Heerlijk ik geniet van de discussie, ik geniet ervan dat de leden zich uitspreken. En zich open en bloot uiten.
Want dat gebeurt pas op het moment dat er de knuppel in het hoederhok word gegooid.
Dan pas komt men tot leven,dan pas,krijg je het mens te zien,achter de facade van spiritualiteit.
Die facade is het ego. En wat is die groot hier op deze site.
Ik heb hem ook, een groot ego. Ik help geen mensen,omdat ik zo behulpzaam ben,of in liefde en licht verkeer. Ik help om dat een streling is voor mijn ego.
Ik word boos en opstandig, als mij in de spiegel laat kijken naar mijn ego.Ik grijp naar alles in mijn vermogen,om het te ontkennen. Om het te analyseren dat ik gelijk heb, ten kosten van alles. Want mijn ego is mijn bescherming. Zonder ego ben ik niets.
Mijn ego laat mij iemand zijn die ik niet in werkelijkheid ben. Het laat niet mijn kern zien. Degene die ik echt ben.
Want uit mijn hart spreken, vanuit mijn geweten, dat is angstig. Zonder ego voel ik mij niet sterk. Niet opgewassen tegen de echte wereld.
Ik ben een mens, van vlees en bloed, die overeind blijft door zijn ego. De andere veroordeelt, die andere denegeert.
Mijn ego, is een rol, die ik uitoefen. Die lief en aardig en begripvol is. Maar die niet mijn werkelijk ik ben. Want ik ben iemand, die liefde heeft, maar ook haat. Ik ben iemand dit wit kan zijn, maar ook zwart. Ik heb een heldere kant,maar ook een duistere kant. Maar mijn ego, laat die niet zien.
Zonder ego, heb ik geen respect van andere nodig. Zonder ego, zonder vooroordelen, kan ik echt luisteren naar andere en hoor ik ze ook echt. Zonder ego, kan ik de waarheid aan. Zonder te vluchten, voor mijn eigen kern, mijn eigen ikkie, mijn eigen hoofd, hart en ziel.
Net zoals vele, is hier het ego gehalte hoog. Op het moment dat je men erop aan spreekt, hangen de meeste in de gordijnen. De 1 schermt met normen en waarden. De ander zwijgt uit angst voor de deuk in het ego. Kortom iedereen, heeft zijn eigen manier, om het ego in tact te laten. En dus is mijn conclusie, van mij zelf gestelde vraag, spiriualiteit, is een vluchtweg van het ego, van de mens, om niet vanuit de eigen kern te leven.