Blogs van onze members

Ben al uren aan het kijken en lezen wat iedereen zoal heeft meegemaakt, en wat ieder bezig houd.

Ik zou ook graag mijn verhaal willen delen en hoop dat er mensen zijn die me erin kunnen begeleiden of advies kunnen geven.

Van jongs af aan heb ik altijd het idee gehad dat ik het gevoel van mijn medemens kon voelen en was ook altijd wel een meisje wat erg stil en terug getrokken was.. Toen ik op een dag doorhad dat het met 1 van mijn klasgenootjes niet zo goed ging ben ik gaan vragen wat er aan de hand was en hoe ik kon helpen, ik was toen een jaar of 13 denk ik. Bleek inderdaad dat er rondom haar nog al wat problemen voordeden en ik haar met de tijd daar doorheen geholpen heb. 

op 30 september 2002 overleed mijn Opa plotseling op mijn verjaardag in het bijzijn van mijn moeder, mijn oma en mij.. Dat heeft voor mij de wereld op zijn kop gezet. Kort daarna leek het gevoel wat ik altijd al had alleen maar sterker te worden en wist ik niet meer hoe ik ermee om moest gaan en probeerde het uit alle macht te blokkeren.. Door verkeerde keuzes die ik de jaren daarop volgend gemaakt heb blokkeerde ik die gevoelens uiteindelijk ook.

Toen ik ik 10 jaar verder was leerde ik iemand kennen die daar ook voor open stond en mij het toeliet om die gevoelens verder te ontwikkelen, niet wetende wat ik er verder mee moest doen maar wel dat ik mensen de oprechte vraag kon stellen hoe het met ze ging of de vraag of ik iets kon betekenen.. Dat heeft jaren zo doorgegaan tot 15 september 2016...

Het overlijden van mijn Tante, mijn 2de moeder en echt mijn steun en toeverlaat.. Wat ben ik boos op de wereld geweest.. Ik ben mezelf gaan openstellen voor andere mensen en hun gevoelens, ik heb keuzes gemaakt die mijn leven compleet omgegooid hebben en echt hebben veranderd. Nu is het zo dat mensen makkelijker naar me toe komen om ook met me te praten als het hun niet goed gaat en ik heb antwoorden voor ze waarbij ik niet eens nadenk, antwoorden die gewoon recht uit mijn gevoel komen. 

Ik heb dit alles nog niet verder ontwikkeld, en soms is het ook heel zwaar en wordt ik er heel moe van! Ik hoop via deze weg dat er mensen zijn die het herkennen en weten hoe er mee om te gaan. Het is niet zo dat ik het wil afsluiten het is iets moois wat ik gelukkig heb meegekregen om te delen, maar om het was rustiger in mijn hoofd te krijgen sta ik zeker voor open.

Bedankt voor het lezen van mijn verhaal.

Groetjes Caressa