We leerde elkaar kennen via mijn hartsvriendin. Haar toemalige vriend. We hadden elkaar een tijdje niet gezien en hij had een auto. 2de kerstdag kwam ze langs want ze had een schatje en die had een auto dus ze kon komen.
Op het moment dat aankwam en ze voor de deur stonden... voelde ik iets.. wat week ik niet maar ik voelde iets, iets dat ik nog nooit gevoeld had. en ik mocht het niet voelen want ik zat toen ook nog in een relatie.
De avond was geweldig. Zonder elkaar te kennen konden we heel veel van elkaar hebben. We zaten welliswaar een heel eind van elkaar af maar we leken net een getrouwd stel. Mijn moeder zag hem ook zitten ondanks het leeftijdsverschil. Het was een echte heer!
we chatte een beetje over msn en raakte meer en meer aan de praat. We leerde elkaar een beetje kennen en hij had moeite met de relatie met mijn vriendin. Hij wist soms niet wat hij met haar aan moest omdat ze soms met wat probleempjes in haar hoofd zat.
Op een dag laat mijn vriendin zich afzetten op het station en zegt "doei Olaf, ik zie je nog wel eens hì¨!"
Die dag kwam hij naar mij. Hij leek wel niet eens verslagen of verdrietig. Mijn moeder wou graag dat hij langs kwam want de printer was kapot. echter had zij hem zelf gesaborteerd door er een potlood in te verstoppen maar ach
Die avond hadden we een wedstrijdje wie het langste op kon blijven.
Ach je moet wat om elkaar beter te leren kennen. Ik vertelde het een en ander over waar ik me mee bezig hield. Had net een curcus zielstekenen achter de rug en vertelde er het een en ander over. Zo ging het dus over spiritualiteid en over volle manen en dergelijke.
We waren benieuwd wanneer het weer volle maan was. Dus wij kropen achter de computer. Opeens schiet mijn hoofd naar het raam en zie ik iets erachter en denk bij mezelf ach zal het wel niet goed gezien hebben. Nog geen halve minuut later vraagt olaf. Zag jij dat ook? uuhm ja! Het was een hele felle lichtflits van rechtsboven het raam naar links onderin.
Vanaf dat moment werd het ijs en ijs koud. Het was 26 graden in huis terwijl onze gevoels temperatuur bijna onder 0 lag. Ik kreeg het gevoel alsof ik kilometers de afgrond in viel en olaf had het gevoel alsof hij dronken was.. Beetje wazig in zijn hoofd en draaierig.
We gaan op de bank zitten om bij te komen of de ervaring over ons heen te laten komen. Om hem gerust te stellen legde ik mijn hand op zijn rug en deze leek hem te verbranden van de hitte.
Hij deed dit ook bij mij en ook dat deed helse pijn zo heet zo warm.
We werden weer wat warmer en we besefde ons op dat moment... Dit is niet zomaar dit verteld ons dat wij bijelkaar horen. En zodoende zijn wij al 4 jaar gelukkig bij elkaar
