ook wil ik jullie op de hoogte brengen ..

jeetje dat is echt super klote man (sorry)
Heel veel sterkte.
Gr Jo

Vreselijk dat jullie dit moeten doormaken.. ik wens jullie beide veel sterkte met het verwerken van het verdriet..

Liefs Michelle

Woorden schieten mij tekort..............

Ik leef met jullie mee

Thomas

Ook mij schieten woorden tekort ik leef met jullie mee heel veel steun, kracht en sterkte maar vooral heel veel liefs

Dikke Kus Dieneke

Ik wens jullie heeeeel veeeeeel sterkte!!!
das wel kei klote

Heel veel sterkte lieve Hellen.

Wat erg.. heb er geen woorden voor, sterkte!!

Heel veel liefde en kracht voor jullie in deze moeilijke tijd.

Jeetje,
wat erg.....

hoi hellen,

ik weet niet goed wat ik moet zeggen/schrijven, ben er stil van.
wat erg dat jullie dit moeten doormaken, net nu jullie zo gelukkig waren met de zwangerschap.
ik vind het ontzettend erg en naar voor jullie.
en wil jullie veel kracht en sterkte wensen bij het verwerken van dit grote verdriet.

heel veel liefs maureen.

Veel licht en liefde en sterkte toegewenst met dit grote verlies. Snap hoe je je voelt.

Heel Veel Liefs, Charlie

Erg dat je dit hebt moeten meemaken, maar besef je wel, het is niet jouw schuld.

Zie het maar zo dat de ziel op het laatst toch niet meer wilde, of een test heeft moeten doorstaan waar hij/zij niet voor geslaagd is.

Heel erg dit. Veel sterkte met het verlies.

och wat vreselijk voor jullie.

ik heb dit meegemaakt bij mn broer en schoonzusje. het is gewoon niet te bevatten. zeker in het geval van mijn neefje, hij was puntgaaf, hij had de navelstreng zo aangetrokken dat de toevoer van alles er niet meer door kon. niet dat andere oorzaken minder erg zijn. (wil niemand voor het hoofd stoten)

heel veel sterkte de komende tijd.

Dank jullie wel voor de lieve berichtjes ..
Het hele weekend naardat we te horen kregen dat ons kindje niet meer leefde heb ik veel pijn gehad ....die krampen waren echt heel erg ...
Maandag 15 jan moesten we weer terug komen wat we zouden doen ..
Ik heb gelijk tegen geert gezegt dat ik niet weken zoow verder kon ..
Je hebt het verdriet dat je weet dat je kindje niet meer leeft en ook nog de pijn ..
We gingen naar het ziekenhuis met het idee dat dit wel is de laaste keer deze week zou kunnen zijn ..
Ik moet komen bij dr kraayenbrink ..
Hij had een arts in opleiding ..
Zegt ze ook nog jij was hier van de week toch met je zoontje ???ik zei huh ?oow nee sorry was jij niet zei ze pfffffff...
Dr kraayenbrink wou toch nog een echo maken en ik vroeg dan ook of ik als dit de laaste zou zijn ik deze echo mocht hebben en dat mocht natuurlijk ..
Voor het laast ons kindje op het scherm gezien ..


Stiekum hoopte ik dat Dr de Boer het mis had die vrijdag ,maar zo denk je denk ik dan ..
Sorry zei hij het is echt gestopt .
Ja dat wisten we al ..
Ik heb me aangekleed en ben gaan zitten ...
Hij zei hoe nu verder hebben jullie al naargedacht ?
Ik vertelde dat ik de pijn niet meer hield en hij stelde dan ook voor voor een curitage ...
Ik en geert stemde hier mee eens ..
Hij vroeg wat ik die morgen gegeten had ,maar had niks op alleen een kopje koffie ..
Hij ging bellen en hij zei tegen ons ik weet dat er een paar dingen in de OK afgezegt waren dus misschien kon het nog wel diezelfde middag ..
Naar wat heen en weer gebeld te hebben werd ik opgenomen ..
Ik moest me gaan melden op afdeling 5 ,we liepen de brug over in het rijnstate en ik zei tegen geert ik wil nog even buiten een peukkie roken ..
Dit heb ikdan ook gedaan ...
Langzaam liepen geert en ik naar boven daarna ..en ik kwam boven en ze wisten al dat we kwamen ..
Ik werd naar een kamertje gebracht waar nog niemand lag ..
Er was een hele lieve verpleegster die me trooste want ik was erg emotioneel natuurlijk ..
Er werden wat vragen gesteld en uitgelegt wat er ging gebeuren ..Ik mocht ook vragen stellen en ik vroeg dan ook of het mogenlijk was dat ik me kleintje mee kon krijgen ...Ze ging dit voor me naarvragen
De arts assistent kwam ook nog even langs en vertelde me dat ik smiddags geholpen zou worden alleen wisten ze nog niet hoe laat ..
Ik kreeg een blauw jasje en als ik moest plassen kon ik me gelijk omkleden ..
Rond 12 uur ging ik me dan ook aankleden en kwam de arts ook nog weer even langs om mijn vraag te beatwoorden ..ze wist niet of het mogenlijk was om het kleintje mee te nemen ..ze zou het in de papieren voor de OK zetten en die zullen beslissen ..Ons dikke dossier lag aan mijn voetzijde en die heb ik helemaal gelezen ..

