuurwerk.

Het ga jullie allen goed.

Mee

Sheva: je hebt mij niet persoonlijk aangevallen,dat weet ik.
Hoe kan ik mijn mening geven over mijn persoonlijke uitspraken. Mijn mening is persoonlijk. Raar he.

Hi Mee,

Mijn mening is ook persoonlijk maar ik wil het wel graag hier delen.
De mensen op deze site hebben niet allemaal de zelfde mening en ervaringen maar je kunt het hier wel delen en ik vind dat je er ook veel van kan leren...

Ik vind kennis is macht en als je ergens tegen aan loopt waar je niet uitkomt en iemand anders heeft daar wel ervaring mee dan kan het zijn dat je door hun kennis weer een stapje verder komt bij waar je uit eindelijk moet zijn...

Iedereen doet het uiteraard op zijn eigen manier en daar is ook niks mis mee...

Beste Mee,

Ik begrijp dat je het misschien anders bedoelt, maar zou je rekening willen houden met de gevoelens van anderen? Bovenstaande gequote reacties komen op mij nogal direkt en aanvallend over.

Mee, ook ik zou het aprecieren dat je het wat rustiger aan deed.

Lpchip, van de gene waar ik het over heb. zijn wel degelijk spiritueel.

ik heb een heel goed boek gevonden die op heel veel vragen antwoord geeft.
het heet alles heeft een reden ,
det boek is geschreven door Mira Kirshenbaum,
Mira is een psychotherapeute.
waar het boek precies over gaat;

in ieders leven vinden gebeurtenissen plaats die onverklaarbaar,
onrechtvaardig of wreed lijken . ze slaan ons uit het lood, ze maken ons onzeker of angstig, maar volgens psychotherapeute Mira Kirshenbaum gebeurt alles met een reden.
zij gaat ervan uit dat, ongeacht wat je overkomt, er niet alleen iets waardevols uit die gebeurtenis zal voortkomen, maar het simpelweg ook noodzakelijk is dat dit juist jou overkomt: je leert ervan en je groeit erdoor.
in tien hoofdstukken behandelt zij tein verschillende levens lessen, uiteenlopens van jezelf accepteren, je thuis voelen in deze wereld, het loslaten van angsten en het vinden van ware liefde,tot aan het ontdekken van je verborgen talenten.
alles heeft een reden geeft de lezer kracht om de levensles die schuilgaat achter de pijn, teleurstelling of het verlies, te zien en te begrijpen.

ik kan dit boek echt aan iedereen aanraden want ik heb nog maar een hoofdstuk uit en ben al wat wijzer .
en mijn mening is iedereen is gelijk ook de paranormale mensen hebben het niet altijd makkelijk en zoeken ook wel eens om raad en ik geloof heel erg sterk in karma want hoe je het went of keert wat je zaait zal je moeten oogsten

Ja Flicka, alles heeft een reden en dat is nog lang niet altijd zo duidelijk, in eerste instantie dan. Punt is onze eigen wil en onze verwachtingen, maar ook onze eigen weerstand, die ons graag een sturing aan ons eigen bestaan willen geven en waarmee we het ons zelf - meestal zonder het te beseffen - vreselijk moeilijk kunnen maken. Ook in mijn leven een ware les. Ik ken het boek en de schrijfster niet, maar lees in het bericht alweer de discrepantie tussen ziel en ego, een thema wat me zeer boeit.

En ja je oogst wat je zaait.......

Thomas

Beste Mee,

wat heb je een mooi topic gestart
Iets waar veel mensen tegen aanlopen (ook ik), als ze zichzelf gaan verdiepen in het spirituele.

Jammer alleen dat je TE snel conclusies trekt.
Je zegt dat je graag opkomt voor de "underdog", daar is niets mis mee...maar kijk je dan nog wel naar de goede beweeg redenen van de "tegen partij"??

Ieder heeft zo zijn mindere kant, zowel David als Goliath.
Door jezelf blind op 1 partij te richten ... wat jij nu duidelijk doet ... zie je alleen de mooie kanten van 1 "partij" en de mindere mooie kanten van de andere "partij".

Denk eerst eens na voordat je gefrustreert op mede-merudianen reageert.
Het gedeelte waar je feileacan aanvalt met de vraag: "En wie ben jij, GOD!!!?" slaat (let op) NAAR MIJN MENING nergens op.
Feileacan geeft alleen haar visie/mening en zegt niet dat het zo is.
Ik persoonlijk vind het een hele mooie visie van Feileacan.

Jij ergert je nogal aan de manier waarop Ikben behandelt is, maar waarom behandel je anderen mensen op deze site dan ook zo?
Misschien moet jij je verleden maar eens los laten

Groetjes,
Kay

Spiritueel zijn, wat is het.

Nergens vind je een definitie van spiritueel zijn. Iedereen geeft er een andere betekenis aan.
Maar wat is het dan?
Spiritueel, leven vanuit je gevoel. Waar zit het gevoel. In het hoofd of in het hart.
Hart lijkt mij de beste keus

Is het hart vrij om te zijn wat het is.
Is ons hart nog zo puur als toen we geboren waren.
Ja, het moet ergens te vinden zijn, ons hart.

Ik heb gezocht, ik kon het niet vinden. Ik had het verstopt achter een dikke muur. Een muur die ik als kind heb opgebouwd.
Waarom heb ik een muur gebouwd om zoiets moois.
Ik had die muur niet toen ik geboren was, dus waarom is hij er nu wel. Dik en hoog.

