dit is wat ik weet:
Nostradamus heeft inderdaad een oorlog voorspeld voor 2012, ik dacht dat hij deze de ''heilige oorlog'' noemde.
die zou gaan tussen 2 verschillende geloven.
als ik een wilde gok mag wagen, denk ik aan Irak, en haal daar dan de aanleiding uit.
dat is wat ik ongeveer weet, of ik het ook geloof.
een derde wereld oorlog is volgens mij onafwendbaar, maar een juiste datum is daar volgens mij niet op te kleven.
dit is wat ik heb opgezocht over de ''voorspellingen voor 2012''
Het magische jaar
2012
Er is heel wat te doen rond het magische jaar 2012.
Het einde van de Maya kalender.
Velen voorspellen het eind van de wereld, anderen zeggen dan weer dat vele mensen van de aardbodem zullen verdwijnen, en zullen overgaan naar een nieuwe dimensie.
Maar wat er werkelijk zal gebeuren weet niemand.
Zal er wel iets gebeuren?
In elk geval zal de verandering van binnenuit gebeuren, en niet van buitenaf.
Wanneer we het fenomeen eens bekijken vanuit de woorden die Jezus ons meedeelt, dan zien we dat de beweging in feite al in gang is gezet. De buitenwereld is zichzelf buiten schot aan het zetten.
Onze aarde wordt steeds meer en meer bevolkt. De mensen komen dus ook steeds dichter op mekaars lip te zitten, en de onvrede neemt gestaag toe. De wereld is dan ook bezig met de mensen naar zichzelf terug te leiden, naar de vrede in hun eigen bewustzijn, en niet meer naar de onvrede van de buitenwereld.
Heel wat mensen vluchten de stress van het jachtige bestaan, en zoeken hun heil in verre reizen, ontspannende massageweekends, of nog veel meer van dergelijke geneugten.
Maar we zien ook dat meer en meer mensen ervan terugkomen om verre reizen te ondernemen, en dat zij heel vaak nog meer gestresseerd terugkeren dan ze waren vertrokken.
Men zoekt rust en ontspanning, in een wereld die steeds hogere eisen stelt, en die steeds meer en meer van ons gestel eist.
De tegenstellingen worden ten top gedreven.
Men wil rust op reis, maar men wil ook iets meegemaakt hebben. En de twee zijn steeds moeilijker te combineren, omdat er nu eenmaal overal teveel volk is, en de een de ander voor de voeten loopt.
Wanneer de een wil rusten, wil de ander feesten, en beiden maken mekaar het leven moeilijk, en beletten mekaar het gestelde doel te bereiken.
Aardbevingen, terroristische aanslagen... Al deze bijkomende dingen laten de onzekerheid en het stressgevoel alleen nog maar toenemen.
We trachten ons te verzekeren tegen allerlei onheil, maar we zien dat verzekeringen winstbejag nastreven, en dus het risico afschuiven, waardoor we opnieuw in de kou blijven staan.
Voor al die verzekeringen moeten we harder gaan werken, en ze worden ons zelfs verplicht opgelegd door de overheid. Voor velen een onhoudbare situatie!
Om te werken moet je flexibeler zijn, en dus is een wagen absoluut noodzakelijk. Terzelvertijd doen alle regeringen mee aan 'het dolle systeem syndroom', om bij de minste tegenslag de prijs van aardolie op de beurs te verdubbelen, en maken ze tevens propaganda om de wagen thuis te laten.
We sparen voor ons pensioen, maar zijn niet zeker dat we er nog wel een zullen krijgen. Ondertussen blijft de top zichzelf steeds hogere lonen toedienen.
We moeten langer werken, maar er is geen werk genoeg. Ouderen moeten zich dus kromwerken, en de jeugd moet zich de nagels stukbijten, zonder toekomstperspectief.
De principes van ons economisch systeem werken alleen wanneer ze in de beginfase zitten, wanneer groei dus nog volop mogelijk is, maar niet meer wanneer het systeem al goed draaiende is. Dan beginnen de nadelen ervan op te duiken, en zien we dat het systeem niet perfect is, en moet worden teruggeschroefd. Je kan de economische groei niet immer drie of vier procenten per jaar laten toenemen! Of wat dacht je dan?
Maar het systeem van winstbejag blijft behouden, ook als het falende is, met als resultaat onbetaalbare huizen, onbereikbare luxe, meer armen, meer uitsluiting van mensen... Kortom, het systeem keldert zichzelf van binnenuit!
We krijgen altijd een dubbel signaal toegestuurd door ons systeem: enerzijds moet het zo, anderzijds kan het dan weer niet omdat er te grote beperkingen zijn.
en dit is wat ik dacht na het lezen hiervan:
Dit alles gebeurde echter vroeger ook, en nog wel in veel ergere mate dan nu. Maar omdat de media overal ter wereld aanwezig zijn, en ze iedere onrusthaard dezelfde dag dat hij ontstaat in onze woonkamer brengt, worden we allemaal heel gevoelig en angstig voor de toch wel onzekere buitenwereld. We zien niets anders meer dan leed en verdriet, en we worden dus steeds gevoeliger voor al deze zaken. Diep vanbinnen zijn we bang dat het ook aan ons kan gebeuren.
De buitenwereld zegt het ons zelf: 'ik kan jullie geen houvast bieden', maar wij luisteren er niet naar.
De wereld verandert dus niet echt, want hij is altijd al zo geweest, maar onze gevoeligheid neemt op dit ogenblik wel heel sterk toe!
En dat er steeds meer en meer gevoelige mensen hier op aarde rondlopen kan je overal om je heen duidelijk waarnemen.
Je moet al blind én doof zijn om dat niet te merken.
dat was het .