De terugkeer van een engel

Hallo allemaal

Dat de stukken op deze site, en de reacties van julien erop veel bij me losmaakt, zal ondertussen al wel zijn opgevallen. Vandaag heb ik dan een vervolg geschreven op wat er in mijn innerlijke wereld zich afspeelt. Dank je julien dat ik er eindelijk de woorden voor kan vinden, om zo mijn innerlijk te beschrijven


Een vervolg op het verhaal de geboorte van een engel


De terugkeer van een Engel


Vanaf dat de kleine engel was teruggekeerd in het land van haar Vader, en opnieuw verenigd was met zichzelf, kon ze haar geluk niet meer op.Steeds opnieuw vertelde ze haar verhalen over de wereld met de vele spiegels, en steeds opnieuw werd haar gevraagd om haar ervaringen. De kleine engel genoot van al de aandacht die men voor had had.

Eindelijk kon ze haar ervaringen delen, zonder dat iemand haar er op aanviel, en er nieuwe spiegels verschenen, de oudere engelen glimlachten, want deze wisten hoe het spiegelland was, maar ook hoe zwaar de tocht in het land van de spiegels in werkelijkheid is, en lieten de kleine engel dan ook vertellen, omdat ze wisten dat het de enige manier was om los te komen van die spiegelwereld.

De kleine engel voelde zich heerlijk en genoot zo van het samenzijn met zichzelf, en zijn liefde voor haar, Dat steeds meer de ervaringen vanuit de spiegelwereld op een droom begonnen te lijken. Op een dag echter zag de kleine engel zichzelf aan de waterkant zitten, en voelde een diep verdriet bij hem.

Langzaam liep ze naar hem toe, en keek hem aan. Wat is het dat jou zo verdrietig maakt, vroeg ze hem.
Zichzelf wou eerst niets vertellen, want hij wou de kleine engel niet lastig vallen, met zijn verdriet en stuurde haar weg. Maar de kleine engel liet zich niet wegsturen door hem, en zei nee, al die tijd ben je daar voor mij geweest, al die tijd heb je me gedragen toen ik in de spiegelwereld was, nu wil ik er ook voor jou zijn.

Zichzelf keek de kleine engel aan, en zag hoe ze was gegroeid in de tijd dat ze nu weer thuis was. Toch wist hij ook dat hij voorzichtig moest zijn met wat hij haar zou vertellen, Te goed kende hij haar inpulsiviteit, en hij wist ook dat ze alles zou doen wat een ander aan haar vroeg. Zelfs in de spiegelwereld zag hij steeds hoeveel liefde ze uitdroeg, ook al wist ze daar zelf niets van.

Toch wist hij dat hij zijn verdriet niet voor haar verborgen kon houden, en dat de engel toch wel een manier zou bedenken om achter de waarheid te komen, dus besloot hij zijn verhaal te vertellen.

Hij vertelde haar over de angsten die hij had, toen zij in het spiegelland was afgedaald. Angst dat ze de weg terug naar hem niet meer zou vinden. Toen hij echter ook zag en merkte dat de kleine engel hem helemaal was vergeten, besloot hij zelf ook gedeeltelijk af te dalen in het spiegelland. Hierdoor echter raakte hij dan wel niet zijn verbinding met thuis kwijt, en wist hij steeds wie en waar hij was, maar werd het steeds moelijker om die delen van zichzelf uit het spiegelland terug naar huis te halen.

Nu zag ik de kleine engel ook, hoe zij en een deel van zichzelf elkaar waren tegengekomen in het spiegelland, en begreep de kleine engel de pijn die het haar deed, als hij uit haar leven verdween. De kleine engel begon te bedenken wat ze kon doen om zichzelf te helpen om die delen van hem opnieuw terug naar huis te brengen

Ze besloot opnieuw samen met zichzelf naar haar Vader te gaan, en deze op hulp te vragen. De kleine engel vertelde wat zichzelf haar verteld had, en zei, er moet een manier zijn om die delen ook thuis te brengen vader. Zichzelf durfde niet veel te zeggen, want hij wist dat hij door zijn eigen angst en liefde voor de kleine engel in deze situatie was beland.

De vader keek de kleine engel aan, en zag de vastberadenheid in haar ogen. Toen vertelde hij van de mogelijkheid die er was.
Hij nam de kleine engel en zichzelf mee naar een nieuwe plaats, die de engel nog niet gezien had. Voor zich zag de engel een brug die gemaakt was van al de kleuren die ze ooit had gezien, even was ze helemaal stil, en zei toen, jeee hij bestaat dus echt de regenboogbrug.

Haar vader glimlachte, en zei, is er iets wat er niet bestaat dan in het land van Al wat Is. Als je over deze brug gaat, kom je opnieuw in de spiegelwereld, maar nu zal je daar niet langer onderdeel van zijn, want altijd zal je je blijven herinneren wie je werkelijk bent. Maar vele zullen je in die wereld niet eens opmerken, anderen zullen zich van je verwijderen omdat ze bang van je zijn, maar toch zal je ook degene ontmoeten die je over deze brug terug naar huis kan brengen.

Zo vertrok de kleine engel opnieuw uit het land van haar vader,maar nu niet alleen, maar samen met zichzelf. Opnieuw zijn ze in het spiegelland, en ervaart de kleine engel en zichzelf precies zoals haar vader haar al had verteld. Toch geven ze de moed niet op, want steeds weer lukt het ze om delen over de regenboogbrug terug naar huis te brengen.

Veel liefs Sterre