Loading...
nl

Aarden 1 & 2

Thomas A
Thomas A dec 6 '06
Aarden


Een jaar of drie/vier geleden liep ik met mijn Alf een beetje verloren over de “Hemelseberg”. Ik ben graag in dat gebied, er lopen kris kras beken doorheen en er zijn een aantal bronnen, veel bomen waaronder heel bijzondere, heuvels, graslanden en uitzicht over de Rijnvallei!!!!..

Ik weet niet meer hoe ik er op kwam maar ik wilde meer over aarden weten. Ik was in diezelfde week al eerder in dat bos geweest en heb een tijd op een laag afgezaagde boomstronk gestaan en geprobeerd via mijn voeten en de boomwortels contact met de aarde te maken. Ik besloot een vriendin op te bellen, zij is spiritueel therapeute. Het was al snel, “Ja Thomas, jij bent niet goed geaard”, en ik,” ja maar wat behelst geaard zijn dan?” Ze was verbaasd dat ik niet be-greep wat aarden was. In het gesprek wat er op volgde ben ik amper wijzer geworden en ik besloot het los te laten en het antwoord vanzelf tegen te laten komen. Nog steeds een beetje verloren en wat melancholisch vervolgde ik mijn pad, Alf, mijn herder met een flinke tak in haar bek een stuk voor me uit!!!!. Op een gegeven moment zag ik iets verderop een vogelnestje liggen, stapte er op af, raapte het op en bewonderde het prachtig gemaakte piepkleine nestje. Ik stond met het nestje in mijn handen, draaide het voorzichtig, bekeek het goed en voelde me er heel gelukkig mee. Het zelfde moment wist ik, dit is ook aarden; - ik besloot - jezelf gelukkig voelen of blij zijn is ook aarden!!!!!.

Zodra we geboren worden en we op aarde zijn, bezield en wel en met ons karma begint onze reis. Als alles goed is gegaan en wij worden liefdevol ontvangen en onze ouders kunnen ons waar-nemen, hebben oog voor onze noden en behoeften, voelen wij ons veilig en aarden wij als jong menske. Het gaat fout wanneer er zich onveiligheden in ons leven voor gaan doen. Als wij bij ouders terecht komen die zelf nog met pijn of trauma's zitten, dan dragen zij dit onherroepelijk op ons over. Dat kan zich in vele manieren uiten; fysieke en/of emotionele verwaarlozing, misbruik, geweld!!. Deze factoren brengen bij ons een ontaardingsproces op gang, zeker als onze ouders diegene zijn, die voor deze onveiligheden zorgden en/of betrokkenen zijn. Het kunnen ook andere betrokkenen zijn, andere familieleden of bekenden. Komen wij ook nog eens tot ons grote “Nee zeggen”; het moment van alle vertrouwen in de grote mensenwereld opzeggen - na b.v. een heftig traumatiserende ervaring als misbruik of mishandeling - stopt mogelijk ook nog onze sociaal emotionele ontwikkeling.
Zo jong als we zijn; we creëren vanuit willen overleven een wereld waarin wij ons veilig voelen. Een eigen wereld, een alter ego? Dit gebeurd wel in het hier en om in het hier te blijven en om in dit leven te overleven. Compensatiegedrag, sterallures, afzetgedrag, rebellie, onverschilligheid!!!!!!!!!!.

We raakten ontaard als we als kind niet gezien zijn en al helemaal als we in onze jeugd met vormen van geweld, misbruik of verwaarlozing te maken kregen. Na nodeloze pogingen aan de bel te trekken, trokken wij ons in onszelf " in onze eigen wereld - terug en we ontwikkelden een contact in stilte in ons eigen zijn, en kregen meer kosmisch contact dan aarde contact. Onze ziel trok zich terug uit de basis van ons lichaam. Als we als kind altijd op onze qui-vive moesten zijn, heeft dat een waakbewustzijn in ons doen ontplooien. Tijdens onze vele in stilte (eigen wereldje) momenten en kosmische afstemmingen, ontwikkelden we daar ook nog eens onze intuïtieve vermogens bij. We ontwikkelden verder kosmisch contact inclusief voor sommigen ook uittredingen en/of contact met overledenen.