Ook zat er een echo nog in die blokzijl gemaakt had bij de controle toen ik bloedverlies had ...Het was de echo die ik nog niet had ...Maar nu wel want ik heb um meegejat ...:)sorry ziekenhuis !!
Ik zei tegen geert zoow en deze is van ons ..Kom nou een echo die wij niet hebben en wel in het dosier en niet bij ons ...d8 ut niet


Ik keek steeds op de klok ,en om 2 uur kwam er iemand mij halen om naar de OK te rijden ..
Die rit naar beneden was vreselijk ..de laaste keer dat ik met mijn kleintje in mn buik was ..
Geert mocht meelopen naar het einde en hij gaf me een kus en vertelde dat het goed was ....Ik zei tot straks en probeerde niet te huilen ..
Ik werd naar de wachtruimte gebracht en daar lag ik dan ...Er werd een infuus aangelegt die ze ook nog 3 keer moest prikken ..want mijn aders waren verstopt ..
Toen kwam de gynecoloog naar me toe en vertelde dat ik misschien niks zou zien van mijn kleintje als het er uit was ..
Ik legde hem uit dat het me niet uitmaakte ,maar dat ik voor mijn gevoel wou dat ik het meekon nemen en waardig kon begraven .
Hij zei als jij het echt graag wil doen we het zow goed mogenlijk ..
Ik werd gehaald om naar de operatiekamer te gaan en moest op de tafel gaan liggen ..
Ik kreeg allemaal stickers op mijn borst geplakt en ik kreeg een kapje op mijn mond om mijn longen zoveel mogenlijk te vullen met zuurstof ..
Ik hoorde ze zeggen je doet het heel goed ...
Ik aaide nog even over mijn buik en ik werd vastgebonden aan mijn armen ..
Toen kreeg ik het laaste middel om te gaan slapen ...Ik keek omhoog en hoorde nog zeggen Slaap lekker meisje ...en het leek alsof ik naar beneden zakte en weg was ik ..
Ik werd wakker op de uitslaap kamers en ik weet dat ik huilde ..
Daarna ben ik weer in slaap gevallen ..
Rond half 5 stond geert naast me bed ,want ik hoorde wel nog dat ze zeiden bel haar man maar op dat hij hierheen mag komen ..
Geert wreef over mn wang en ik d8 alleen maar sorry
Ik vroeg ook nog in half coma of mijn kleintje bij me was ...en iemand zei ja vrouwtje het ligt onder je kussen ...
Ik kreeg het potje in mn hand en zoow werd ik naar boven gebracht ...
Daar aangekomen was ik al zoow goed als bij ..
Ik had ook een buurvrouw erbij gekregen ,dus ik durfde me niet zoow goed te uiten ...
Ik kreeg water en eten vertelde de verpleegster en als ik dan ook nog geplast had mocht ik naar huis ..
Ik wou heel snel naar huis dus ik deed alles achter elkaar ..
Om kwart over 6 liepen geert en ik het ziekenhuis uit samen met ons kleintje ..
Thuis gekomen heb ik mijn moeder gebeld en geert belde zijn vader ..
Savonds heb ik nog veel gehuild en ik heb het potje losgemaakt waar mijn kleintje in zit ...
Je zag een paar dingen wat ik wel herkende ,
Het is een mooie gedachte dat het allemaal hier is ..

We gaan het vandaag begraven ,en dan als de tijd er voor is dan krijgt mijn kleintje een mooie rozestruik ...
Als het dan zomer is en het staat in bloei dan kijkt het wat vrolijker ..
We gaan het inwikkelen met het mutsje die geert uitgezocht heeft toen ons kleintje nog leefde ..

EN zoow krijgt ons kleintje een waardig afscheid ......
Want ook al was het nog zoow klein het is een deel van ons samen ...
EN ik geloof dat ons kleintje nu een sterretje is geworden en ons nooit meer alleen laat .....
Iedereen zegt nu je weet dat hettoch spontaan kan nu ...Ja is ook zoow en zijn we ook blij om ,maar dat neemt voor nu ons verdriet niet weg ...

Liefs hellen

wat mooi en waardig zoals je afscheidt van je kleintje probeert tenemen. en inderdaad de goede bedoelingen van de mensen door te zeggen dat je toch spontaan zwanger kunt worden neemt de pijn niet weg. ik weet uit eigen ervaring dat dat op dit moment niet is wat je horen wil. maar vergeet niet dat veel mensen niet goed weten hoe ze moeten reageren. ik hoop dat je het een plaatsje kunt geven en wens je veel sterkte bij de verwerking van jullie verdriet.

liefs maureen.

Thanks Hellen, dat je het met ons deelt. Merk wel dat ik niet zoveel woorden vind, toch voel wat het allemaal voor jou en ook voor Geert betekent........

Thomas

Ik zit hier met een brok in mijn keel jullie/jou verhaal te lezen, vreselijk hoor dat het zo voor jullie heeft moeten lopen.
Heel veel kracht voor het verwerken van dit ''grote'' verdriet........

Blij dat je zo afscheid heb mogen en kunnen geven. Sterkte met dit verlies. Dikke Kus Dieneke

Lieve Hellen,

Wat verschrikkelijk dat jullie dit hebben moeten doorstaan maar wat gaan jullie er goed mee om.

Heel veel sterkte voor nu en de toekomst.

Natascha