leven in deze wereld

Voor veel ouders is het vaak heel moeilijk om afstand te nemen van hun kind. Ze willen niet inzien en leren van hun eigen fouten zodra ze erop gewezen worden. Een spiegel in huis is vaak lastig om in te kijken. Toch is het dan juist erg moeilijk om met je ouders om te gaan omdat ze zo dichtbij staan. Commentaar krijgen van mensen die je niet lief hebt is veel makkelijker dan commentaar krijgen van mensen die dichtbij je staan. Lastig wendy, hoe je hiermee om moet gaan. Toch zou ik wel uitkijken met er een onmogelijk gevecht van te maken. Het blijven wel je ouders.

Ik herken wel wat in je verhaal (Wendy).
Mijn moeder was en is nogal pusherig van aard.
Van haar moest ik perse na de havo gelijk gaan studeren en mocht ik er na een jaar niet meestoppen ...omdat de opleiding mij niks leek.
Het was zonde van me jaar ...en al de boeken die gekocht waren ...en als ik ff doorzette dan zou het allemaal wel lukken.
Op een gegeven moment ben ik er toch mee gestopt ...maar dan moest ik wel ergens anders in het 2e jaar instromen ...anders was het zonde van dat jaar ....het instromen in het 2e jaar mislukte ...en ik ben maar terug gegaan naar me oude opleiding ...op aanraden van me ma ... van probeer het gewoon ....en nu?
Nu stop ik alsnog met de opleiding en dat tijdens mijn afstuderen.
Wat ik wil zeggen ... doe iets wat jij wilt ...het is jou leven .... dan maar wat mot met je ouders ... als ik dat eerder had gedaan ...had ik nu veel ellende bespaart!
Maar goed het is kennelijk voor mij een wijze les geweest.
Suc6 en sterkte met dit dilemma!

Wat ben ik ongelooflijk blij dat ik mijn kinderen - nadat ik het een beetje be-grepen had - de keuze van levensinvulling aan hen zelf gelaten heb.
Dit ging ook niet zonder slag of stoot, dat niet. Toch voelde ik er weinig voor om hen te sturen in een richting die niet die van hun was en grotendeels op een maatschappij afgestemd waarin ik zelf al helemaal niet in geloofde (en nog niet).

Mijn dochter wilde zelf doorstuderen en doet nu laatste jaar creatief therapie aan het KAN in Nijmegen en mijn zoon koos voor een heel eenvoudig leven en is werkt bij een biologische winkel in Oosterbeek. Tuurlijk zetten ze hun vraagtekens bij hun stappen in het hier, maar ik respecteer wel hun keuzes.

Nee ook bij ons ging het niet helemaal van zelf..........

tjonge
Thomas

Ook ik heb het moeten leren, mijn ouders begrepen mij ook niet.
Volgens mij zijn er maar weinig ouders die dit snappen
Mijn oudste ging van school naar school en ikke maar pushen...erg hé..Ik hoor het me nog zeggen: Doe nou beter je best! Dan heb je dalijk misschien een goede baan met een keimooi inkomen.
Ja, alsof dat zo belangrijk is..Gelukkig kan ik nu eindelijk tegen hem zeggen dat het me niets uitmaakt wat hij dalijk gaat doen, ik vind het veeeel belangrijker dat hij lekker in zijn vel zit en gelukkig is, daar is rijkdom geen garantie voor.
Hoe komt het eigenlijk dat wij ouders dat steeds weer doen..Zouden wij net zo geindoctrineerd zijn als onze ouders?
Is die hele maatschapij dan zo belangrijk? Ja als je alleen maar naar de buitenkant van dingen kijkt is dat wel zo, als je verder gaat neuzen en meer naar binnen kijkt ga je toch wel heel anders denken.
Dus ook ik ben blij dat het "frankske" gevallen is

frankske???

Mijn kiddo's mogen doen wat ze willen.
Ik hoop, nee ik vertrouw erop, dat ze iets gaan doen
waarin ze écht zichzelf kunnen zijn.

Laat ze hun harten volgen en met heel hun ziel en zaligheid gelukkig zijn. Zij zijn de toekomst.

Puc

Da's best linke soep. Als er dan toch een onderscheid gemaakt moet worden tussen "goed" en "kwaad", dan komen deze spiritueel remmende wezens daar wel voor in aanmerking.

Wat kan je hieraan doen? Hoe letterlijk moet ik dit interpreteren? Melden ze zich aan op dit forum?
Hoe kan je ze herkennen? Door de "waarheid" te weten waarschijnlijk, maar juist dat aspect is moeilijk te realiseren.

Gelukkig is er de "eigen" intuïtie Puc.