Onze ontaarding uitte zich in eigenzinnigheid naar de omgeving (ouders/opvoeders), met als referentie kader de maatschappij!!!!

We raakten onthecht, creëerden onze eigen wereld en belevingen, gingen in onze eigen wereld leven. We ontplooiden eigenheden en werden vaak door onze omgeving niet goed begrepen. We gingen ander gedrag vertonen; achterblijvende/andere sociale ontwikkeling, andere seksuele verhoudingen, verminderd (zelf) vertrouwen, drugs, alcohol, andere verslavingen, onwennig met verantwoording, verminderde concentratie, zijn vaak solitair, dikwijls wat teruggetrokken, moeilijk leren op school, enz. Maar we ontwikkelden ook kunstzinnigheid, eigen abstractie, empathie, intuïtie, zoeken naar waarheid en betekenis van het leven, zoeken alternatieve stromingen, zelfgeloof, gevoel voor mystiek, zijn sensitief, ontdekken heel eigen nieuwe wegen en mogelijkheden op allerlei gebied.

Heling werkt naar twee kanten; daar waar je vandaan kwam en daar waar je naar toe gaat.

Mensen die zich uit hun aartstrauma vrijwerken (vaak met behulp van een therapie, of binnen een bijzondere relatie) en de reis naar zichzelf aangaan, ontdekken ook dat zij zelf door gekwetste mensen zijn gekwetst. Ontdekken familie verbanden! Zijn zelfs in staat het op te lossen (in te lossen) naar hun komaf en dragen dit ook niet meer over op hun eigen kinderen.
Ontdekken misschien dat zij hun eigen ouders opzochten of dat hun kinderen hun kinderen niet zijn (K. Gibran), zoals ik in mijn geval.
Hun ontwikkeld empathisch vermogen stelt ze in staat o.a. als therapeut aan het werk te gaan. Maar zolang er nog iets blijft “knagen”is er iets nog niet ultiem ingelost en blijft het moeilijk te AARDEN in deze wereld en behoeft de reis naar binnen nog een vervolg.

Willen wij dit alles zien, dan zullen we beseffen dat we op veel fronten heel bevoorrecht zijn met onze verworven geestelijke rijkdom en dat het trauma de doornen zijn aan de steel van “de Roos” die leven heet. Wij wel degelijk in liefde en vrijheid kunnen leven, na al er was.

Ontaarden kan op alle leeftijden plaatsvinden. Fijne beschermende jeugd ervaren, gezin opgebouwd, aan toekomst gebouwd, fijne vrienden, alles op orde!!!!. Dan gebeurt er wat. Je verliest een dierbare of scheiding, een andere heftig traumatische ervaring en alles stort voor je beleving in. Het trauma onthecht je (deels) uit het leven. Kan je helemaal aan het dagelijks leven doen onttrekken!!!!!!.

Om te kunnen aarden, in ge-heel (weer) hier op aarde te komen, zullen we eerst liefde voor onszelf, het zelf, moeten toestaan. Zelfgeloof ontwikkelen, de reis naar ons eigen innerlijk aangaan, door onze angst heen moeten. Bewustwording, begrijpen en inzien, liefde en positiviteit zijn o.a. de sleutelwoorden, de “tools”voor heelwording en om te kunnen aarden op deze planeet. Ons eigen bestaan in nemen, in onze eigen energie, onszelf neerzetten en (weer) vanuit het eigen hart gaan leven, zonder de bevestiging nodig te hebben van ouders, anderen of autoriteiten.
Wij maken dit leven en deze maatschappij en wij hebben daar invloed op!!!!!!!.

!!!!!!!!!!!!..met onze voeten op deze AARDE in ons eigen bestaan!!!


Aarden 2

Bewustwording

Het trauma dat ons onthechtte/ontaarde moet gekend worden om heling plaats te kunnen laten vinden. Is de pijn al vroeg in onze jeugd ontstaan, dan kan het zijn dat we er maar moeilijk zicht op kunnen krijgen. Meerdere therapievormen stellen ons echter in staat naar het moment of momenten van beschadiging te komen, om vandaar af het helingsproces aan te gaan. Elke pijn, angst of beschadiging is benaderbaar binnen bewustwording ervan. Tot aan die tijd is het een blinde vlek die ons regelmatig een gevoel van onbehagen geeft of erger; ons sociaal incompetent maakt.