Hoe kom ik bij mijn hart. Hoe krijg ik die muur omlaag. Hoe breek ik de muur af.
Waar is die dikke muur van gemaakt.

Die muur is gemaakt met mijn ego en verstand.
De reden is me nu duidelijk. Ik ben geraakt als kind op mijn hart en heb mezelf beschermd, voor de pijn.
Ik heb de muur steen voor steen opgebouwd,zodat mijn hart heel bleef.
Nu leef ik niet uit mijn hart, ik leef met verstand en ego.
Ik voel me er niet prettig bij, want soms, heel soms, spreekt me hart en dat is het tegen overgestelde, van wie ik nu ben.

Wat nu, de muur afbreken.
Wie was ik als kind, als baby, als peuter, als kleuter, als puber.
Ik wil mezelf leren kennen.Degene die ik in werkelijkheid ben, zonder al die stenen om mij heen.

Ik ga op zoek, maar niemand, kan me helpen. Alles wat ik vind, doet niet de muur afbreken.
Ik zal het op eigen kracht moeten doen, zonder hulp, zonder advies.
Het maakt me bang, bang voor wat ik vind, op de weg, die de muur afbreekt naar mijn hart.

Ik ben altijd sterk geweest, ook al was ik het niet. Ik kijk naar jeugdfoto's en voel wat ik toen voelde, daar was ik niet sterk, daar was ik een kwetsbaar kind, dat niet de liefde kreeg, wat is zo nodig had.
Een andere foto, laat me zien en voelen, dat niemand mij de aandacht gaf, die ik nodig had. De onvoorwaardelijk steun en begrip. Ik kijk alle foto's van mijn jeugd door en bij iedere foto, realiseer ik me nu, dat ik het kind in mezelf, achter een dikke muur hebt verstopt, om niet geraakt te worden.

Dat heeft jaren zo gewerkt, maar nu zegt mijn hart dat het wil uitbreken achter de dikke muur vandaan.
Ik ga in gedachten terug, naar dat mooie meisje van vroeger. Ik vind haar, we praten en delen ons verleden.
Ik ben nu volwassen, het kind in mij is er nog steeds, ik weet dat we samen het aankunnen, het kind en de volwassen.

De muur word steen voor steen afgebroken, mentaal een zware klus.
Voor alles waar ik al kind geraakt ben, daar waar ik steen voor op wierp, moet ik de confrontatie met mezelf aan.
Hoe meer ik bij mijn hart komt, des te meer pijn er komt, hartepijn. Ik kan het nu aan, ik begrijp het nu, ik door leef het nu, ik ben nu volwassen.

Het gaat snel, toen de eerste steen los ging, volgde er een lawine van stenen.
Nu twee jaar later, heb ik geen muur meer, ik heb mijn hart terug.
Ik kijk terug en moet lachen om mezelf. De dingen die ik in het verleden deed en zei, wat een onzin. Dat deed ik alleen om de muur hoog te houden.Ik heb mezelf vanalles aangepraat om maar die muur in stand te houden. Spiritueel zijn, was 1 van mijn vluchtroutes,ook drank was er 1. En met geloof in Boedha,God en Allah,dacht ik tijd, dat ik het werkelijk had gevonden. Niet dus.
Nu ben ik bij mijn hart, er ligt nog wat rommel van de muur, het is nog niet geheel opgeruimd, ik geef het de tijd, dat komt wel.

Niemand in mijn verleden, is schuldig eraan dat ik de muur opbouwde. Zij deden hun uiterste best. Meer konden ze niet.
Ik heb geen schuld, ik wist niet beter. Niemand heeft schuld.

Wat er nu is, is duidelijkheid. Mijn hart is na jaren weer vrij.
Ik ben weer 1 geheel, hoofd en hart.
Mijn hart spreek, mijn hoofd, zorg voor het gezonde verstand.
Er is geen strijd meer,alleen samenwerking.

Kijkend naar de weg die achter me ligt, kan ik alleen maar mezelf een schouderklop geven. Want dit heb ik zelf gedaan. Zonder hulp, zonder wat dan ook.
Wat er nu is, dat is van mij, dat ben ik.
Ik geloof, ik geloof in mezelf. Ik vertrouw mezelf, ik ben mezelf.

Dit is mijn persoonlijke beleving. Dit is mijn leven.
Spiritueel zijn, is niets anders dan je hart vinden en daaruit vanuit leven.
We hebben er geen wierook,pyramide,fotolezing, tarotkaarten, pendelen of wat dan ook bij nodig. Engels,geesten,schimmen, ed. doen niets,ze weerhouden ons ervan. Playing with the mind.

Het is de confrontatie met de muur.

Wouw, Mee,.......wat mooi,
en hoe her-kenbaar...........
luisteren naar het eigen hart,
als enige waarheid..............

En die muur als weerstand,
voor veiligheid en maskerade,
waar we alleen maar nog meer afscheiding van kregen.........
.........van ons eigen hart en gevoel........

Thomas

Wat ik mij nog afvroeg Mee is; wat is voor jou het breekmoment geweest dat jij de weg naar je eigen hart/gevoel bent aangegeaan.

wil je daar iets over kwijt?

In mijn geval was het een weekend vol heftigheden nu precies 6 jaar geleden. Dit weekend was het vertrekpunt naar mijn eigen wezen.......

Thomas