Daarnaast als je de boodschap leest en je niet laat afleiden door eigen emotie, lees je dat ze gemakkelijk uit te filteren zijn. En ook; een ware meester wil niets van jou, ........

Thomas

Ik heb het gevoel dat je deze wezens moet zien als ontstaan uit ons aanpassingsproces, verworven inzichten en opvattingen. Wanneer deze opvattingen die niet werkelijk ons eigen zijn en de waarheid zijn worden vastgehouden worden ze gevoed. Ze komen voort uit jouzelf. Alleen jij kan ze de macht geven om jou te beheersen. Het herkenningsproces van deze wezens en opvattingen is een moeilijke weg, maar door transformatie kan deze leiden tot de waarheid. Zolang wij het negatieve in ons blijven voeden zal het collectieve negatieve veld gevoed worden. We zijn allen spiegels met een dikke mist ertussen, veel mensen zijn gewend en gehecht aan de mist.

Eurootje
Wij wonen zo dicht bij belgie dat wij af en toe het frankske gebruiken.

Doe dan maar frankske Karin, klinkt toch echt beter!

Debiorah ik heb je bijdrage een paar keer overgelezen en heel kort door de bocht; het niet herkennen bestaat dan dus bij de gratie van het niet kennen van je wezenlijke zelf.
Daarnaast wat die mist betreft; angst is naast gewoonte een perfecte in standhouder.

Ik moet zeggen dat ik het een schitterende reactie van je vind. Heel doortastend ook.

Thomas

Dat heb je mooi samengevat en aangevuld thomas, zo had ik het ook bedoeld. Ik wilde een niet letterlijke visie geven op de wezens zoals puc die aanhaalde.

Leven in deze wereld en ziel & ego

Ziel & ego, 2 aspecten van de mens die het leven op aarde sterk kleuren. De ziel enerzijds met zijn verlangen naar harmonie en het ge-weten wat daar onlosmakelijk mee verbonden is. Aan de andere kant het ego dat nodig is om tot handelen te komen, maar wat ook voor de meest denkbare problemen kan zorgen. Zo is karma, maar ook alles dat ons in ons leven van onze eigen ziel verwijderde (pijn, verdriet dat ons overkwam en nog mee zitten) verantwoordelijk voor een aangepaste levenshouding die voor innerlijke disharmonie zorgt. Deze innerlijke disharmonie is tevens een afspiegeling van alle leed die wij om ons heen zien. Innerlijke disharmonie zorgt ervoor dat wij ons uiterlijk ook disharmonisch verhouden.
Eenmaal een hoge positie in het leven en met een onopgelost/be-grepen ver-leden, kan een leider op hoge plaats een gevaar voor een samenleving worden. In het ver-leden zijn er dan ook vele leiders die voor veel leed zorgden psychologisch bekeken en lieten veelal een zwaar geketste jeugd zien – voorbeelden te over.

De wereld als spiegel van onszelf en in dit verband, laat zien dat wij de achtergrond van onze motieven moeten kennen om te kunnen weten wat ons bij het leven vanuit ons hart wegvoerde, om weer te kunnen transformeren naar sereniteit en innerlijke stilte, zodat we liefdevolle medemensen kunnen zijn, zeker als medemensen heel dicht bij komen. Hier kom ik trouwens ook vooral mijn eigen lessen tegen. Godzijdank weet ik tegenwoordig als vanzelf, dat dat wat mij raakt ook mijn les is. Een ander ding is wel dat mijn eigen informatie centrum sterk gevormd is door op pad te gaan naar innerlijke vrede en stilte. Mijn eigen weten is nog steeds geen volledige zelfkennis. Hierdoor be-grijp ik ook niet alle discrepantie in de wereld. Immers het kennen van het zelf is het kennen van het Al.

Het is niet vreemd dat in deze (eind)tijd er een groeiend bewustzijn is. Kijk je naar de evolutie van de mensheid dan zie je dat de ontwikkeling in zo een gigantische stroomversnelling is geraakt dat de technici de ontdekkingen die in nieuwe verschijningsvormen moeten worden verwerkt, amper bij kunnen houden. Maar ook een groeiend bewustzijn ontwaakt velen onder ons, dat wat de maatschappelijke voorgangers ons voorschrijven “hoe te leven”, geen diepe bevrediging geeft en bij voorkeur het consumptiegehalte nog wil opschroeven. Dit met als reden het westerse kaarten overeind te houden. Landleiders weten dat wanneer zij innerlijke rijkdom (en vrede) gaan promoten het kaartenhuis onmiddellijk zal instorten, al is het alleen maar omdat een vredig mens sneller te-vreden is met wat deze heeft. Een sereen en bezield mens is geen strever, hooguit naar vrede onder ALLE mensen en zal de vrede graag overdragen aan hen die gebukt gaan onder pijn en verdriet………..

