Loading...
nl

ik voelde mij zo "anders"

Kodiak
Kodiak jun 8 '07
Beste mensen,

Het begon met de zoektocht wie de vader van mijn moeder was. Mijn opa dus. Parralel daaraan kom ik mezelf steeds weer tegen en omdat mijn opa is overleden, besloot ik mij dan toch maar eens te verdiepen in het hiernamaals.

Met een familie en een man die hierin niet geloven is dit makkelijker gezegd dan gedaan. Ik voel me zowaar nog eenzamer dan ik altijd al was.

Al vanaf mijn jongste jeugd wist ik dingen die ik niet kon verklaren. een vreemd soort wijsheid, maar die kon ik later ook maarzo weer vergeten zijn. Onlangs bracht ik een bezoek aan een paragnost omtrend de vraag wie mijn opa was. Ik kreeg aanwijzingen van mijn oma. De paragnost vertelde mij dat hij een warmte voelde bij mij. hij omschreef mij als iemand die mensen goed wist te bespelen en ook al erg behulpzaam. Ik kon me hier wel in vinden. Echter kan ik ook ijskoud zijn. als iemand mij onrecht aandoet, dan zet ik hem publiekelijk in de zeik. Toen ik mijn man leerde kennen zei ik wel eens dat ik bij sommige mensen niets voelde. als hen wat gebeurde, dan deed mij dat niet zoveel of ik vond dat ze zelf nalatig waren geweest. Ik bestempelde mezelf als hard. maar aan de andere kant, als ik van iemand hou, dan ga ik ervoor door het vuur.

Als 12 jarig meisje hoor ik mij nog aan mijn moeder vragen hoe het is als je volwassen bent. Ik weet nog dat ik het vreemd vond dat ik me geen voorstelling kon maken. ik kon me van alles een voorstelling maken, maar hier niet van. ik werd er bang van en dacht dat ik niet oud zou worden. toch ben ik nu volwassenen.

Vrienden komen en gaan, maar niemand krijg toegang tot mij. ik zal mezelf nooit bloot geven. ik kan dat niet. Wel sta ik altijd voor ze klaar en ga voor ze door het vuur als het moet.

Als ik mensen zie dan heb vaak al snel ingeschat wat voor persoonlijkheid het is. Ik kan dan boos worden als mijn man ergens met open ogen intuint of niet naar mijn waarschuwingen heeft geluisterd. ik vind dat dom van hem. als ik het al doorheb, nou dan moet hij dat toch helemaal zien?

Contact met mijn opa heb ik niet. Via de paragnost liet hij weten mij te willen omhelzen. maar ik voelde niet eigenlijk. hij vroeg of ik me wilde openstellen. ik wil wel, maar weet niet hoe. Tot een jaar of tien was ik redelijk ontwikkeld geloof ik. Daarna niet meer. mede omdat mijn omgeving het gek vind. veel te zweverig en dat vond ik ook, vind ik nog steeds.
Maar schijnbaar is er toch echt meer tussen hemel en aarde. ik geloof niet in 1 god. wel in meerdere hogere machten. De kerk, dat is iets waar ik al helemaal mijn eigen visie op heb. de dominee met kleine kinderen.... hoe vaak is dat al niet gebeurd?

Ook heb ik altijd geweten dat er leven is na de dood en dat terwijl mijn ouders daar helemaal niet in geloven. laat staan dat je ook weer terug kunt komen.

Ik heb o'n sterke eigen wil en eigen ideeen dat het soms gewoon eng is. zo zette ik eens een bedrijf op. Steeds hoorde ik mezelf zeggen dat IK het niet deed, maar dat het iets anders was ofzo. ik kon dat toch helemaal niet? ik voelde ook dat ik dingen ingegeven kreeg. maar wat het was weet ik nog steeds niet.

Nou, heel verhaal. zomaar wat hersenspinselen.
maar nu waar het me om gaat:
Zijn er mensen die zich herkennen in dit alles? en hoe kan ik contact krijgen met mijn opa zonder dat ik zelf bang wordt? moet het altijd 's avonds? ik vind dat nou net zo eng. liever overdag en dan wel zo dat ik niets zie, maar wel voel of hints krijg ofzo.

Wie helpt mij verder met tips die niet al te zwevrig zijn? wie geeft mij nieuwe inzichten?
Ik zie graag een antwoord tegemoet
Delen:
JulienMoorrees
JulienMoorrees jun 8 '07
Hoi Kodiak,

Ten eerste welkom hier. Erg bedankt voor de openheid van je verhaal. Het is lastig om in een omgeving te zijn die niet openstaat voor datgeen jij allang weet hoe het zit. Gelukkig is de wereld aan het veranderen, en is het allang niet meer zo gek dan 3 jaar geleden dat je contact krijgt vanuit het hiernamaals. Blijkbaar heeft je opa je hierheen gestuurd om verder te gaan. Ik denk dat jij veel zal hebben aan een foto-lezing. Ik heb het gevoel dat je erg opzoek bent naar jezelf en hoe je dit tot uitdrukking kan geven in je dagelijks leven. Eerst moet je over je angst heen komen, want angst is datgene dat je weerhoud van een goed contact. Ik begrijp het wel heel goed hoor, het is ook erg naar als je angstig bent. Daar kom je niet zo makkelijk uit. Ik hoop daarom ook dat je hier wat meer jezelf kan leren kennen, en dat je ook zult zien dat die dingen waar je bang voor bent, meestal doodnormaal voor ons is :).

