Ik ben best een leuke meid om te zien (al zeg ik het zelf). Ik ben 28 jaar (bijna 29) en alweer 7 jaar single. Ik heb maar één keer in mijn leven een vriendje gehad. Eentje waarvan ik ook nog eens wist dat hij niet de ware was. Deze 'relatie' heeft 8 maanden stand gehouden.
Na dit eerste vriendje, kwam ik een man tegen die ik heel erg leuk vond. Ik was verliefd, vond hem helemaal geweldig. Maar............ Hij dacht daar toch anders over. Jarenlang heeft hij me aan het lijntje gehouden. Ik liet het toe, want ik was oohw zo verliefde en heb het zelf ook niet afgekapt. 5 jaar lang hebben we dit vol gehouden. Ik verliefd op hem en hij zag mij alleen maar als een makkelijk meisje om te gebruiken.
Gelukkig zag ik op mijn 26e het licht en heb ik alle contact met hem verbroken. Dus ik weet dat ik in die periode niet echt beschikbaar was en open stond voor een ander. Maar nadat ik dit alles had afgesloten, kwam ik nog steeds geen leuke mannen tegen! Ik ben altijd de eeuwige single geweest. En dat is niet leuk kan ik je wel vertellen, want ik wil ook eens een keer een man ontmoeten die voor mij wil gaan!
Nu al mijn vriendinnen en zus wel al voorzien zijn en zelfs al getrouwd zijn en een kindje hebben, voel ik mij af en toe toch wel eenzaam. Niet alleen omdat ik single ben, maar ook omdat ik niemand meer heb om mee op vakantie te gaan. Dus wat nu? Ben ik dan echt aangewezen op singlereisjes met een groep? Gewoon niet meer op vakantie gaan is ook geen optie.
Maar goed, misschien komt die man er wel ooit op een dag. Ondanks het feit dat ik echt wel een leuk leven heb, zie ik het echt niet zitten om mijn leven alleen door te brengen. Ik wil uiteindelijk ook trouwen en een gezinnetje! En daar heb je toch echt een man voor nodig...