Dan kan de nieuwe flatscreen nog wel even wachten………..

Thomas

In wezen is er helemaal geen kwaad in deze wereld, geen slechtheid, geen zonde behalve dat wat volgt om het zelf te verdedigen. Het zelf (het ‘ik’) heeft de neiging om vast te houden aan het bekende en de meeste mensen in de wereld van vandaag hebben een hang naar het oude, het vaste en het ‘veilige’. Dit is nu de algemene instelling van de mensheid die zo is geprogrammeerd door zijn sociale conditioneringen en zijn buitengewoon beperkte onderwijs. Een onderwijs waarin de grote waarheden van het leven ontbreken. De overgrote meerderheid van de mensheid is daardoor ondergedompeld in de onwetendheid van het ego, waardoor weerstand tegen veranderingen voor hen normaal is geworden.

Bij het binnenstromen echter van zuiverende krachten in de subtiele energievelden van onze planeet, wordt de duisternis van oude, ingeroeste misleidingen en eigenbelang in alle diverse vormen gedwongen om naar boven te komen en wordt als pus uit een wond geduwd. Alle boosheid, angsten en andere occulte vervuilingen die het licht van de Geest vertroebelen, komen noodzakelijkerwijze in deze tijd aan de oppervlakte. De ware kleuren van de mensheid beginnen nu duidelijk zichtbaar te worden en er zal nog veel meer worden onthuld in een veranderende wereld die bezig is zich te ontworstelen van alle disharmonische invloeden.

Toch denk ik dat het eigenlijk heel logisch dat de mens van nature een leugenaar is die vooral zichzelf groter voordoet dan hij / zij is. Evolutionair gezien heb je nou eenmaal de grootste overlevingskans als je oppertunistisch, zelfverhullend en al liegend door de wereld heen gaat. Die genen dragen we nog steeds, en zijn we nog maar een paar duizend jaar verwijderd van deze oermens. Genetisch gezien dus helemaal niet zo lang.

Is het dan gek dat de maatschappij een afspiegeling is, van onze genen en gedrag? Ik vind van niet. Hoeveel inzicht je er ook tegenaan gooit. In de kern zijn we allemaal beesten.

Om welke reden is geld vies, als je het kleiner bekijkt?

Is iedereen wel zo eerlijk naar zichzelf?

Waar woon je prettiger met je kinderen..
In een armoedige wijk met veel criminaliteit drugs en woede op elkaar?
Mensen opeen gestapeld in een flat, zonder vrijheid met alle depressie tot gevolg, ge-decompenseerde mensen, geen vrijheid, geen rust, geen acceptatie, discriminatie en geweld?
Geen geld, van armoede niet te eten.. elke dag naar je werk, doodmoe thuiskomen, Een fietsenband die steeds lek is, maar je kunt geen fietsenbanden betalen.. geen energie meer om lekker met je kinderen naar de bossen te gaan.. geen autootje om naar die bossen te kúnnen rijden..

De lege heroïnespuiten op de grond op straat..
Je kind van acht komt thuis met een heroïnespuit in haar handje..en zegt trots 'kijk eens wat ik gevonden heb in de speeltuin hierachter mama, is dat niet gááf'

Dit enkel, omdat de gemeente je in een huis heeft gestopt na de scheiding. In een volksbuurt waar je niet eens buiten de deur durfde, ...waar je kinderen in het speeltuintje hierachter de kop ingeslagen werd door volksbuurtkindjes..
Je uitscholden voor kutwijf en kankerhoer als je op ze af liep om te zeggen dat het niet goed / okay was om met stenen op mijn kinderen hun hoofd te gooien..
Dat vervolgens de moeder naar buiten kwam en mij aan mijn arm trok om duidelijk te maken dat het wél héél normaal is dat kinderen met stenen op hoofden van andere kinderen kunnen gooien..

Maarja...




Nu heb ik ietsje meer geld dan toen..
Ik ben gaan studeren..
Heb een beter betaalde baan.
Ik heb geluk een beetje afgekocht, gemanipuleerd..
en ik kom er openlijk voor uit, zonder me te schamen hoor

Ik mag jongeren begeleiden / helpen in ene bepaalde levensfase / groei...
En krijg er maandelijks een goed bedrag voor terug...
Is het verkeerd?

Nee, mijn leven draait niet OM geld..
Het vermakkelijkte mijn leven, ik heb er een veiligere leefomgeving voor mijn kinderen van kunnen kopen..
En ik ben zelfs héél dankbaar voor deze verandering..

De maatschappij is, zoals ze op dit moment is..
Noem haar maar verrot..
Noem mensen maar verrot als ze geld gemakkelijk vinden..