Welkom in de nieuwe wereld!
mause
mause jun 8 '07
hoi kodiak,

ook namens mij welkom hier en bedankt voor je openheid. ik herken wel veel van mezelf in jou, vooral dat stukje over mezelf niet bloot geven, hier heb ik ook moeite mee. moet wel zeggen dat sinds ik hier kom wel opener ben. over mijn gevoel ed. ook dat stukje over het meteen inschatten van iemands persoonlijkheid herken ik, en ook dat ik weleens behoorlijk pissig kan worden dat ze toch in bepaalde personen trappen. maar goed, op het moment heb ik zoiets van, iedereen leert van zijn fouten en het zal wel zo moeten zijn, dat zae het zelf ervaren.

ik weet niet hoe je in kontakt met je opa kunt komen. ik denki zelf dat als de tijd rijp is en je bent er klaar voor dat het dan vanzelf komt. vaak is het zo hoemeer je er mee bezig bent,hoe minder snel het lukt. maar goed, dat is mijn idee. en als je er angstig voor bent dan werkt het vaak averechts. maar ik denk dat je hier wel de hulp kunt krijgen die je zoekt wat dat betreft.

gelukkig is mijn omgeving vrij open over het paranormale en wordt ik niet voor raar of gek verklaard. het is jammer dat jij dat niet zo kunt ervaren. maar weet dat je hier alles wat dat betreft kwijt kunt en dat we je hier proberen te steunen en te helpen. veel succes met je ontdekkingstocht.

liefs maureen.
linkie
linkie jun 8 '07
hey Kodiak,

Leuk dat je hier je verhaal gepost hebt, natuurlijk ook welkom hier en ik hoop dat je hier wat meer over jezelf kunt leren.

Ik herken je verhaal heel goed, tot een jaar of 10 was ik ook heel open en ontwikkeld voor mijn gevoel dan....echter na mn pubertijd is daar niet veel meer van over.
Ik ben net als jij op zoek naar een manier om me weer te leren openstellen en idd het liefst overdag en zonder iets te zien, maar wel te weten dat het er is.

Weetje? alles komt op z'n tijd wanneer jij er klaar voor bent. Dit hoeft niet morgen. Probeer stukje bij beetje meer over jezelf te weten te komen, accepteer dat je nu nog niet alles kunt.
Als jij er klaar voor bent, stel je je vanzelf open een nieuwe wereld kunnen ontdekken.

Net als jij zijn er meerdere die thuis in een situatie verkeren waarbij het thuisfront zich nog niet opensteld voor dingen die voor vele van ons normaal zijn. Het leuke is.....wij herkennen het en kunnen elkaar helpen. Dus wees welkom hier en zie dat er meer mensen zijn zoals jij!
LPChip
LPChip jun 9 '07
Hoi Kodiak, :)

Tja, ik kan eigenlijk weinig toevoegen aan wat er boven al aan reacties is gegeven. Ook ik heb dit mogen ondervinden, en ik weet hoe moeilijk het moet zijn als je er niet met mensen over kan praten omdat je omgeving je dan staat aan te kijken alsof je zegt dat je met 1 gedachten kan teleporteren, maar dat het nu even niet lukt omdat je afgeleidt bent.

Weet dat dit een plek is waar men wél naar je wil luisteren, en misschien zelfs terug kletst :D
Kodiak
Kodiak jun 10 '07
Beste allemaal,

Wat een hartverwarmend welkom!
Het doet me goed dat mijn verhaal voor velen heel herkenbaar is.

Ik ga voortaan gewoon tijd vrij maken om hier rond te struinen. er valt nog heel wat te ontdekken voor mij.

Nims, wat houd een fotolezing precies in?
en kan dat hier, op dit forum?
Ik ben er wel nieuwsgierig naar.
JulienMoorrees
JulienMoorrees jun 11 '07
Dat kan inderdaad hier op het forum. Alles over fotolezen kun je hier vinden:
http://forumnl.merudi.net/cgi-bin/ultimatebb.cgi/topic/10/3.html

Mocht je nog vragen hebben, stel ze gerust.
Jeannette
Jeannette jun 12 '07
Kodiak,

Welkom hier op Merudi.
En wat een goed omschreven verhaal zeg.
Ik denk dat jij allereerst gebaat bent, met het accepteren van het paranormale. hierdoor zal je merken dat je angst en twijfel ook overgaat.
Pas dan kan je verder... jij hebt het onderdrukt vanwege je omgeving die het gek vond, laat het eerst eens rustig op je af komen en vooral... accepteer dat je andere dingen kan en ziet dan anderen!

Jeannette
jo
jo jun 12 '07
ja idd goed gezegt en goed omschreven!

Social Services

Delen:

Netwerk

carina
Helderziende magda
Angela
Ies
Annemarie
Roy
Patske
xXBertDeZienerOpenaarDesDerdeOogXx69x420
Nouki