Vaak dragen we de last uit het verleden vaak jarenlang met ons mee. Ondertussen herkennen en ontmoeten we mensen die ook rondlopen met ongeheelde wonden en weggestopte pijn. Vooral binnen relaties met de mensen die het meest dichtbij staan, uiten zich de kwetsuren uit het verleden. Ze komen boven drijven in conflictsituaties en we zijn er blind voor tot het moment dat we be-grijpen. Ze zijn o.a. zichtbaar in aspecten als vertrouwen, je snel onzeker gaan voelen en kunnen ons veelvuldig ambivalente gevoelens opleveren. Ook zijn ze veelal de basis voor allerlei spanningen binnen contacten. Ze maken ook dat we vaker om bevestiging vragen en gerustgesteld willen worden. Er is vaak het gevoel van eenzaamheid, ook binnen de eigen persoonlijke relatie!
Tot aan het moment dat er weer iets plaats vindt en wat ons ontvloert - ons “breekt”- , kunnen we er vaak nog wel redelijk mee omgaan. Dit breekpunt is heel vaak het moment van vertrek naar willen weten hoe ons leven in elkaar zit, waardoor het toch in godsnaam allemaal zo is
gelopen, maar ook de roep om heel-wording.

De stap die iemand maakt om hulp te gaan zoeken " er met anderen over willen praten, is naar mijn idee een van de belangrijkste stappen op weg naar heelwording. Inzicht willen krijgen in wat er toch zo mis is en wat het toch maakt waardoor wij het gevoel hebben niet in ons leven te staan/niet volledig aan ons leven deel te nemen, niet te aarden. Het opent de weg naar het antwoord!!!!!!.

“ik wil dat je me helpt in deze wereld te leven” zegt Irma tijdens het intakegesprek tegen Joke de Vries, als zij Irma vraagt wat zij van haar verwacht. Deze woorden uit het boek “Staan in het onmogelijke” (sub. Heling na incest) van Joke de vries, hebben destijds een diepe indruk op mij gemaakt. Ik voelde mij gespiegeld. Het heeft mij het besef gebracht dat wij naar boven (kosmos) en beneden (aarde) kunnen fluctueren. Je (je ziel) verdwijnt uit je lichaam in bedreigende, angstige en/of pijnlijke situaties. En zo onthechtten we wij ons uit dit bestaan hier op aarde!!!!.
We hebben ons destijds afgesneden van ons gevoel om de pijn niet meer te voelen in onze niet weerbaarheid. Zij het niet bewust; deze keuze hebben wij zelf gemaakt! We moesten wel van onszelf in die hachelijke situaties, maar we raakten daardoor minder tot on-bezield. De pijn en angst, het onrecht en het gevoel wat het ons bracht en de onthechting uit ons bestaan die daar op volgde, heeft ons in zekere zin stuurloos gemaakt!!!!..


De Renaissance in liefde

De her-innering van ons ware zelf

In totaal heel zijn, aard je in je bestaan en dus dit leven!

De weg terug naar onszelf, als wedergeboorte.
Weer terug komen in ons eigen leven, onze eigen autonomie, als reïncarnatie in hetzelfde lichaam en in dit leven!

Zonder de eigenliefde zijn we praktisch onbenaderbaar, in elk geval op hartsniveau, voor anderen en voor onszelf. Omdat de liefde voor het zelf (deels) verdwenen is, is het aanwenden van eigenliefde een van de belangrijkste beginselen van heel-wording.

Stap voor stap ons oefenen van onszelf te houden en ons niet meer afhankelijk te maken van anderen en hen die ons destijds zo kwetste (verwachtingen, symbiose, condities).
De zachte signalen van onze ziel zijn in stilte goed hoor- en voelbaar en deze zullen ons steeds voorgaan in het helingsproces. Kenbaar als het ware zelf, onze innerlijke wensen en verlangens en van zuivere intenties; onze liefde!!!!!en voor het onbeschadigde innerlijk kind dat er nog steeds is en we kunnen daar heel goed contact mee maken!