Er is zoveel kapot gegaan door geld, zóveel kapot gegaan..
Zoveel verloren gegaan.
Écht....ik ben me er van bewust..

Maar het heeft me ook zoveel moois gegeven..
De unieke besneeuwde bergen in Oostenrijk, de Maya tempels te mogen aanschouwen in Mexico.. Het onderwaterleven mogen ervaren.. Het italiaanse eten te mogen proeven..
De wind van de zee in mijn gezicht..
Het Franse bourgondische leven geprobeerd..
En nog wat over te houden voor goede doelen..
Niet om schuldgevoel af te kopen, maar om te kunnen hélpen..

Mijn zoon willen later kok worden en de andere wil later met dieren gaan werken..
Is prima,
Ik hou van ze zoals ze zijn in essentie...
Iemand moet maar gaan doen waar hij of zij goed in is..

Liefs

Toch is het triest dat je geld nodig hebt om je kinderen een veilig onderkomen te geven, deze rechten zouden voor iedereen moeten gelden. Ik woon ook in een volksbuurt maar gelukkig is het hier niet zoals jij beschrijft. Hier is het juist menselijker en gemoedelijker ookal hebben mensen hier niet veel ze zijn bereid te delen. Dat heb ik wel anders meegemaakt in zogenaamde goede buurten, heel veel grote ego's die elkander niks gunnen, pure afgunst.

Het is het héérlijk om hier te wonen
Gewoon eenvoudige mensen, zonder opsmuk..
En uiteraard enkele grote ego's, nét als een volksbuurt dit evengoed heeft.
Prettige saamhorigheid en gemoedelijkheid..
Lieve en leuke buren waar je bij terecht kunt en waar de kinderen elkaar begroeten en met elkaar nog écht spelen in plaats van de kop inslaan..

Helaas heb ik in een héél slechte buurt gewoond dan..
Als daar een aanrijding was geweest, stond de hele buurt zich ermee te bemoeien..
Mensen zaten met kratten bier tussen de benen buiten herrie te schoppen tot diep in de nacht.. en wee gebeente als je er als 'buitenstaander' iets van durfde te zeggen..
Dan was je een kakker een buitenstaander en begreep je de volksbuurten niet.. (Ik spreek over een buurt waar ik toevallig in heb gewoond.. en niet over JOUW buurt Deboriah.. dan was ik ook aanzienlijk veiliger en gelukkiger geweest over mijn leefomgeving.. )


Iedereen heeft recht (zoals jij stelt Deboriah) op een veilige leefomgeving.. maar helaas is de werkelijkheid écht niet zo dat elke omgeving veiligheid kan bieden voor een kind..
Hoewel we dat allemaal zouden wensen.. dat dit zelfs een mensenrecht zou moeten zijn..

Maar laat ik niet weer gaan recapituleren..
Ik heb het punt geloof ik al helder..

Zonder geld ben ik als méns gewoon gelukkig..
Zoals ik nu ook met wat extra's gewoon een doorsnee gelukkig mens ben.. net als mijn doorsnee buren.. in mijn doorsnee, maar wél veilige buurt..

Liefs van Heidel..

Ik woon in net zo´n buurt en mijn kinderen kunnen niet eens meer buitenspelen, ik heb helaas niet de middelen om te verhuizen.
Toch kun je ook dan wel gelukkig zijn.
Geld geeft je meer mogelijkheden maar maakt je niet gelukkig.
Het ligt ook een stuk aan hoe je zelf bent, geluk komt niet alleen van geld, er spelen meerdere factoren mee.
Ik begrijp je helemaal Heidelroosje en ik hoop dat mijn verhaal net zo als het jouwe gaat lopen, toch ben ik immens gelukkig.
Ik heb wel het geluk dat ik in de weekenden weg kan uit de buurt en bij mijn lief kan zijn. Hij woont in de bossen en daar kunnen de kinderen gelukkig wel heerlijk spelen.
Dus gaan we gewoon zoveel mogelijk weg en blijf ik geloven in the law of attraction en hopen dat mijn lief en klein huisje op ons wacht

Ik vind het absoluut fijn voor je dat het zo goed gaat in de nieuwe buurt! Ik begrijp je standpunt echt.

Ik denk alleen dat het heel erg is dat er mensen zijn die geen andere keuze hebben. Helaas is het ook zo dat in dergelijke buurten mensen vaak vastlopen en een enkeling zal zich daaruit kunnen redden. Natuurlijk zullen deze mensen wel gelukkig kunnen zijn, ik vind het alleen oneerlijk dat geld in deze wereld zo bepalend is voor het leven. Ik weet hoe erg de realiteit kan zijn en ik denk wat dat betreft vaak wat idealistisch.