lieve Dieneke je schrijft;
“Ik heb eens nagedacht en ik denk hoe ik aan al die problemen kom. Ik heb vanuit de thuis situatie eigenlijk nooit het gevoel gehad dat ik belangrijk was voor mijn gevoel was dat mijn zus. Ook als het om relatie's ging was ik niet belangrijk ik voelde altijd het lelijke eendje daar heb ik nu nog last van. Ik krijg van niemand het gevoel dat ik belangrijk ben als ik weg zou gaan zou niemand me missen en dat meen ik. Het wordt me nu echt teveel omdat ik verliefd ben op iemand die mijn dochter alle aandacht geeft omdat hij een soort vader figuur is voor haar voel ik me weer langs de kant staan ze doen leuke dingen samen zoals hond uitlaten enz, wat moet ik doen om mijzelf in het middelpunt te zetten zodat ik ook belangrijk wordt voor andere en mijn familie. Als ik op zou lossen zou niemand het merken. Die eenzaamheid is slopend en zeer pijnlijk Help me alsjeblieft, wat moet ik doen”.
Vooropgesteld dat je zeker geen lelijk eendje bent, ben jij het met name zelf die jij niet koestert. Hierdoor heb jij ook het gevoel dat je eenzaam bent. Het gevoel van eenzaamheid word altijd aangewakkerd door een afgescheiden zijn van je zelf/het zelf. Bij heel veel mensen die niet een veilige jeugd hebben gehad leeft dit. Ook ik herken dit vanuit mijn eigen jeugd en heb heel wat moeten doen om van mijzelf te leren houden. Geen punt ik ben er door geworden die ik nu ben en ben daar blij mee. Het aarden verhaal dat ik schreef en wat ik ook hier op het forum heb gezet is hier een illustratie van.
Wat je kunt doen om in het middelpunt te staan, is in je eigen middelpunt te gaan staan. Hoe gek dit ook klinkt voor je misschien, als jij je eigen centrum hebt gevonden, kan de liefde vrijelijk alle kanten op stromen en ken je het gevoel van eenzaamheid niet meer. Eenzaamheid betekent waarlijk het niet in je eigen centrum staan, niet in je eigen kracht, niet in je eigen liefde, enz. daarom, maak jezelf niet afhankelijk van anderen, het maakt je alleen maar nog meer kwetsbaar en een speelbal voor anderen en dat is nu onderhand genoeg gebeurd lijkt me.
Verliefd zijn op een ander; laat me niet lachen Dieneke. Wordt eens verliefd op jezelf (wat in wezen precies het zelfde is) en zie eens die mooie mens die jij in intentie bent, en ga daar maar meer van houden. Misschien komt het je vreemd over maar het is de weg naar die sterke jij die je in wezen bent.
Leg niet meer buiten jezelf wat je binnen je mag ervaren. Stop er direct mee jezelf en anderen nog langer dingen kwalijk te nemen; ook jouw ouders of andere opvoeders niet, zij waren ook het product van hun opvoeding met hun eigen nog niet begrepen gekwetstheden die zij hierdoor op ons overdroegen.
Ga in je eigen liefde voor je Zelf staan en maak je niet afhankelijk van wie dan ook; dit zal je echt gaan helpen. Hierna kom jij alleen nog maar mensen tegen die jou ook kunnen dragen!..in liefde!
Alle liefs en goeds van
Thomas