Daar waar je ooit de hand van jouw eigen kind hebt losgelaten, pakken je het weer vast en neem je het weer mee het leven in. Jezelf neerzetten in dit leven; jouw leven. Bezieling als drijfkracht vanuit je eigen kern in dit leven. De her-eeniging met en de her-innering met en van het ware zelf. Zelfs na alles wat er is geweest! Liefdevolle aandacht hebben voor jezelf en daarmee ook voor anderen.

Met het weer toelaten van liefde komt er ook weer vertrouwen. Gaan wij ons ook weer sterker en weerbaarder voelen. Naarmate wij helen, verdwijnt ook innerlijke disharmonie (- strijd) en komt er een zekere sereniteit in ons wezen, voelbaar als een ultieme gemoedsrust.

Bewustwording;
De Dalai Lama zegt, “mensen zijn niet slecht; mensen zijn onwetend”.

Sleutels;
Meditatie
Natuur
Stilte
Luisteren naar onze ziel,
onze verlangens
Gelijkgestemden/zielsverwanten
Creativiteit
Geduld
Begrip
Liefde
Innerlijk kind
Schrijven
Muziek
Weer stilte en natuur
Empathie
Mededogen

Al lijkt onze reis nog zo zwaar soms; wij zijn de mensen die inzicht in het bestaan krijgen.
De modder uit onze jonge jaren als voedingsbodem voor een krachtige zelfbewuste mens.
We zullen nooit helemaal vergeten wat er ooit was, maar beseffen dat het ons vertrekpunt is geweest en dat wij naar ons eigen pad op zoek zijn gegaan. Dat we angsten hebben moeten overwinnen om verder te kunnen kijken, begrijpen om weer verder te kunnen gaan. Wij zullen diegene zijn die weten hoe het levenspad eruit ziet en er ook voor anderen zijn. Uiteindelijk zijn wij de entertainers, de kunstenaars, schrijvers en leidersfiguren, de mensen met intuïtie en mededogen die de kleurloze en ondergesneeuwde massa zo nodig heeft!!!!!!.

Thomas 5-10-05
Delen:
Mirreke
Mirreke dec 6 '06
Prachtig!
Dit soort teksten lees ik graag. Put ik energie uit en neem ik punten uit waar ik wat mee kan doen op dit moment.

Wat een bevoorrecht mens ben je toch Thomas!!
Charlie
Charlie dec 6 '06
Ik vind het heerlijk om te aarden, maar ik sta op dit moment te veel met mijn benen op de grond en ik denk dat het voor mij beter is om weer spiritueel verder te gaan. Want dan voel ik geen pijn en ga ik niet te veel op in het leven.
JulienMoorrees
JulienMoorrees dec 6 '06
 Quote:
Origineel van carolyn:
Ik vind het heerlijk om te aarden, maar ik sta op dit moment te veel met mijn benen op de grond en ik denk dat het voor mij beter is om weer spiritueel verder te gaan. Want dan voel ik geen pijn en ga ik niet te veel op in het leven.
Dat is waar, maar zie je ook je problemen niet onder ogen. Je kan pas iets oplossen als je het ook ziet. Uiteraard is wegvluchten soms heerlijk, maar vergeet niet dat het niets oplost. Voor sommige mensen is dit een vloek, voor anderen een zegen. Laat het ook jouw zegen zijn!
Thomas A
Thomas A dec 6 '06
Ik weet niet precies of het bezig zijn met spiritualiteit ook wegvluchten is, maar kan zijn dat ik je niet goed be-grijp NiMS. Mij heeft het in elk geval veel doen ont-dekken. Mijn maatschappelijke bestaan (als sieradenmaker) gaf bijna geen inzichten en onze maatschappijke perceptie deed dat al helemaal niet met alle oordelen en vooroordelen.

Mirreke hoezo vindt jij mij bevoorrecht? Wat ik kan kun jij ook. Misschien niet vandaag, maar dan wel over een poosje.

Ga schrijven en oefen je in niet te oordelen over het geschrevene. Denk dus ook vooral niet van o jeetje kan ik dit wel aan een ander laten zien of zo, of wat je je er allemaal bij in je hoofd kunt halen. Schrijf ook gewoon k*t als er volgens jou k*t moet staan.

Thomas
JulienMoorrees
JulienMoorrees dec 6 '06
 Quote:
Origineel van Thomas A:
Ik weet niet precies of het bezig zijn met spiritualiteit ook wegvluchten is, maar kan zijn dat ik je niet goed be-grijp NiMS.

Thomas
Dit was een bericht aan Carolyn Thomas. Zij gebruikt het op dit moment als een vlucht uit de realiteit. Uiteraard heb je gelijk met je opmerking, maar die gaat niet voor iedereen op.
Tamara26
Tamara26 dec 6 '06
Ja NIMS, dat is wel waar wat je zegt.
Wegvluchten in iets is zeker niet goed.
Besef en confronteren is HEEL moeilijk, maar wel de enige weg te gaan.
JulienMoorrees
JulienMoorrees dec 6 '06
Je hebt mensen die grijpen naar de fles, of nemen een snuifje. Zo kan je ook zeggen dat voor sommige mensen de spirituele wereld een drug kan worden, en zelfs een verslaving. Ik vind dat persoonlijk niet goed. De spirituele wereld is net zoals met drank. Geniet, maar drink met mate.
Thomas A
Thomas A dec 6 '06
De spirituele wereld wijst je toch weer op je verantwoording, drank doet dat zeker niet, in tegendeel.

Doorgaan als je al vol zit is bij beiden gevaarlijk, dat hebben ze wel gemeen lijkt me.
Charlie
Charlie dec 7 '06
NiMS, het is zeker niet dat ik wegvlucht, maar dat ik het graag iets losser zou laten. Ik bedoel, ik zit nu te diep in het aardse en zou iets meer spiritueel bezig zijn. Ik zie het niet als vluchten. Alleen om het dus iets losser te laten.
sarina
sarina mei 19 '08
Origineel bericht van: Thomas A

We raakten onthecht, creëerden onze eigen wereld en belevingen, gingen in onze eigen wereld leven. We ontplooiden eigenheden en werden vaak door onze omgeving niet goed begrepen. We gingen ander gedrag vertonen; achterblijvende/andere sociale ontwikkeling, andere seksuele verhoudingen, verminderd (zelf) vertrouwen, drugs, alcohol, andere verslavingen, onwennig met verantwoording, verminderde concentratie, zijn vaak solitair, dikwijls wat teruggetrokken, moeilijk leren op school, enz. Maar we ontwikkelden ook kunstzinnigheid, eigen abstractie, empathie, intuïtie, zoeken naar waarheid en betekenis van het leven, zoeken alternatieve stromingen, zelfgeloof, gevoel voor mystiek, zijn sensitief, ontdekken heel eigen nieuwe wegen en mogelijkheden op allerlei gebied.

Al lijkt onze reis nog zo zwaar soms; wij zijn de mensen die inzicht in het bestaan krijgen.
De modder uit onze jonge jaren als voedingsbodem voor een krachtige zelfbewuste mens.
We zullen nooit helemaal vergeten wat er ooit was, maar beseffen dat het ons vertrekpunt is geweest en dat wij naar ons eigen pad op zoek zijn gegaan. Dat we angsten hebben moeten overwinnen om verder te kunnen kijken, begrijpen om weer verder te kunnen gaan. Wij zullen diegene zijn die weten hoe het levenspad eruit ziet en er ook voor anderen zijn. Uiteindelijk zijn wij de entertainers, de kunstenaars, schrijvers en leidersfiguren, de mensen met intuïtie en mededogen die de kleurloze en ondergesneeuwde massa zo nodig heeft!!!!!!.

Thomas 5-10-05


Wat een mooi topic Thomas, en nog steeds zo actueel, al zijn we al weer jaren verder. Toen je dit schreef was ik nog helemaal niet zo bezig met spiritualiteit, maar erg aards bezig om iedereen in ons gezin zijn plekje te geven. Nu, jaren later, zijn we in rustiger vaarwater, maar oude wonden zitten soms diep. Het grappige is dat mij altijd werd gezegd dat ik niet geaard was, en geheel terecht overigens, maar net als jij be-greep ik het gewoon niet, in de zin van dat ik het echt niet kon. Maar ook stil zijn en mediteren kan ik niet. Van mediteren ga ik alleen maar meer omhoog, en toen ik me de laatste keer tijdens een meditatie herinnerde waar ik vandaan kwam (zo dicht was ik erbij) heb ik moeten vechten om op aarde te blijven, terwijl de tranen over mijn wangen stroomden. Voor mij is aarden nu, en dat herken ik zo uit jouw verhaal, blij zijn met alle mooie dingen om me heen, de geur van regen op warme aarde, een kus van mijn kinderen, eten met alle kinderen aan de tafel en stilletjes luisteren naar de gesprekken, Peter die thuiskomt van zijn werk, een lach van een kind uit mijn klas... het hier kunnen zijn is ook zo mooi soms, ontroerend.... Elke dag zeg ik dank je wel, en dat help echt.... Dus voor mij geen stilte, maar veel herrie om te aarden, ha ha. Verder is het geweldig als je anderen kunt helpen, gewoon door te zijn wie je bent. Met intuïtie en mededogen, je zegt het zo mooi..... Wat leuk dat je dit topic weer onder de aandacht hebt gebracht....
seppe
seppe mei 19 '08
Voor mij is aarden op deze planeet op zich niet moeilijk.
Het is een prachtige planeet.
Verbonden voelen met dieren, planten, kristallen of andere natuurelementen is zo geen probleem.
Ik heb meer problemen met verbondenheid met de samenleving (vooral dan onze westerse).
Is dat dan ook een probleem met/van aarden?
Thomas A
Thomas A mei 19 '08
Ja ook niet maar zo even een vraag Seppe. Evevn af gezien nog van dat er in andere samenlevingen wel weer andere zaken mis zijn. Schoonheid van alles dat echt is - natuur bijvoorbeeld - is gemakkelijker aanvaardbaar en werkelijk te genieten is in elk geval mijn idee.
Niet kunnen aarden in een wereld waarin zoveel mis is als in onze wereld nu lijkt een soort logica van bewustworden. Hele groete groepen van mensen zien steeds meer wat onze zelfzuchtige levenshouding teweeg brengt en ogen sluiten is er voor steeds meer mensen niet meer bij. Voor de oprechten onder ons moet er gewoon ook iets veranderen en het beste begin je toch bij jezelf (leerde ook ik).
Voor mij heel begrijpelijk dat het onmogelijk is in deze wereld te aarden en dus doe ik er gewoon mijn ding mee. Zo probeer ik zelf bewuster te leven en anderen bij te staan in hun bewustwordingsprocessen. Soms heel moeilijk, maar in elk geval een oprechte manier van in de wereld staan.........
inneke
inneke mei 19 '08
Tja, onze maatschappij is ontaard. Het is idd een hele uitdaging om je er niet helemaal voor af te sluiten.
sarina
sarina mei 20 '08
Origineel bericht van: seppe
Ik heb meer problemen met verbondenheid met de samenleving (vooral dan onze westerse)


Ik vind het juist aardend om me te verbinden met de samenleving, omdat veel mensen om mij heen nog niet nieuwetijds zijn. Dat is juist waarom ik denk ik hier ben, mensen verder helpen.... dat voelt voor mij heel aardend. Ben ik met mijn spirituele vriendinnen, dan moet ik echt extra mijn best doen om op de grond te blijven. Ware spiritualiteit moet volgens mij diep in de aarde (dus ook de maatschappij) wortelen. Ik vind het heerlijk me te verbinden met mensen, en eerlijk gezegd zie ik niet alleen rottigheid in de westerse maatschappij, maar ook heel veel mensen die elkaar (willen) helpen.
seppe
seppe mei 20 '08
Inderdaad, er zijn veel mensen die elkaar willen helpen.
Maar de koppigheid van de vele mensen die als belangrijk aanzien worden en de vele mensen die de touwtjes echt in handen hebben vind ik de grootste moeilijkheid om te aanvaarden. Ik vind dat echt zielig.
Tot de laatste snik alles willen vasthouden en daar dan nog niks mee zijn ook niet. Goed voorbeeld; http://www.ditrianum.org/Nederlands/Artikelen/Maatschappij/0035.htm .
Zelfs als je zoiets met een korreltje zout neemt is het toch zware kost niet.

En op persoonlijk vlak zie ik toch ook nog veel onwetendheid tegenover alternatieve denkwijzen of geneeswijzen.
Mensen vertrouwen niet zo wat ze niet zien denk ik.
Of ze willen snel duidelijke/zichtbare resultaten en die zijn er natuurlijk niet altijd.
Geduld is een schone deugd he.

Seppe

If you are not what you came to be,
than there is no sense of being,
and therefore no sense to ask the question.
Een antwoord op de vraag van Hamlet? smile
inneke
inneke mei 20 '08
Sarina, dat vind ik nu heel mooi gezegd se en ook heel waar. Ik doelde meer op het algemene gestreste angstige prestatiegerichte van onze samenleving. Maar idd, daar je plek in durven opnemen én je verbinden met mensen vanuit jezelf- ongeacht of ze zichzelf als "spiritueel" bestempelen, dat is...(vind het woord niet smile)
Het heeft te maken met hier-en-nu zijn. Niet in je hoofd, maar in je lichaam. Alle denken is in ons hoofd en daar verschilt de "gewone" mens niet van de mens die "zich spiritueel probeert te ontwikkelen"...
sarina
sarina mei 21 '08
Origineel bericht van: seppe
Inderdaad, er zijn veel mensen die elkaar willen helpen.
Maar de koppigheid van de vele mensen die als belangrijk aanzien worden en de vele mensen die de touwtjes echt in handen hebben vind ik de grootste moeilijkheid om te aanvaarden. Ik vind dat echt zielig.
Tot de laatste snik alles willen vasthouden en daar dan nog niks mee zijn ook niet.


Toch is het bij die mensen angst en onwetendheid. Of het nu gaat om voedsel of het klimaat. Mensen stoppen erg veel energie in het benoemen van alles wat niet goed gaat, daardoor ontstaat nog meer angst en wordt er weer meer aandacht besteed aan alles wat niet goed gaat. Een negatieve spiraal dus, die steeds meer negativiteit creëert. Klimaatveranderingen bijvoorbeeld zijn er altijd al geweest en zullen altijd blijven. Wij hebben ijstijden gekend, al lang voor het woord 'broeikaseffect' was uitgevonden.

Aarden betekent dus ook een stukje nuchterheid ontwikkelen, accepteren dat de maatschappij nu eenmaal is geworden tot wat hij is. Ik ben er dankbaar voor, elke dag, dat ik schoon water heb als ik de kraan open draai, warmte als ik het koud heb, een huis om me te beschermen, een auto om mijn boodschappen te doen en een supermarkt waar ik ze kan halen. Dankzij dit alles heb ik de luxe om na te kunnen denken over de wereld.... Met mijn pc op schoot! We communiceren met elkaar op een manier die ongelofelijk is! We kunnen zoveel mensen verder helpen, dankzij onze maatschappij met zijn technische mogelijkheden.

Je kunt je blind staren op mensen die dit nog niet begrijpen, wellicht zelfs mensen die de touwtjes in handen hebben en dit nog niet begrijpen, maar dat is verloren energie. Het is veel effectiever om je te richten op de positieve kanten en verworvenheden van onze maatschappij, en die energie te versterken. Zoek de mensen die positief zijn en haak daarbij aan. Er gebeuren zoveel goede en mooie dingen, versterk die, en het effect zal zijn zoals een steen die je in het water gooit. Het water verandert en waaiert uit. Hoe vaker je de steen gooit, hoe meer er zal veranderen, hoe minder tijd het water krijgt om weer terug te keren naar zijn oude 'zijn'.

Zoek de stenengooiers, bijv. mensen die vechten voor het milieu, organisaties die hulp bieden in arme landen, mensen die onderhandelen voor vrede, de buurvrouw die vecht voor het behoud van een speeltuintje, mensen die opkomen voor dieren. Als je om je heen kijkt zijn er zoveel goede initiatieven..... Je hoeft niet zelf de wereld te verbeteren, maar gewoon je (positieve) steentje bij dragen doet al heel veel!
sarina
sarina mei 21 '08
Origineel bericht van: seppe

If you are not what you came to be,
than there is no sense of being,
and therefore no sense to ask the question.
Een antwoord op de vraag van Hamlet? smile


Whatever will be will be.... smile
Lena
Lena mei 22 '08
Que sera, sera smile
Pagina's: 1 2 3 4 5 Volgende

Social Services

Delen:

Netwerk

carina
Helderziende magda
Angela
Ies
Annemarie
Roy
Patske
xXBertDeZienerOpenaarDesDerdeOogXx69x420
Nouki